اپلاسیون بدن در آرایشگاه های مردانه!

امروزه تقریبا برایمان عادی شده است که برخی از پسران همچون بسیاری از زنان مشتری پروپاقرص فروشگاه های لوازم آرایش و خدمات آرایشی هستند اما باور این نکته که در برخی از آرایشگاه های مردانه خدماتی همچون اپلاسیون بدن، مش ، برداشتن ابرو و... ارائه میشود تامل برانگیز است.

درگیر و دار تغییرات عظیمی که در زندگی هایمان به وجود آمده و اثرات منفی پیش بینی ناپذیری که در پی داشته، آنقدر به جا به جا شدن الگو های زندگی عادت کرده ایم که حتی اگر بدیهی ترین دانسته هایمان از جمله مونث یا مذکر بودنمان هم زیر و رو شوند تعجب نخواهیم کرد.
می توان گفت مهم ترین اثری که مدرنیته بر زندگی های گرم و شیرین گذشته مان گذاشته تغییر در هویت مان به عنوان یک فرد باشد. زندگی و سبک هایی که طی هزاران سال با الگو های بومی خود و گذر از آزمون و خطاهای بسیار ساخته بودیم اینک به مدد تکنولوژی و یکسان سازی همه ملت ها با هر جغرافیا و فرهنگی کم کم به فراموشی سپرده می شود. این تغییر به حدی ریشه ای و عمیق است که ممکن است روزی شاهد آدم های بسیاری باشیم که در ساده ترین، بدیهی ترین و اولین ویژگی هویتی خود یعنی هویت و خویشتنِ خویش شک داشته باشند.
مهم ترین عناصر جنسیتی افراد را نه تنها ویژگی های بیولوژیکی بلکه الگوهای رفتاری و ویژگی های ظاهری می سازند. ویژگی هایی که این روزها کمتر به آنچه که در مواجهه با افراد به عنوان یک زن یا مرد انتظار داشتیم می بینیم.

گذشته از بیماران اختلال هویت جنسی که به دلایل ژنتیکی به این مشکل دچار می شوند، گویا الگوهای رفتاری افراد به عنوان یک مرد یا یک زن در حال فراموشی و در بسیاری از مواقع در حال جا به جایی است. اینگونه می شود که در زندگی روزمره بارها و بارها شاهد دختران بزن بهادر، بد دهن، مشغول کارهای زمخت و سخت و پسرانی با آرایش، لباس های زنانه و بدن نما هستیم.
روزهایی بود که پسر بچه ها پدرانشان را الگوی زندگی خود کرده و در هر عرصه ای به دنبال اظهار ویژگی های مردانه ای همچون قدرت و ظاهر مردانه با ریش و سبیل بودند. کافی بود پسر بچه ای رفتاری احساسی و ظریف از خود نشان دهد تا با برچسب هایی چون دختر کوچولو و نازنازی مواجه شود. اما آنچه که در کوچه و خیابان های این مرز و بوم می بینیم نشان می دهد که گویا این روزها مردان ایرانی به جای الگو قرار دادن پدران در هویت یابی، از مادرانشان الگو می گیرند.
به گونه ای که امروزه تقریبا برایمان عادی شده که برخی از پسران همچون بسیاری از زنان مشتری پروپاقرص فروشگاه های لوازم آرایش و خدمات آرایشی آرایشگاه ها هستند. و بارها مشاهده کرده ایم که حتی در برخی از آرایشگاه های مردانه با وجود سخت گیری های اتحادیه، علاوه بر پیرایش مو، آرایش صورت از قبیل برداشتن ابرو، اپلاسیون بدن، مش و رنگ مو و ... نیز انجام می شود.

مردانی با زنانگیِ فراتر از زنان

آمارها نشان می دهد هفت درصد از كسانی كه از لوازم آرایشی استفاده می كنند پسران و مردان هستند و این در حالی است كه حتی بعضی از لوازم آرایشی مانند كرم، ژل مو و اسپری های خوش بو كننده جزو لوازم آرایشی به حساب نمی آیند و منظور ریمل، كرم پودر و ... است. همچنین مطالعات نشان داده که استفاده از لوازم آرایشی بین پسران جوان و نوجوان در بین سنین ۱۵ تا ۲۵ سال بیشتر است؛ یعنی هنگامی که فرد کم کم از دوره نوجوانی فاصله می گیرد وارد مرحله اول جوانی می شود.
از آنجا که بروز این پدیده در نوجوانی بیشتر است  می توان گفت بزرگترین عامل گرایش مردان به بروز رفتارهای زنانه به مساله هویت یابی، پذیرش در گروه های همسال و پذیرش خویشتن به عنوان یک مرد بزرگسال باز می گردد.

اگر در این سنین الگوهای نامناسب و یا رفتارهای مغایر با سن به فرد داده شود جنسیت او به همان گونه شکل می گیرد و هویت جنسی اش دچار اختلال می شود.

تغییر الگوهای فرهنگی

تغییر الگوهای فرهنگی به ویژه الگوهای زیبایی شناسی و قضاوتی افراد نیز یکی از مهم ترین دلایل این پدیده است. معیارهایی که یک زمانی برای جنس زن زیبایی محسوب می شد امروزه  مورد پسند مردان نیز قرار گرفته و پسران آن معیارهای زیبایی را برای خودشان انتخاب می کنند که علت این اتفاق هم اشتباه در یادگیری از روی مدها و الگوهای نامناسبی است که به افراد داده می شود و همین امر سبب شده شاهد از بین رفتن تفکیک ارزش ها و ادغام معیارهای زیبایی باشیم.

ابهت فراموش شده پدران

آسیب شناسان اجتماعی یکی از دلایل عمده گرایش مردان به استفاده از لوازم آرایشی را عدم مشارکت مؤثر پدر در فرزندپروری عنوان کرده اند، چرا که بروز این پدیده به طور مستمر کودکان را در مجاورت هم زیستی مستقیم با مادران قرار می دهد و به صورت ناخودآگاه در خلق و خوی آن ها تأثیر می گذارد.
با وجود مشکلات اقتصادی فراوان و ساعات زیاد کاری مردان، دور از انتظار نیست که مادر به عنوان تنها فرد حاضر در خانه تاثیرات بیشتری بر روی فرزند خود داشته باشد تا پدری که ساعات بسیار اندکی را در کنار خانواده می گذراند.

افزایش هر روز  قهرمانان زن نما

یکی از مهم ترین راههای ساخت هویت فردی الگو برداری از قهرمانان یا یک الگوی نوعی است. قهرمانانی که  گاهی در کسوت یک هنرمند، مجری، سوپراستار سینما و گاهی در جایگاه یک ورزشکار حرفه ای قرار می گیرد.
اما این روزها به وفور  می توان در این افراد که نوجوانان بسیاری را به پیروی از سبک زندگی خود ترغیب می کنند ، مردانی را مشاهده کرد که در ظاهر خود المان های زنانه نیز به کار می برند. از مجری ابرو برداشته صدا و سیما گرفته تا سوپراستاری که اغلب اوقات آرایش دارد.

مردان بی اعتماد به نفس پشت نقاب لطافت و احساس

به گفته روانشناسان یکی از دلایل بروز رفتارهای زنانه در پسران به مشکلات شخصیتی و کمبود اعتماد به نفس باز می گردد. کاهش سطح اعتماد به نفس عمومی در جامعه باعث می شود که افراد در مقایسه خود با دیگران به تصویری شکسته در آیینه وجودی خود دست یابند و این مسئله آن ها را وادار می سازد تا به هر قیمتی برای یافتن ابزاری برای محبوب کردن خود در نگاه دیگران تلاش کنند.
این افراد به علت نداشتن احساس خودباوری، خود را دگرگون شده می یابند و از این رو برای برطرف کردن عقده ها و کمبودهای درونی خود به سمت خورده فرهنگ هایی مانند استفاده از لوازم آرایشی روی می آورند چرا که به دلیل نداشتن مهارت کافی در پذیرش خود به دنبال ارائه تصویری متفاوت از خود واقعی به مخاطب هستند.
وجود عقده های شخصیتی در افراد، وجود ضعف فرهنگی در جامعه، عدم مدیریت نهادهای فرهنگ ساز در کشور، بروز ضعف آموزش پذیری در اجتماع و شیوع چشم و هم چشمی میان هم سالان از جمله عواملی است که به فراگیری نسبی استفاده آقایان از لوازم آرایش در ایران منجر شده است.

مردان سردرگم امروز، پدران نالایق فردا

مساله تغییر الگوهای رفتاری به اندازه ای اهمیت دارد که حتی بسیاری از کارشناسان آن را یک آسیب اجتماعی بسیار مهم به حساب می آورند. نمی توان گرایش یک مرد به لوازم آرایش و تقلید ادا و اطوارهای زنان را سلیقه شخصی به حساب آورده و به سادگی از کنار آن گذشت.
بسیاری از این پسران مورد آزار و اذیت سایر مردان قرار گرفته و در جامعه با بدترین برچسب ها شناخته می شوند. و این خود زمینه ساز مشکلات بیشتری از گرایش به پرخاش و خشونت و جنایت گرفته تا افسردگی و افتادن در دام خودکشی می شود. همچنین نباید فراموش کرد که این مردان در آینده همسران و پدران افراد دیگری خواهند شد که احتمال می رود با وجود این مشکلات درگیر آسیب های دیگری همچون طلاق نیز بیفتند.
بنابراین بهتر است ضمن اجرای برنامه های فرهنگی در مدارس پسرانه و وسایل ارتباط جمعی با ارائه الگوهای رفتاری مناسب ، مردانی قوی را به آینده تحویل داد که همچون پدران و پدربزرگ های خویش از هر نظر برای پیشرفت و حفاظت از این مرز و بوم آماده باشند.