70 میلیون هزینه ی زنده ماندن یک نوزاد نارس!

سال ها است که انتظار تولد فرزندی را می کشد. مادر، دوران بارداری را با همه مشکلات پیش رو طی می کند. برای داشتن یک نوزاد سالم به هر پزشک و متخصصی سر می زند. گاهی به نسخه های مادربزرگ ها و قدیمی ترها عمل می کند. گاهی از تجربه تازه مادرها استفاده می کند. خلاصه به هر دری می زند تا نوزادش سالم به دنیا بیاید. آخر این آرزوی هر مادری است.

اما مادرانی هستند که باوجود همه این مراقبت ها، نوزادشان دچار مشکل می شوند و نوزاد زودتر از موعد به دنیا می آید یا به اصطلاح صاحب نوزاد نارس می شوند که این زایمان با مشکلاتی برای خانواده ها همراه است.

برای زنده ماندن کودکانم ۷۰ میلیون هزینه کردم

امین قوام یکی از پدرانی است که به تازگی صاحب نوزادان نارس شده است. فرزندان او که دوقلو هستند چندهفته ای زودتر به دنیا آمده اند و همین مسئله باعث مشکلاتی برای این خانواده شده است.

مشکلاتی که اولین آن را می توان بحث سلامت و زنده نگه داشتن دو فرزندش عنوان کرد و روزهایی را که با استرس و اضطراب سپری می شد تا نوزادان روزهای پر خطر را بگذراند.

وی دراین باره می گوید: نوزادانم در هفته ۲۶ بارداری متولد شدند. وقتی به دنیا آمدند هرکدام زیر یک کیلوگرم وزن داشتند و این یعنی زنگ خطر. معمولاً زنده نگه داشتن این نوزادان سخت است و مشکلاتی را به همراه دارد.

وی درباره هزینه های بیمارستانی برای نگهداری نوزادان نارسش می گوید: پزشک برای زایمان ، بیمارستانی خصوصی در تهران را مشخص کرد و با وجود اینکه بیمه داشتیم و از بیمه تکمیلی استفاده می کردیم، نزدیک به ۷۰ میلیون تومان برای زنده ماندن فرزندانم هزینه کردم. در بیمارستان های خصوصی این هزینه بیش از شبی ۲ میلیون تومان است و اگر در بیمارستان دولتی این کار انجام شود تا شبی ۵۵۰ هزار تومان هزینه ها کاهش پیدا می کند. به هرحال مجبور بودیم در همان بیمارستان بمانیم و به دلیل دستگاه هایی که به نوزادان وصل بود امکان جابه جا کردن به بیمارستان دولتی را نیز نداشتیم.

وی درباره وضعیت سلامت فعلی نوزادانش می گوید: در حال حاضر نوزادانم ۷ ماهه هستند و خدا را شکر می کنم که اکنون هرکدام بیش از ۵ کیلوگرم وزن دارند. البته نوزادان نارس از این به بعد هم وضعیت ویژه ای دارند و نیاز است از نظر کار درمانی و بعضی معاینه ها مثل چشم تحت نظر و معاینه پزشک باشند.

نمی دانید چه دردی داریم

سرپرستار بخش نوزادان بیمارستان کودکان مفید با توجه به افزایش تولد نوزادان نارس در سال های اخیر می گوید: نوزادان نارس یعنی نوزادانی که زودتر از موعد مقرر به دنیا می آیند. ۳۷ هفتگی موعد مطلوب و مقرر برای به دنیا آمدن یک نوزاد است. با وجود این، برخی نوزادان از این نظر نارس هستند، یعنی حدود هفته ۲۸ تا ۳۶ به دنیا می آیند. متین نادرزاده می افزاید: در گذشته این نوزادان به دلیل نبود امکانات و عقب افتادگی علمی فوت می کردند، اما این روزها به مدد دستگاهی به نام انکوباتور زنده می مانند. با وجود این، مخارج قرار دادن نوزاد داخل این دستگاه ها برای بسیاری از خانواده ها سنگین است و نمی توانند از پس تامین مخارج آن برآیند. این پرستار عنوان می کند: این در حالی است که بیشتر خانواده هایی که از این بحران رنج می برند افرادی هستند که از نظر مالی وضعیت خوبی ندارند. عامل اصلی افزایش تعداد نوزادان نارس بی شک آلودگی هوا و پارازیت ها هستند و این را در تحقیقات مختلف به وضوح دریافته ایم. او می گوید: نمی دانید چه دردی داریم از بیمارستانی که تعداد معدودی دستگاه انکوباتور دارد و خیل عظیم مردمی که نیاز دارند نوزادان نارس خود را در این دستگاه ها قرار دهند، اما ظرفیت بیمارستان ها محدود است.

پوشش نامناسب و نصف و نیمه بیمه ها

این سرپرستار می افزاید: متاسفانه در کشور ما زیر ۵۰۰ تخت مراقبت ویژه نوزادان داریم که این تعداد با استانداردهای جهانی فاصله بسیار زیادی دارد. در کشور بیمارستان های زنان و زایمان زیادی داریم که بخش مراقبت های ویژه نوزادان ندارند و این فاجعه است. مگر می شود با این آمار زایمان در کشور، نوزاد نارس نداشته باشیم؟ اگر در این بیمارستان ها نوزاد نارسی متولد شود در بخش های دیگر و در شرایط غیراستاندارد نگهداری خواهند شد که این می تواند به قیمت جان نوزاد تمام شود. نادرزاده در مورد بیمه ها به عنوان مشکل دیگر می گوید: مشکل دیگر بیمه ها هستند. پوشش نامناسب و نصف و نیمه بیمه ها و خدمات پزشکی که اصلا شامل بیمه نمی شود و بیمار مجبور است از جیب خرج کند صدمات مالی بزرگی برای خانواده ها در پی دارد، باید بیمه ها وضعیتی را فراهم کنند تا خانواده ها با آرامش خیال به فکر رهایی از بیماری باشند و مشکلات مالی در روند درمانشان تاثیر نگذارد.

۱۰ درصد زایمان ها در کشور دچار مشکل می شوند

شاهین نریمان مسئول بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان آرش، درباره تولد نوزادان نارس می گوید: دانش بشری درگذشته نمی توانست برای نوزادان نارس کاری انجام دهد؛ اما امروزه پیشرفت تکنولوژی به زنده ماندن آن ها کمک می کند. بر اساس تعریفی که در دنیا وجود دارد، برآورد می شود ۱۰ درصد زایمان ها دچار مشکل شوند. از این ۱۰ درصد، ۱۰ درصدشان یعنی یک درصد کل آن ها به مراقبت های ویژه نوزادان می انجامد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه می دهد: چنانچه زایمان غیرقابل اجتناب و زیر ۳۴ هفته باشد، چون ریه ها تا ۳۴ هفته کامل می شوند، با تندی تنفس، ناله نوزاد و افت اکسیژن خون نوزاد مواجه می شویم.

وی درباره علت این که چرا زایمان نارس اتفاق می افتد، می گوید: ممکن است رحم مادر توانایی نگه داشتن نوزاد را نداشته باشد یا نارسایی هایی وجود داشته، یا به خاطر بیماری قلبی یا فشارخون بالا یا سن بارداری اتفاق بیفتد و همه این موارد ممکن است منجر به تولد نوزاد نارس شود.

آمار بالای تولد نوزادان نارس و کمبود امکانات!

این متخصص کودکان و فوق تخصص نوزادان درباره شیوع این بیماری در ایران و جهان می گوید: متأسفانه تخت های ویژه نگهداری نوزادان نارس در بیمارستان های دولتی به شدت کم است و هزینه این نگهداری در بیمارستان های خصوصی از طرفی به شدت بالا است. گاهی این نوزادان تا ۳ ماه ممکن است در بیمارستان بستری باشند و با یک حساب سرانگشتی هزینه های آن سر به فلک می زند و خانواده هایی هستند که به خاطر این فشار ها، نوزادانشان را در بیمارستان رها می کنند و می روند که این باعث تاسف است.

شرایط نگهداری نوزادان نارس در ایران و جهان

نریمان درباره هزینه های نوزادان نارس می گوید: در کشور هلند به جای اینکه در زمینهی نگهداری نوزاد نارس هزینه کنند، سرمایه گذاری خود را صرف افراد بی خانمان می کنند. در دانشگاه انگلیس برای نجات جان این نوزادان تلاش می کنند و بسیاری از مددکاران اجتماعی، بر این عقیده اند که هزینه ای که برای یک کودک با این شرایط می شود(به طور مثال ۱۰۰ هزار پوند)، می تواند در جای دیگر خرج شود چراکه مطمئن نیستیم که این کودکان زنده می مانند یا نه.

بعضی کشورها به خاطر هزینه بالای نوزادان نارس آن ها را نگه نمی دارند ولی در ایران این داستان متفاوت است. نریمان دراین باره می گوید: برای جنین بالای ۲۰ هفته گفته می شود نوزاد را به هر نحوی که هست باید نگه داشت. در کتاب احیای نوزادان که دستورالعمل جهانی است، زیر ۲۴ هفته را قابل زنده نگه داشتن نمی دانند؛ اما قانون شرع ما می گوید در جنین بالای ۲۰ هفته روح دمیده شده است. حتی اگر ناهنجاری مادرزادی هم داشته باشد باید نوزاد حفظ شود.

سرنوشت کودکان انکوباتوری

مشکل فقط به اینجا ختم نمی شود. کودکانی که به کمک دستگاه های انکوباتور زنده می مانند، بعد از خارج شدن از دستگاه و در فرایند رشد نارسایی هایی را تجربه می کنند. در کنار همه اینها در بزرگسالی هم میان این افراد با سایران تفاوت هایی وجود دارد که تحقیقات علمی جدید به آن دست یافته است. تکمیل نشدن فرایند رشد جنین باعث می شود دو بخش مهم بدن شکل نگیرد. این دو بخش اصلی پوست و سیستم تنفسی است. تکمیل نشدن ریه ها باعث می شود احتمال ابتلای فرد به بیماری های تنفسی مانند آسم و مخاطرات تنفسی بیشتر شود. حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد این افراد بین شش تا نه ماه متولد شده و در دستگاه ها نگهداری می شده اند.
 نوزادان نارس چون مایع پنیری پوستشان که مایع محافظ پوست است، تشکیل نشده، در بزرگسالی احتمال ابتلای آنها به بیماری هایی نظیر پسوزیاریس (نوعی بیماری مزمن پوستی) بیشتر است.
نوزادان انکوباتوری سرنوشت خوبی ندارند. آنها وقتی به دنیا می آیند زحمت و مخارج سنگینی را بر خانواده خود تحمیل می کنند و در بزرگسالی هم احتمال ابتلای آنها به امراض ریز و درشت زیاد می شود، بنابراین تنها گزینه، پیشگیری از تولد نوزاد نارس است. در مورد راه های جلوگیری از تولد نوزاد نارس میتوان گفت : عوامل محیطی را نمی توان کنترل کرد، افرادی که منازل آنها در نقاط آلوده شهر یا مکان هایی است که تشعشعات وجود دارد هیچ راهی ندارند و نمی توانند به هیچ نحوی از این امواج در امان باشند. با وجود این، بخشی از این ماجرا هم به تغذیه مربوط شده و جنبه فردی دارد. مادران باید بهداشت و تغذیه خودشان را در دوران بارداری به بهترین شکل تنظیم کنند و در شرایطی که از زندگی خود راضی نیستند اقدام به فرزندآوری نکنند.
وقتی فردی از زندگی خودش راضی نیست نمی تواند محیط امن و مناسبی برای فرزند خود ایجاد کند و قبل از فرزندآوری باید همه پدر و مادرها این شرایط را بسنجند و عجولانه تصمیم نگیرند.

منابع: تابناک / افکار خبر