تبیان، دستیار زندگی
دوستی می گفت: من به گناه زنا آلوده شده ام ... گناه زیاد کرده ام اما الان واقعا پشیمانم ... توبه کردم، گریه کردم، مستأصل شده ام...بعد از این همه گناهان بزرگ و کوچکی که کرده ام و پشیمانی و توبه ای که الان دارم، خدا من را می بخشد؟ یا اینکه منو به حال خودم ر
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

خدا مرا می بخشد یا رهایم کرده؟

دوستی می گفت:
من به گناه زنا آلوده شده ام ... گناه زیاد کرده ام اما الان واقعا پشیمانم ... توبه کردم، گریه کردم، مستأصل شده ام...بعد از این همه گناهان بزرگ و کوچکی که کرده ام و پشیمانی و توبه ای که الان دارم، خدا من را می بخشد؟ یا اینکه مرا به حال خودم رها می کند؟

فرآوری: زهرا اجلال - بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
دعا، توبه

یکی از گناهان کبیره که در تمام ادیان الهی حرام اعلام شده و بر انجام آن عذاب الهی وعده داده شده است، گناه زناست. زناکار به عنوان شخص تجاوز گر از حریم الهی معرفی شده است.
در ادامه در باب عاقبت شوم گناه زنا روایاتی را تقدیم می کنیم:
۱٫ همانا شدیدترین مردم از نظر عذاب مردی است که زنا کند. (الکافی، ج۵، ص۵۴۱)
۲٫ وقتی کسی زنا کند روح ایمان از او مفارقت می کند. (وقتی این روح از انسان مفارقت کرد، شعور درک دین و ترس از عذاب در انسان به شدت تضعیف می شود) (الکافی، ج۲، ص۲۸۰)
۳٫ کسی که زنا می کند، به شش مصیبت دچار می شود. سه مورد دنیایی و سه مورد هم اخروی است.
عقوبت دنیایی آن این است که: نورصورت و آبروی او می رود، مبتلا به فقر می شود و عمرش کوتاه می گردد
عقوبت اخروی آن است که: با خشم خداوند روبرو می گردد، به سختی حساب پس می دهد و در آتش جهنم جاودانه است.  (الکافی، ج۵، ص۵۴۱)
۴٫ وقتی زنا زیاد شود، مرگ های ناگهانی هم زیاد می شوند. (المحاسن، ج۱، ص۱۰۷)
۵٫ امیرالمؤمنین (علیه السلام) می فرماید: وقتی که روز قیامت برپا شود، خداوند باد بدبویی را می وزاند که همه ی مردم از آن مشمئز می شوند. بعد از آن منادی ندا می دهد و می گوید: آیا می دانید که این چه بویی است؟! مردم می گویند نمی دانیم! اما خیلی ما را آزار داد.
منادی می گوید: این بوی بد از زنانی است که خداوند را با گناه زنا ملاقات کرده اند و از این کار خود توبه نکرده اند. آن ها را لعنت کنید چرا که خداوند آن ها را لعنت کرده است.
در آن هنگام احدی در قیامت نمی ماند مگر آنکه می گوید: خداوندا زناکار را لعن کن. (وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۳۲۲)

درست است که این گناه ، گناه بسیار بزرگی است اما راه برگشت همیشه باز است .. گناه هر چه بزرگ باشد، باز به جهت بزرگی و عظمت رحمت و بخشش الهی، بخشیده خواهد شد. البته اگر توبه واقعی نماید و از صمیم قلب پشیمان بوده و قصد انجام دوباره آن را نداشته باشد ...

توجیه و دغدغه ای برای من گنهکار باقی نمی ماند، درست است؟ امام باقر (علیه السلام)می فرماید: «التائب من الذنب کمن لا ذنب له؛( همان، ج 4، ص 168) کسی که از گناه توبه کند، مانند کسی است که گناه نکرده باشد

یادمان باشد در هر نقطه ای از زندگی احساس کردیم بد کرده ایم و باید برگردیم، توبه کردن دیر نیست  ... این اظهار پشیمانی در پیشگاه الهی دستور خاصی هم ندارد. همین که من  عزم بر ترک گناه نداشته باشم و بر گذشته ام ندامت و پشیمانی درونی کافی است.
در قرآن کریم، پروردگار 91 بار به عنوان غفور (بسیار آمرزنده) و 5 بار به عنوان غفار (بسیار بخشنده) یاد شده ، بیش از 80 بار از توبه و بازگشت به سوی خدا و قبولی توبه، سخن به میان آمده است. همه این ها حکایت از دامنه گسترده رحمت و مغفرت حق تعالی و قبولی توبه توبه کنندگان دارد.

چرا مأیوس و ناامیدی؟

یأس و نا امیدی از لطف و رحمت بی پایان و بی کرانه حق تعالی چرا؟ این سخن خداوند رحمان است که به پیامبر صلی الله و علیه وآله فرمود: قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ  « از قول من به مردم بگو: ای بندگان من! ای کسانی که (با بدی ها و گناهان) بر خود ستم روا داشتید، از رحمت خداوند ناامید نشوید (و بدانید که در صورت توبه کردن) خدا همه گناهان را می آمرزد، چه این که او بسیار آمرزنده و مهربان است» ( زمر (39) آیه 53)
بنابراین وقتی خود خداوند با ما سخن گفته و ما را آرام کرده است، تشویش و اضطراب جایی ندارد ... تنها نیاز است که اراده کنید.

تعجب نکنید، خدا هم توبه می کند

در هر توبه ای ابتدا لطف حق شامل بنده گنهکار شده و او را متنبه می کند و به زشتی کارهایش آگاه می سازد. آنگاه بنده بر اثر این تنبه و بیداری به سوی خدای سبحان بازگشته و از تقصیر خویش توبه می کند. سپس دوباره خداوند سبحان عنایتش را شامل بنده نائب قرار می دهد و توبه اش را می پذیرد. سپس هر توبه انسان همراه با دو توبه خداوند سبحان به سوی بنده اش می باشد. بر این اساس، حقیقت توبه که به معنای بازگشت و رجوع است دارای ۳ مرحله است:

مرحله اول

توبه ای از خداوند بر بنده که سبب بیداری بنده از زشتی و گناه می گردد.

مرحله دوم

توبه ای از بنده به سوی خداوند که در اظهار ندامت و پشیمانی او از گناه تجلی می یابد.

مرحله سوم

توبه ای از خدای سبحان به سوی بنده که او را به درگاه خویش راه داده و توبه اش را می پذیرد. (جوادی آملی، عبدالله؛ تسنیم، ج۷، ص۷۵)
لطف خدا به بنده آن قدر زیاد است که امام صادق (علیه السلام) فرمود: "خداوند به داود نبی علیه السلام وحی کرد : بنده مؤمن من اگر مرتکب گناهی شد، ولی پشیمان گشت و توبه نمود و در وقت یاد آوری آن گناه از من حیا نمود، علاوه بر این گناه او را می آمرزم، آن را به حسنه تبدیل می کنم و من خدای ارحم الراحمین هستم "( بحارالانوار، علامه مجلسی ، ج 6، ص 28)
وقتی را بگذاریم با خدا خلوت کنیم ... وقتی با خدا خلوت کردی و به دعا و مناجات مشغول شدی، گناهان و معصیت های گذشته خود را به یاد آور. به زبان اعتراف و اقرار کن. از خدا عفو و مغفرت طلب نما که در این حالت انشالله بخشیده خواهی شد ... چنانچه امام باقر (علیه السلام) فرمود: "واللَّه ما ینجو من الذّنب ألاّ من أقربه؛( نورالثقلین، ج 4، ص 157) سوگند به خدا! جز آن که به گناه اقرار کند، نجات نیافت"
قرآن مجید با بیان لطیف خود گناهکاران را به سوی خدا دعوت می کند. به آن ها قول می دهد که می توانند خود را از زندگی گذشته به کلی جدا کنند و زندگی نو را آغاز نمایند. ( زمر (39) آیه 53)

یأس و نا امیدی از لطف و رحمت بی پایان و بی کرانه حق تعالی چرا؟ این سخن خدا است که به پیامبر فرمود: « از قول من به مردم بگو: ای بندگان من! ای کسانی که (با بدی ها و گناهان) بر خود ستم روا داشتید، از رحمت خداوند ناامید نشوید (و بدانید که در صورت توبه کردن) خدا همه گناهان را می آمرزد، چه این که او بسیار آمرزنده و مهربان است».( زمر (39) آیه 53)
بنابراین وقتی خود خداوند با ما سخن گفته و ما را آرام کرده است، تشویش و اضطراب جایی ندارد ... تنها نیاز است که اراده کنید

قرآن مجید می فرماید: وَلاَ تَیْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لاَ یَیْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ «ناامید از رحمت الهی نمی شود مگر کسی که کافر است». (یوسف( 12) آیه 87) گناهکار هر قدر آلوده باشد، نباید خود را از فیض رحمت الهی ناامید بداند.

چنانچه لقمان به فرزندش می گوید: «به خدا چنان امیدوار باش که اگر گناه جن و انس را بیاوری، به تو رحم کند».( اصول کافی، ج 3، ص 109)

پس توجیه و دغدغه ای برای من گنهکار باقی نمی ماند، درست است؟ امام باقر (علیه السلام)می فرماید: «التائب من الذنب کمن لا ذنب له؛( همان، ج 4، ص 168) کسی که از گناه توبه کند، مانند کسی است که گناه نکرده باشد».
در صورت تحقق توبه از انسان شکی نیست که خداوند آن را می پذیرد. این بشارت را خداوند در قرآن داده است: « وَهُوَ الَّذِی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَعْفُو عَنِ السَّیِّئَاتِ ( شورى (42) آیه 25) خدا است که توبه بندگانش را می پذیرد و گناهان آنان را عفو می نماید».

برای مسیر زیبا و شیرین توبه چند توصیه برایتان داریم:

دعاهای توبه ای را که از ائمه معصومین وارد شده است، را فراموش نکنید؛ از آن ها یاد بگیریم چگونه با خدا صحبت کنیم که البته خدا هر زبانی را برای پذیرش قبول می کند ولی شاید این دانستن شیوه درست تر ما را به هدف زودتر برساند؛ به ویژه دعاهای صحیفه سجادیه، مخصوصاً دعای 31 و یا مناجات خمسْ عشر، به خصوص مناجات تائبین ... خیلی شیرین است، امتحانش کنید.
زمینه هایی که ما را به گناه نزدیک می کند را پاک کنیم ... مراقب باشید که شیطان هر لحظه در کمین ما است
از گذشته خود پشیمان باشید و در سجده های خود در محضر الهی اظهار ندامت کنید.
تاریکی گناهانمان را با نورانیت بندگی و عبادت از بین ببرید: (...إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئات...)(هود،114) ... بندگی هم فقط اینکه سر سجاده و جانماز نیست ... توجه به نماز و اوقات آن یکی از راه ها است ... به پدر و مادر خود احترام بگذارید و تا می توانید به آن ها خدمت کنید.... در موضوع عفت و حجاب دقیق تر باشید ... به مردم خدمت کنید ... تا می توانید دلی به دست بیاورید و هزاران راه دیگر هست که مسیر توبه و رسیدن به وصال محبوب را شیرین تر می کند که شما قطعاً بهتر و زیباتر می دانید و انجام می دهید.

صحبتی دوستانه

خدای متعال هیچ وقت راه توبه را به روی بنده اش نمی بندد. ولی وقتی گناه روی گناه بیاید و انسان در توبه امروز و فردا کند، ممکن است که ماندگاری در گناه و معصیت موجب شود که هیچ وقت حس توبه و پشیمانی به او دست ندهد.
روی همین حساب به سرعت باید توبه کرد و توبه ی امروز را به فردا منتقل نکرد. البته در کنار توبه باید عوامل گناه را هم از زندگی و رفتار کنار گذاشته و خود را به نور عبادت خواند مزین کرد. چرا که گناه تاریکی فراوانی به همراه دارد و تنها راه برای نابود کردن این تاریکی، عبادت خداوند و ارتباط خالصانه با او است.

مسیری زیبا ، دلنشین و قطعاً بی خطری را برایتان آرزو می کنم
موفق باشید.


منابع:
بیانات آیت الله جوادی آملی
سایت پرسمان
سایت حوزه
سایت اندیشه دینی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.