روایت محرم برای کودکان
کودکانه دوستت دارم
در روایات است که حضرت زهرا سلام الله علیها حسینین علیهم السلام را که کودک بودند با خود به قبرستان می بردند و در حضور آنها برای شهدا می گریستند. کودکان ما نیز می توانند و حق دارند از کودکی با شور دینی و حسینی آشنا شوند و با رعایت نکته های مهم اخلاقی میراث دار دینداری کودکان کربلایی باشند.
صبر و تحمل کودکان کم و احساساتشان بسیار قوی است. بنابراین فورا بعد از هر فداکاری و رنجی که تعریف می کنید، از پاداش طلایی آن کار هم صحبت کنید
زبان کودکانه را رعایت کنیم
محرم را با زبان کودکانه برای کودکانتان روایت کنید. اما اگر کودکتان هنوز خرد سال و حساس است لازم نیست وارد جزئیات بشوید.
مطرح کردن جزئیات خیلی خشن در خردسالی موجب ترس ها و نگرانی های شدید در کودکان می شود و نتیجه ی دینی خوبی هم ندارد ممکن است اصلا موجب هراس از بزرگترین افتخارهای دینی مثل شهادت و جهاد در راه خدا بشود. درست این است که کلیات را مطرح کنید اصل شهادت امام حسین علیه السلام را بگویید اما در کنارش فورا مطالب خوب و امیدوار کننده را مطرح کنید. مثلا وقتی از شهادت امام و فرزندانش حرف زدید راجع پاداش های بهشتی امام و سعادت ابدی ایشان و فرزندانشان هم صحبت کنید. بگذارید ذهن و قلب کودک درگیر غصه و اندوه نشود.
از شهامت امام بگویید
صبر و تحمل کودکان کم و احساسات شان بسیار قوی است. بنابراین فورا بعد از هر فداکاری و رنجی که تعریف می کنید، از پاداش طلایی آن کار هم صحبت کنید.
روایت است که حضرت علی اکبر علیه السلام در لحظه ی شهادت خطاب به پدرش امام حسین علیه السلام فرمود هم اکنون از دست جدم رسول الله سیراب شدم. این طور نکته ها را بیشتر و پررنگ تر مطرح کنید. طوری صحبت کنید که کودک بیش از آنکه متوجه مظلومیت ها و رنجها بشود، متوجه بعد دینی و غیرت و شهامت بزرگان کربلا بشود. مثلا روایت کنید که حضرت عباس عموی مهربان بچه ها به شهادت رسید سپس ذهن کودک را به سمت رشادت های آن حضرت ببرید و بگویید که وقتی با دشمنان می جنگید هر کسی از هر طرفی فرار می کرد.
بگویید که هیچ کس جرات جنگیدن با آن حضرت را نداشت. راجع به محبت و ادب آن حضرت در حضور امام حسین(علیه السلام) حرف بزنید. داستان آب نخوردن ایشان در لحظه ی ورودشان به فرات نمونه ی خوبی در این خصوص است.
بازگویی ارزش فداکاری
راجع به امام حسین علیه السلام روایت است که وقتی حمله می کردند دشمنان مثل جماعت ملخ ها از روبروی حضرت می گریختند. این طور مطالب را مخصوصا برای پسر بچه ها تعریف کنید. ماجرای عبدالله پسر کوچک امام حسن علیه السلام را برای پسر بچه ها تعریف کنید و در کنار آن داستان های موازی آن مثل ماجرای حسین فهمیده را تعریف کنید.
بگذارید بچه ها ارزش فداکاری برای دین و ولایت را درک کنند. در روایت این مطالب، تمرکز روی این مطلب داشته باشید که این کودکان شهید برای چند لحظه درد زیادی را تحمل کردند اما به سعادت و خوشبختی غیر قابل وصفی رسیدند. مثلا در مورد شهادت حضرت عبدالله روایت است که امام حسین علیه السلام به او فرمود تحمل کن که لحظاتی دیگر به جد و پدرت خواهی پیوست. بنابراین روایت کردن این طور مطالب به شرط اینکه در کنار آن فورا نتیجه ی طلایی و پاداش آن مطرح شود بسیار خوب و شایسته است.
طوری صحبت کنید که کودک بیش از آنکه متوجه مظلومیت ها و رنجها بشود، متوجه بعد دینی و غیرت و شهامت بزرگان کربلا بشود
از صحنه‌های دردناک نگویید
نتیجتا کودکی که این طور مطالب را می شنود باید به جای غصه دار شدن احساس امیدواری و هیجان مثبت دینی پیدا کند.
باید شور حسینی پیدا کند و دلش بخواهد سرنوشتی مثل بچه های کربلایی داشته باشد. اگر نتیجه ی گفتمان شما به اینجا رسید معلوم است محرم را به خوبی برای کودک تان روایت کرده اید. اما جزئیات برخی مقاتل مثل نحوه ی شهادت و اسارت حضرت رقیه سلام الله علیها ، برای کودکان بسیار دردناک و غیر قابل تحمل است و ممکن است موجب پریشانی، ترس و اضطراب بچه ها شود و باعث شود بچه ها راجع به سلامتی و طول عمر والدین شان حساسیت های آزار دهنده ای پیدا کنند.
در این گونه مطالب به کلیات بسنده کنید و اگر بچه ها این طور مطالب را از جاهای دیگری شنیدند و راجع به آن کنجکاوی کردند باز هم ذهن بچه ها را بیشتر معطوف به پاداشهای الهی و جایگاه کنونی آن شهیدان گرانقدر کنید. بهتر است راجع به نعماتی که هم اکنون در بهشت شامل حال آن بزرگواران شده است سخن بگویید. اما به هیچ وجه برای حفظ روحیات کودکان تان به آنها دروغ نگویید و آنها را نسبت به حقیقت کربلا بدبین و شکاک نکنید.
