تبیان، دستیار زندگی
چند روز بیشتر به اربعین نمانده است تمام خانه های این سرزمین که وجب به وجب خاکش جای پای اهل بیت را می شود احساس کرد تبدیل به زائرسرایی بزرگ شده است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مهمان نوازی را از عراقی ها بیاموزیم...

چند روز بیشتر به اربعین نمانده است تمام خانه های این سرزمین که وجب به وجب خاکش جای پای اهل بیت را می شود احساس کرد تبدیل به زائرسرایی بزرگ شده است.

فرآوری : ه ، هدایتی- بخش اجتماعی تبیان
پیاده روی اربعین

در روزهای مانده به اربعین حسینی مردم زیادی در شهرهای مختلف عراق، خانه هایشان را  دراختیار زوار قرار می دهند تا از مهمانان اباعبدالله خوب پذیرایی کنند.
اینجا عراق است. چند روز بیشتر به اربعین نمانده است تمام خانه های این سرزمین که وجب به وجب خاکش جای پای اهل بیت را می شود احساس کرد تبدیل به زائرسرایی بزرگ شده است. عراقی ها پس اندازهایشان را بیرون کشیده اند. مواد غذایی خریده اند تا حق مهمان نوازی را برای مهمانان اباعبدالله به خوبی به جای آورند. مهمان نوازی عراقی ها در روزهای منتهی به اربعین باعث شده تا مهمانان پیاده کربلا جز به جمع کردن یک کوله پشتی ساده هیچ دغدغه ای نداشته باشند.
اگر یکبار در اربعین حسینی بصورت پیاده یا سواره مسیر نجف تا کربلا را پیموده باشید میدانید که شیعیان عراقی برای رضای خدا و بخاطر عشق به امام حسین علیه السلام ، برای زائران اباعبدالله الحسین علیه السلام از جان و اموال خویش و خانواده شان دریغ می کنند. چنان مهربان هستند که گویی زوار امام حسین علیه السلام فرستادگان ویژه آنحضرت هستند و آنان غلام حلقه به گوش امامشان. آری مردم عراق در روزهای منتهی به اربعین چنان سخاوتمندانه و مشتاقانه برای زائرین امام حسین علیه السلام پرستاری میکنند که زائر احساس میکند بربال ملائک سوار است و به سوی مراد خویش ره می پیماید. در بین راه کودکان یتیم و یا کودکان خانواده های فقیر با یک برگ دستمال کاغذی هم که شده نمی گذارند کمبودی را احساس کنی. برخلاف تصور عامه مردم اکثر کسانی که پیاده روی میکنند ایرانی ها نیستند و زائران خود عراق چندین برابر زائران ایرانی هستند. آیا شیعیان عراق فقط با زائران امام حسین علیه السلام و یارانش و فقط در ایام اربعین اینگونه هستند؟ اگر در مسیر نجف به کربلا دقت فرموده باشید ساختمان های بسیاری که نام حسینیه بر آن ها نوشته شده است در مسیر به چشم می خورد اگر باز بیشتر دقت کرده باشید در بیشتر این حسینیه ها افرادی سکونت دارند این افراد ، مردم جنگ زده و آواره شهرهای دیگر عراق هستند که بیشتر آنها سنی مذهب هستند که به این حسینیه ها پناهنده شده اند. آری شیعیان عراق این پناهندگان را راه داده و به پذیرایی و پرستاری از آنان می پردازند. دلائل پذیرایی شیعیان عراق با این گرمی از زائران چیست؟ در مسیر کربلا که بودیم و از مردم عراق و زائران که سوال میکردیم جواب های متعددی داشتند اما مهمترین دلایل ذکر شده:

شهر کربلا، خیابان بلندی به نام «الوائلی» دارد که اکنون در سراسر آن، موکب هایی قرار دارند که محل استراحت و توزیع غذاهای نذری هستند، اما وسط این همه موکب بزرگ و کوچک، چند کودک و نوجوان نشسته اند و با اصرار، زائران در حال حرکت به سمت بین الحرمین را دعوت می کنند تا پاهای خسته شان را ماساژ بدهند یا کفش های شان را واکس بزنند. اتفاقا خوب و با دقت هم واکس می زنند، چون نیت شان تکریم زائر است

-عشق و محبت به اباعبدالله الحسین علیه السلام و خاندان نبوت
-در زمان صدام مردم شیعه عراق اجازه عزاداری و پیاده روی به سمت بارگاه هیچکدام از ائمه علیهم السلام را نداشتند این ممنوعیت مانند یک بغض بود و حالا که این فرصت را به دست آورده اند با این کار نوعی شکرگزاری می کنند.
-شیعیان عراقی در زمان صدام و حمله آمریکا و بعد از آن اشغال داعش شهیدان زیادی داده اند و در راه آنان نذر می دهند و برای شهیدانشان طلب مغفرت می کنند.

التماس می کنم به خانه ام بیایید

از صبح که وارد مرز عراق شدیم. با اتوبوس، تاکسی و پیاده مسیر به مسیر آمده ایم و حالا در نیمه های شب خود را به چند قدمی حرم امیرالمومنین رسانده ایم. روحانی ملتمس گویان جلو می آید. به زود دو کلمه فارسی و عربی را به هم می چسباند تا ما را به خانه ببرد. نمی دانم این اطمینان را از کجا می آورد که غریبه ای را این چنین ملتمسانه به خانه اش دعوت می کند. از اطمینان خودمان هم سردر نمی آورم که چگونه بی آنکه حتی زبانش را بفهمیم دعوتش را قبول می کنیم راهی خانه اش در «کوفه» می شویم. انگار این روزها همه باهم آشنایند. در شهر هیچ غریبه ای وجود ندارد. درخانه ها را که بزنی میزبانی هست که سفره اش انتظار کسی را بکشد.

پذیرایی اولیه با چای و وای فای

وارد خانه می شویم، آب، چای، شارژرهای موبایل، لپ تاپ و پسورد یک اینترنت وای فای نامحدود پذیرایی های اولیه است تا گلویی تازه کنید و صاحب خانه هم فرصتی داشته باشد در اتاق کناری سفره شام را بنشیند. عرب رسم عجیبی دارد. سفره میهمان را که می چیند. صدایش می زند و بعد بیرون می رود تا او بی هیچ خجالت رودربایستی غذایش را بخورد. بعد برای جمع کردن سفره باز می گردد. هرچه اصرار می کنیم که شام نمی خوردیم بی فایده است. آنها انگار در پذیرایی از مهمان  چیزی می بینند که ما نمی فهمیم.

ماساژ و واکس نذری

خیابان های منتهی به بین الحرمین در کربلا را موکب هایی فرا گرفته که هریک به فراخور نذرشان، خدمتی به زائران حسینی (ع) می دهند، از موکب هایی که به بزرگ ترین عشایر عراق تعلق دارد تا کودکانی که به تبع بزرگ ترها نمی خواهند از قافله ی تکریم زائران جا بمانند.
بین همه ی موکب دارها، آن هایی که برای زائران، قلیان چاق می کنند یا آن هایی که پاهای خسته ی زائران را ماساژ می دهند یا کفش های شان را واکس می زنند، از همه بیشتر توجه ها را جلب می کنند.
موکب های نذر ماساژ و واکس کفش در مسیر پیاده روی نجف به کربلا بیشتر دیده می شود؛ خادمانی که زائران پیاده را فرا می خوانند و پاهای خسته و تاول زده شان را ماساژ می زنند و آغشته به پماد می کنند.

تصاویر شهدای شیعه با نیروهای تروریست در تمامی عمودها نصب شده و مردم شهرهای عراق، یاد شهدای خود را گرامی داشته اند. در سال های قبل بیشتر تصاویر علما در عمودها نصب می شد ولی فضای مبارزاتی و جنگ با تروریست ها، بر اربعین امسال نیز تاثیر گذاشته و فضای اربعین، رنگ و بوی جنگ علیه داعش و پاسداشت شهدا را گرفته است

شهر کربلا، خیابان بلندی به نام «الوائلی» دارد که اکنون در سراسر آن، موکب هایی قرار دارند که محل استراحت و توزیع غذاهای نذری هستند، اما وسط این همه موکب بزرگ و کوچک، چند کودک و نوجوان نشسته اند و با اصرار، زائران در حال حرکت به سمت بین الحرمین را دعوت می کنند تا پاهای خسته شان را ماساژ بدهند یا کفش های شان را واکس بزنند. اتفاقا خوب و با دقت هم واکس می زنند، چون نیت شان تکریم زائر است.
وقتی هم که یک زائر ایرانی می بینند، با فارسی دست و پا شکسته می گویند: «حاجی، حاجی، واکس.»
اگر زائری صندل یا کفشی که به واکس احتیاج نداشته باشد به پا داشته باشد، اصرار می کنند که پاهای زائر را بشورند و ماساژ بدهند.
اما تفاوتی كه امسال در طول مسیر و شهرهای منتهی به كربلا مشاهده می شود، تاثیر حال و هوای جهاد شیعیان علیه تروریست ها در شمال عراق است. تصاویر شهدای شیعه با نیروهای تروریست در تمامی عمودها نصب شده و مردم شهرهای عراق، یاد شهدای خود را گرامی داشته اند. در سال های قبل بیشتر تصاویر علما در عمودها نصب می شد ولی فضای مبارزاتی و جنگ با تروریست ها، بر اربعین امسال نیز تاثیر گذاشته و فضای اربعین، رنگ و بوی جنگ علیه داعش و پاسداشت شهدا را گرفته است.

مردم عراق در موكب های خود تصاویری از شهدای خود را به نمایش گذاشته اند و از رشادت های آنها در جبهه نبرد علیه تروریست ها سخنرانی می كنند.

اما نكته اصلی در فضای امروز عراق، امنیت بالایی است كه به كمك نیروهای امنیتی عراق و نیروهای مسلح مردمی برقرار شده است. حضور انبوه وسایل نقلیه نظامی، در كنار جاده ها و در بین مسیر، مشهود است و به نظر می رسد، كوچكترین ناامنی در روزهای شلوغ عراق در شهرهای مذهبی شیعی، اجازه داده نخواهد شد.

هرچند تا روز اربعین 4 روز  باقی مانده است ولی مردم از كشورهای مختلف به صورت انفرادی و گروهی حضور دارند. شیعیان از ایران، امارات متحده عربی، پاكستان، لبنان، بحرین و عربستان با پرچم ها و نشانه های خود مشخص هستند. بر انبوه جمعیت هر روز افزوده خواهد شد و با توجه به كاروان هایی كه در شهرهای منتهی به كربلا حضور پیدا كرده اند، روز اربعین شاهد میلیون ها زائر در شهر كربلا و مسیر اربعین خواهیم بود.

همچنین رسانه های مختلفی از كشورهای اسلامی در كربلا حضور دارند. رسانه های عربی با مصاحبه با زائرین و اهالی عراق در موكب های خود، تصاویر و اخبار این حماسه را منتشر می كنند.


منابع : خبرگزاری حج / مهر / صبح ایرانی / عصر ایران