برفراز گمنامی

چند صباحی است که به لطف مسئولان شهرها ، تفرجگاه ها بوی شهدا گرفته اند؛ کوهپایه خضر نبی(ع) نیز یکی از این تفرجگاه های زیارتی استان قم است که در بدو ورود، آرامگاه عاشقان بی نشان الهی خیرمقدمی به چهره زائران می دهد.

با ورود به روستای قدیمی جمکران و پس از گذر از مسجد «صاحب الزمان(عج)  معروف به مسجد جمکران کوهی با انوار سبز خودنمایی می کند که با نام کوه خضر(ع) خوانده می شود.

در ابتدای راه آرامگاهی از 14 شهید خودنمایی می کند که در کنارش ایستگاه صلواتی مهیا شده تا زائران قبل و بعداز به کوه استراحتی کنند؛ همچنین در کنار مزار این گمنامان سرافراز قالیچه ای گسترده شده تا ره خستگان ضمن قرائت قرآن نماز استراحتی کوتاه کنند.
پس از فاتحه و تجدید عهد به سمت قدمگاه حرکت می کنیم، از فراز ارتفاعات این کوه وقتی نظر به پایین می اندازیم گمنامیشان بیشتر جلوه می کند در پس آرامگاه تودرتویشان.

در مسیر صعود تابلویی خودنمایی می کند مزین به حدیث امیر مؤمنان حضرت علی (ع) که دعای کمیل در اصل متعلق به حضرت خضرنبی (ع) است.
به راستی کمیل خوانی در شب حمعه ای برفراز گمنامی قطعا روح را نوازش داده و سبک بال به روح جبهه ها و کمیل شب عملیات ها پیوند خواهد داد.

کمی جلوتر از امام رضا(ع) تابلونگاشته ای با مذمون این که حضرت خضر(ع) زنده هستند و پس هر دعا آمین می گویند می درخشد و به روایت قرآن می دانیم شهدا زنده اند و در پیشگاه خدا روزی می خورند.
پس چه زیباست گه بپنداری در پس هر کلامت یک پیامبر خدا آمین می گوید و ان شالله به پیروی وی 14 شهید گمنام روزگار نامداری آمین گویند.