زندگی جنسی زیر سقف مجازی!

حتما شما هم بارها و بارها شاهد این صحنه بوده اید .اینكه در جمعی نشسته اید وبا وجود اینكه عده زیادی نشسته اند اما باز هم....

حتما شما هم بارها و بارها شاهد این صحنه بوده اید .اینكه در جمعی نشسته اید وبا وجود اینكه عده زیادی نشسته اند و فرصت خوبی برای صحبت درباره اتفاق های افتاده و مسائل مهم و حتی شوخی و خنده های خانوادگی است اما باز هم ، اكثرا ترجیح می دهند به جای استفاده از این فرصت و گفت و گوی خانوادگی سرگرم گوشی های همراهشان شوند.همه سرشان به این گوشی ها گرم است.یا گروه های دوستانه و فامیلی و همكاری یا كانال های جوك وسرگرمی یا حتی شبكه های اجتماعی كه فرصتی برای نشان دادن عكس های خانوادگی و جاذبه های دیدنی است كه مثلا اخیرا فردی آنها را آپدیت كرده است.عجیب است كه برای خیلی ها در این جمع ها اصلا مهم نیست كه مثلا پدر یا مادر یا اعضای خانواده یا حتی دوستانی كه اكنون در كنار آنها نشسته ایم به تازگی كجا بوده اند یا در چه حالی هستند یا اصلا مشكل یا غم یا شادی دارند یا نه كه ما بتوانیم بخشی از آن را تسلی دهیم ؟ اما در عوض مثلا در حال سر و كله زدن با دوستی در آن سر شهر هستیم یا در حال متقاعد كردنش كه فلان تیم مورد علاقه ما دراین فصل خوب بازی كرده یا ضعیف ظاهر شده است.یا شاید هم همان بحث ها و ابراز نظرهای سیاسی همیشگی كه معمولا با همان جدیت وبدون تغییر همیشه و البته با كمترین تاثیری ادامه دارد!

اما در این بین آنچه ظاهرا برای كمتر كسی اصلا اهمیت دارد،همین فرهنگ نادرست وابستگی به شبكه های اجتماعی است كه آرام آرام جای صحبت ها وروابط صمیمانه خانواده ها را گرفته است.فرهنگی كه تحفه جدید و به ظاهر مدرن غرب است و اتفاقا با برنامه ریزی هایی كه دراین خصوص داشته اند خیلی خوب هم تیرشان به هدف خورده است.هدفی كه انگار همان ایجاد شكاف میان اعضای خانواده و از طرف دیگر زیر سوال بردن برخی هنجارهای عرفی و دینی ما بوده است ! حالا دیگر برای خیلی ها حرف زدن از مسائلی كه شاید تا پیش از این تابو بوده است امری عادی است و شاید هم هیچ ابایی از مطرح كردن جوك های نه چندان مناسب و دور از شان خودشان ندارند .بله به لطف همین شبكه های اجتماعی خیلی ها پذیرفته اند كه جامعه امروز یك جامعه باز است و به ظاهر آزاد.آنقدر آزاد كه خیلی از تابوهای گذشته را باید به راحتی زیر پا گذاشت حتی به قیمت فروپاشی خانواده ها !!!
شاید تا سالها قبل پذیرفتن این آمار كه میانگین مكالمات زوجین در كشور ما به 17 دقیقه رسیده است ،كمی سخت و غیرقابل پذیرش بود اما این روزها كه دیگر حالا به جرات می توان گفت زندگی برای خیلی ها بدون گوشی های همراه امكان پذیر نیست آرام آرام خیلی ها به این باور رسیده اند كه حالا جای خیلی از این مكالمات روزانه را این گوشی ها و البته شبكه های اجتماعی داغ آنها گرفته است ! شبكه هایی كه آنقدر جذابیت دارد كه حتی تا ساعت های پی درپی می تواند بدون كوچكترین نیازی به صحبت با فرد دیگری هركسی را سرگرم كند.شاید كمتر كسی حتی تصورش را هم می كرد كه روزی زندگی های ما تا این اندازه به گوشی های موبایل وابسته شود و حتی دردناك تر از آن اینكه خیلی از این زندگی ها فقط و فقط به واسطه همین گوشی ها به چالش كشیده شود.
حالا جامعه شناسان حرف از معضل اجتماعی جدیدی می زنند كه اگر برای آن چاره ای اندیشیده نشود،خیلی زودتراز آنكه حتی تصور شود،تمام جامعه را با بحران جدی مواجه می كند.بحران تنهایی طلبی و پس زدن هر نوع جمعی به غیر از خود فرد و شبكه های مجازی اش.! آن هم در شرایطی كه افزایش باورنكردنی فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی، بر ابعاد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، امنیتی و اقتصادی  و .. زندگی بشر،تأثیر گذاشته است. شاید به همین دلیل باشد كه با کمرنگ شدن اهمیت زمان و امکان و بی نیازی به مکان مشترک برای برقراری ارتباط، افراد به شکل بسیار آسان تری می توانند در فضای مجازی، با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.همین موج جدید برقراری ارتباط،باعث تحول در فرهنگ و هویت جوامع شده است.تحولی كه به راحتی روابط شكل یافته گذشته را پس زده است.

ویژگی های ارتباطات الکترونیکی در فضای مجازی، در ظاهر خیلی بهتر و مناسب تر از روابط رودررو است چون این فضا معمولا به گونه ای طراحی شده است كه به كاربران امكانات زیادی مثل ،سرعت عمل، ناشناس ماندن ، بی توجهی و بی اهمیتی به الزاماتی مثل ،جنسیت، طبقه، قوم، نژاد و .. را می دهد که تجارب متفاوتی را برای کاربران ایجاد می كند. آسیب این شبكه های اجتماعی با سرعت زیادی كشورهای مختلف و خصوصا جهان سوم را در برگرفته است و كشور ما هم در این بین مصون نمانده است.آمارها نشان می دهد كه کشور ما از نظر بهره مندی از اینترنت در بین ۱۸۷ کشور جهان رتبه ۸۷ را دارد که بر اساس طبقه بندی اتحادیه جهانی مخابرات جزء کشورهای متوسط به شمار می رود. ۳۵ درصد استفاده کنندگان اینترنت را قشر جوان تشکیل می دهند و میانگین صرف شده برای اینترنت ۵۲ دقیقه در هفته است.همین طورشبکه های دوست یابی در کشور ما به سرعت در میان جوانان ایرانی محبوب شده است و ایرانی ها رتبه سوم را در این شبکه ها کسب کرده اند. فرهنگ رسانه ای اینترنت، فضای ذهنی جوانان را اشغال کرده و مطالعات اخیر نشان می دهد كه استفاده از اینترنت،باعث بروز، احساس ناکامی، تنهایی، اضطراب و به طوركلی كاهش سلامت روانی می شود. اشخاصی كه از اینترنت بیش تر استفاده می كنند علاوه بر آن كه بر زندگی خانوادگی آن ها تأثیر منفی می گذارد، زمان كم تری با خانواده صحبت می كنند و احساس تنهایی، افسردگی، كمبود عزت نفس و... در آن ها بیش تر می شود. نسل جوان امروز نسبت به نسل گذشته با سرعت بیش تری از والدین خود رشد می کنند، برای جلوگیری از آسیب های احتمالی اینترنت، باید در جهت آگاه سازی خانواده ها تلاش کرد.
تمامی این آمارها و مطالعاتی كه در تحقیقات مختلف به آن پرداخته شده است می تواند زنگ هشدار مهمی تلقی شود.زنگ هشدار برای خانواده هایی كه یكی پس از دیگری طعمه این فضای رمز آلود و البته مخرب شبكه های مجازی می شوند.فضایی كه به راحتی به هركاربری اجازه می دهد تا روی ارزش ها و تعهدات و ارزش های خانوادگی اش پا بگذارد و خود را حتی شخص دیگری جلوه دهد و در چنین شرایطی خوش بینی است اگر بگوییم همین فرد می تواند به تعهدات خانوادگی و حفظ روابط عاطفی خود با همسرش پایبند باشد.حال باید منتظر ماند و دید كه این دستاورد به ظاهر جذاب غرب ،چند سال را برای فروپاشی و ویرانی كامل بنیان خانواده های ایرانی نشانه گرفته است ... !