چه بیماریی در چه گروه خونی بیشتر است؟

آیا تا به حال فکر کرده اید که هر گروه خونی مستعد ابتلا به چه بیماری هایی است؟ پژوهشگران دریافته اند که نوع گروه خونی افراد، در افزایش یا کاهش خطر ابتلا به برخی از بیماری ها موثر است. بیشترین گروه خونی موجود در دنیا O و کمترین گروه خونی AB است.

تا به حال از خود پرسیده اید خون از چه ساخته شده؟ اگر حداقل یک بار اهدای خون کرده باشید یا بیماری های مرتبط با خون را تجربه کرده باشید، می دانید که این مایع قرمز رنگ که درون رگ ها و میان سلول ها و بافت های بدن مان جریان دارد، چقدر حیاتی است. در غیر این صورت، شاید هیچگاه به آن فکر هم نکنید.
رگ ها، رودخانه های زندگی انسان هستند و خون حکم آبی زلال را دارد. تک تک سلول های بدن، مواد غذایی شان را از خون دریافت می کنند و زباله های شان را هم به همین جریان می پسرند تا به زباله دان ریخته شود.

خون از دو ترکیب اصلی تشکیل شده: سلول ها و پلاسما.

قلب، خون را از درون سرخرگ ها، شاهرگ ها و رگ های اساسی پمپاژ می کند. پیشتر در مقاله ای مفصلا توضیح داده بودیم که خون چگونه غنی از اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز سلول ها می شود.

یک انسان بالغ، 5 لیتر خون درون بدن خود دارد که 7 الی 8 درصد وزن کلی بدن را تشکیل می دهد.2.75 الی 3 لیتر از این میزان را پلاسما تشکیل می دهد و مابقی اجزای سلولی هستند.

پلاسما بخش مایع خون است و سبب می شود سلول ها شناور به نظر برسند. برای مثال، گلبول های قرمز درون این مایع است که اینطور به نظر می رسند و اگر آن ها را از خون حذف کنیم، رنگ قرمز نیز از بین می رود. الکترولیت ها، مواد غذایی، ویتامین ها، هورمون ها، فاکتورهای انعقادی و پروتئین ها نظیر ایمونوگلوبین ها و آلبومین نیز درون همین مایع به سراسر بدن سفر می کنند.

بخش سلولی نیز شامل گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها می شود. گلبول های قرمز، اکسیژن را از شش ها دریافت کرده و به سلول ها می رسانند. گلبول های سفید همگام با دیگر سیستم های دفاعی، به مبارزه با عفونت ها می پردازند و پلاکت ها نیز مهم ترین عامل انعقاد خون هستند.

تمامی گلبول ها و سلول های موجود در خون، توسط مغز استخوان تولید می شوند. در دوران کودکی، اکثر سلول های بدن مان خون می سازند اما بعدها که بزرگ تر می شویم، این وظیفه صرفا به عهده استخوان های ستون فقرات، سینه، دنده ها، لگن و بخش های بالایی استخوان دست و پا خواهد بود.

مغز استخوانی که فعالانه تولید سلول خونی می کند، مغز قرمز نام دارد و بخشی که دیگر تولید سلول خونی نمی کند را مغز زرد می نامند. پروسه تولید خون توسط بدن انسان را هماتوپویسی می گویند. تمامی سلول های خون از یک منطقه و یک نوع سلول منشا می گیرند که به آن ها سلول های بنیادی هماتوپویتیک گفته می شود. این سلول ها قابلیت آن را دارند که هر نوع سلول خونی ساخته و از روی خودشان هم بازسازی کنند.

سپس طی فرآیند بالغ سازی، هر نوع از این سلول ها به آنچه که بدن نیاز دارد تبدیل می شوند. هنگام بالغ سازی، گلبول های قرمز هسته شان را از دست می دهند و مغز استخوان را به عنوان یک رتیکولوسیت ترک می گویند. در این زمان، رتیکولوسیت هنوز اندامک هایی را درون خود دارد و وقتی که سلول به اریتروسیت تبدیل می شود، این اندامک ها هم ساختمان سلول را ترک می کنند. یک گلبول قرمز، به طور متوسط 120 روز درون خون دوام می آورد و ایفای وظیفه می کند. پس از اینکه سلول ها پیر شدند، ماکروفاژهای درون کبد و طحال، آن ها را از چرخه حذف می کنند.

هورمونی به نام اریتروپویتین و همچنین سطح اکسیژن پایین محیط، میزان تولید گلبول های قرمز را کنترل می کنند. هر فاکتوری که سبب افزایش سطح اکسیژن در بدن شود، مثل بیماری های شش یا کم خونی، میزان تولید اریتروپویتین را افزایش می دهد. سپس، اریتروپویتین دستور می دهد که گلبول های قرمز بیشتری در مغز استخوان ها تولید شده و بالغ شوند.

تقریبا 90 درصد اریتروپویتین بدن انسان، درون کلیه تولید می شود. وقتی کلیه ها از بدن خارج شوند یا در ایفای وظیفه خود دچار مشکل شوند، فرد دچار کم خونی می شود، چون اریتروپویتی وجود ندارد. آهن، ویتامین ب-12 و فولات، عواملی مهم در تولید گلبول قرمز خون هستند.

حالا درباره گروه های خونی چه می دانید؟

آیا تا به حال فکر کرده اید که هر گروه خونی مستعد ابتلا به چه بیماری هایی است؟ پژوهشگران دریافته اند که نوع گروه خونی افراد، در افزایش یا کاهش خطر ابتلا به برخی از بیماری ها موثر است. بیشترین گروه خونی موجود در دنیا O و کمترین گروه خونی AB است.
گروه خونیA: دارندگان گروه خونیA بیشتر در معرض ابتلا به سنگ های کیسه صفراوی، کولیت، پرکاری تیرویید، سرطان معده، لوزالمعده، کیسه صفرا و مجاری آن، سرطان های هیپوفارنکس، تیرویید، ریه، آندومتر و تخمدان هستند. نوعی کم خونی به نام «پرنیسوز» هم در این گروه خونی بیشتر شایع است. تومورهای غدد بزاقی، انواع سرطان های لب، زبان، گونه و لثه هم در این گروه بیشتر دیده می شود.
گروه خونیO: این گروه خونی معایبی هم دارد؛ از مزایای آن کاهش ۱۴ درصدی ابتلا به سرطان سلول های فلس دار پوست و کاهش ۴ درصدی سرطان سلول های قاعده ای پوست است. دارندگان گروه خونیO کمتر به سرطان لوزالمعده مبتلا می شوند و آنتی ژن O اثر حفاظتی روی سلول های سرطانی غده تیرویید هم دارد، اما از معایب آن ابتلا به سرطان های ملانوم بدخیم و زخم اثنی عشر است. ضمنا افراد دارای گروه خونی O به نوعی از سرطان مثانه مبتلا می شوند که بسیار تهاجمی است و مرگ و میر بالایی دارد. در اینجا نقش آنتی ژنA و AB را در حفاظت از این نوع سرطان (مثانه) نباید از نظر دور داشت.
گروه خونیB: افرادی که آنتی ژنB دارند، بیشتر به سرطان های لوزالمعده، کیسه صفرا، تخمدان و التهاب لثه مبتلا می شوند.
گروه خونی AB: این گروه های خونی، در مثبت شدن سطح بالای سرمی باکتری ای به نام هیلکوباکترپیلوری تاثیرگذار است و این باکتری باعث التهاب دستگاه گوارش (معده، و اثنی عشر) می شود و در نهایت باعث زخم در آن خواهد شد. بیشترین مبتلایان به سرطان خون هم افراد با گروه خونی B و کمترین آنها صاحبان گروه خونی A هستند.

منابع: برترینها / بیتوته