تلاوت ماندگار «سوره توبه» با صدای استاد المنشاوی + صوت

متن و ترجمه فارسی سوره توبه:

بسم الله الرحمن الرحیم

اى كسانى كه ایمان آورده‌‏اید شما را چه شده است كه چون به شما گفته مى‏‌شود در راه خدا بسیج ‏شوید كندى به خرج مى‌‏دهید آیا به جاى آخرت به زندگى دنیا دل خوش كرده‌‏اید متاع زندگى دنیا در برابر آخرت جز اندكى نیست (۳۸)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَا لَكُمْ إِذَا قِیلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِیتُم بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فِی الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِیلٌ ﴿۳۸﴾

اگر بسیج نشوید [خدا] شما را به عذابى دردناك عذاب مى‏‌كند و گروهى دیگر به جاى شما مى‏‌آورد و به او زیانى نخواهید رسانید و خدا بر هر چیزى تواناست (۳۹)

إِلاَّ تَنفِرُواْ یُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِیمًا وَیَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّوهُ شَیْئًا وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿۳۹﴾

اگر او [پیامبر] را یارى نكنید قطعا خدا او را یارى كرد هنگامى كه كسانى كه كفر ورزیدند او را [از مكه] بیرون كردند و او نفر دوم از دو تن بود آنگاه كه در غار [ثور] بودند وقتى به همراه خود مى‏گفت اندوه مدار كه خدا با ماست پس خدا آرامش خود را بر او فرو فرستاد و او را با سپاهیانى كه آنها را نمى‌دیدید تایید كرد و كلمه كسانى را كه كفر ورزیدند پست‏‌تر گردانید و كلمه خداست كه برتر است و خدا شكست‏ ناپذیر حكیم است (۴۰)

إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِینَ كَفَرُواْ ثَانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُمَا فِی الْغَارِ إِذْ یَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِینَتَهُ عَلَیْهِ وَأَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِینَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللّهِ هِیَ الْعُلْیَا وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ ﴿۴۰﴾

سبكبار و گرانبار بسیج ‏شوید و با مال و جانتان در راه خدا جهاد كنید اگر بدانید این براى شما بهتر است (۴۱)

انْفِرُواْ خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۴۱﴾

اگر مالى در دسترس و سفرى [آسان و] كوتاه بود قطعا از پى تو مى‌‏آمدند ولى آن راه پر مشقت بر آنان دور مى‏‌نماید و به زودى به خدا سوگند خواهند خورد كه اگر مى‏‌توانستیم حتما با شما بیرون مى‏‌آمدیم [با سوگند دروغ] خود را به هلاكت مى‏‌كشانند و خدا مى‌‏داند كه آنان سخت دروغگویند (۴۲)

لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِیبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لاَّتَّبَعُوكَ وَلَكِن بَعُدَتْ عَلَیْهِمُ الشُّقَّةُ وَسَیَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ یُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿۴۲﴾

خدایت ببخشاید چرا پیش از آنكه [حال] راستگویان بر تو روشن شود و دروغگویان را بازشناسى به آنان اجازه دادى (۴۳)

عَفَا اللّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَكَ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِینَ ﴿۴۳﴾