تبیان، دستیار زندگی

برای رساندن خبر ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) در غدیر چه می کنید؟

غدیر را می توان علت خلقت دانست چرا که اگر خداوند عالم جهان و موجوداتش را آفرید اگر من انسان و افلاک را خلق کرد و اگر .... «یا احمد لولاک لما خلقت الأفلاک و لولا علی لما خلقتک و لو لا فاطمة لما خلقتکما» تمام هستی اگر آفریده شد تنها دلیل آن وجود مبارک صاحبان ولایت و صاحبان غدیر است ... (جنة العاصمة : 148، مستدرک سفینة البحار : 3 / 334 عن مجمع النورین: 14 ، عن العوالم )
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

 

ولایت امیرالمومنین، غدیر ، روز عید ، تداوم مسیر نبوت،عید گرفتن غدیر به معناى زنده نگه داشتن آن روز تاریخى در دل هاى شیعیان و احیاى محتواى آن در مقابل دشمنان است و به عنوان علامتى بزرگ بر صفحه ى تاریخ تشیع نقش بسته و نشان دائمى ولایت است.

غدیر سخن از چه می گوید؟ آیا غدیر تنها یک واقعه تاریخ است که در طول زمان رنگ تکرار و کهنگی و عادت به خود گیرد؟ نه، هرگز! اگر این گونه بود در طول این هزار سال از بین رفته بود و اهمیت خویش را از دست داده بود... پس چگونه است که غدیر هر روز تازه تر می شود و دشمنان در از بین بردن آن حریص تر می شوند؟

غدیر را می توان علت خلقت دانست چرا که اگر خداوند عالم جهان و موجوداتش را آفرید اگر من انسان و افلاک را خلق کرد و اگر .... « یا احمد لولاک لما خلقت الأفلاک و لولا علی لما خلقتک و لو لا فاطمة لما خلقتکما » تمام هستی اگر آفریده شد تنها دلیل آن وجود مبارک صاحبان ولایت و صاحبان غدیر است ...(جنة العاصمة : 148، مستدرک سفینة البحار : 3 / 334 عن مجمع النورین : 14، عن العوالم)

غدیر بذر و دانه ای بود در بوستان رسالت ؛ چرا که تداوم مسیر رسالت و نبوت را تمام و کمال می کند (الْیَوْمَ أَكْمَلْت لَكمْ دِینَكمْ وَأَتْمَمْت عَلَیْكمْ نِعْمَتِی وَرَضِیت لَكم الإِسْلاَمَ) (مائده، 3)

غدیر آزمونی است برای یک امت، نه تنها برای یک روز و 30 روز و یک ماه و یک سال بلکه برای تمام مدت عمر برگزار گشته تا مقبولین و مردودین امت پیامبر صلی الله و علیه و آله معلوم شوند.

بدون این بذر، نه تنها بوستان رسالت ثمر و نتیجه ای ندارد (بَلِّغْ مَا أنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ) بلکه رسالت 124 هزار پیامبر است که اگر غدیر نباشد (وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَه) می شود. (مائده، 67)

در حقیقت بدون قبول و گواهی بر غدیر کسی اجازه ی ورود به بهشت راندارد... (مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 27، ص 194)

انکار کننده غدیر، دوزخی خواهد بود ... ای مردم، او از طرف خداوند امام است و هر کس ولایت او را انکار کند خداوند هرگز توبه اش را نمی پذیرد و او را نمی بخشد و او را به عذابی شدید تا ابدیت و تا آخر روزگار معذب نماید. (قسمتی از خطبه غدیر)

غدیر آزمونی است برای یک امت، نه تنها برای یک روز و 30 روز و یک ماه و یک سال بلکه برای تمام مدت عمر برگزار گشته تا مقبولین و مردودین امت پیامبر صلی الله و علیه و آله معلوم شوند.

آیا شایسته نیست برای چنین روزی، که خداوند بر ارزش و اعتبار آن مهر تأیید زده تا آنجا که به پیغمبر (رحمة للعالمین)؛ کسی که به امانت داری، و به خوش خلقی شهرت داشته را به بطلان رسالتش تهدید می کند و می فرماید: "یا أَیّهَا الرَّسول بَلِّغْ ما أْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه وَ اللَّه یَعْصِمکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِینَ (مائده، 67)
ابلاغ کن آنچه را که خداوند به تو نازل کرده که در غیر این صورت رسالت خداوند را انجام نداده ای.
عیدی که به سبب آن خداوند آن را اکمال دین و تمام نمودن نعمت را از سوی خود عنوان می نماید و به کالبد اسلام با غدیر روح می دهد و آنگاه آن را کامل می کند.

آری ... به واقع بهترین روزی که شایستگی دارد ملقب به بزرگترین عید شود، غدیر است.

شخصى یهودى كه در مجلس خلیفه دوم حاضر بود گفت: اگر آیه ى "الْیَوْمَ اَكْمَلْت لَكمْ دینَكمْ..." "كه در روز غدیر نازل شده" در امت ما نازل شده بود ما روز نزول آن را عید مى گرفتیم! (الغدیر: ج 1 ص 283. عوالم: ج 3:15 ص 115 و 303)

جشن غدیر

امام صادق علیه السلام مى فرماید: انبیاء بنى اسرائیل روزى را كه جانشینِ بعد از خود را تعیین مى كردند عید قرار مى دادند.
"عید غدیر" هم روزى است كه پیامبر صلى اللَّه علیه و آله، على علیه السلام را براى مردم منصوب فرمود .... (بحارالأنوار: ج 37 ص 170)

پیامبر رحمة للعالمین صلى اللَّه علیه و آله به امیرالمؤمنین علیه السلام وصیت فرمود كه این روز را عید بگیرد، و فرمود: انبیاء هم چنین مى كردند و به جانشینان خود وصیت مى كردند كه این روز را عید بگیرند. [ عوالم: ج 3:15 ص 211]
امام رضا علیه السلام فرمود: روز غدیر، روزى است كه خداوند به جبرئیل امر مى كند تا تختى از كرامت خود در مقابل بیت المعمور قرار دهد.
سپس جبرئیل بر فراز آن قرار مى گیرد و ملائكه از همه ى آسمان ها جمع مى شوند و بر پیامبر صلى اللَّه علیه و آله ثنا مى فرستند و براى شیعیان امیرالمؤمنین و ائمه علیهم السلام و محبّان ایشان استغفار مى كنند
. [ همان ص 222]

آری، برترین روزها و اعیاد، روز ولایت و بندگی، روز عید غدیر می گذرد و ما می مانیم و این سؤال؛

ما چه کرده ایم؟ آیا واقعاً به فرموده پیامبرمان صلی الله و علیه وآله  «عید غدیر برترین عید امت است» عمل کرده ایم؟

آیا آنان که از اسلام هیچ نمی دانند و اعیاد ما را می بینند، متوجه می شوند که عید غدیر از همه اعیاد بالاتر و برتر است؟

به راستی ما شیعیان، عید غدیر را در مقایسه با سایر اعیاد ملی و مذهبی در کدام رتبه قرار داده ایم؟

آیا گامی برای عظمت بخشیدن به این عید الهی که در آسمان شور و هیجانی خاص بر پا می کند برداشته ایم یا کلامی تاثیرگزار گفته ایم؟  
عیدی که در میان اعیاد دیگر چون ماه است در میان ستارگان. 

امام کاظم علیه السلام فرموده اند: هركس نمی تواند ما را صله كند، پس نیكان پیرو ما را صله نماید، برای او ثواب صله ما نوشته می شود.

من برای این مهم ترین عید چه اندیشیده ام؟
یادمان باشد آنچه مهم است کیفیتِ تلاش و میزان اخلاص ماست نه کمیت. بیایید به قدر توانمان و برای رضای خدا فرهنگ غدیر را گسترش دهیم.

در این فرصت و مجالی که در حد خواندن یک مقاله با هم هستیم، پیشنهاداتی را برای این روز خدمتتان عرض می کنم؛ انشالله که مفید واقع شوند ...

زنده کردن جمله مشهور در تمامی دید و بازدیدها

«الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین و الائمه المعصومین-علیهم السلام-»

برگزاری جشن ها و شادی هایی پر انرژِی و در شأن صاحب این روز

برگزاری مراسم عقد اخوت.

درباره آداب عمل عقد اخوت در این روز نقل شده است: دست راست خود را بر دست راست برادر مؤمن بگذارد و خود صیغه اخوت را چنین بخواند:

«واخَیتک فِی الله وَصافَیتک فِی اللهِ وصافَحتک فِی اللهِ، وَعاهَدت ٌالله وَمَلائِکتَه وَکتبَه وَ رسلَه وَاَنبِیاءَه، وَالاَئِمَّهِ المَعصومینَ علیهم السَّلام، عَلی اَنّی اِن کنت مِن اَهلِ الجنَّه وَالشَّفاعَه، وَاذِنَ لی بِاَن اَذخلَ الجَنَّه لا اَذخلها اِلّا وَاَنتَ مَعی» آن گاه آن فرد مؤمن بگوید «قَبِلت» پس بگوید «اَسقَطت عَنک جَمیعَ حقوقِ الاخوَّهِ ما خَلاَ الشَّفاعَهَ وَالدعاءَ وَالزِّیارَهَ.»

طرح اطعام و افطاری دادن

در باب اهمیت اطعام و افطاری در این روز در مقاله ای که در باب این موضوع نوشته شده مراجعه بفرمایید.

آشتی کنان راه بیاندازیم

هرکسی تصمیم بگیرد به حرمت امیرالمؤمنین علیه السلام اگر از یکی از محبین امیرالمؤمنین علیه السلام کدورتی دارد آن کدورت را کنار بگذارد به نیت شادی قلب مقدس رسول الله صلی‌الله علیه وآله و امیرالمؤمنین علیه السلام، تا دلش انشالله آماده شود برای دریافت نور بدون کدورت.

پس در این کار سبقت بگیریم:  وَالسَّابِقونَ السَّابِقونَ، أولئِک الْمقَرَّبونَ

بنابر این حرف هایی مثل تقصیر کی بود و چی بود را کنار بگذاریم و به خاطر صاحب این روز غرورمان را زیزپا بگذاریم کنیم؛ یادمان نرود که هر چیزی سخت به دست آید ارزشش بیشتر است ...

رفع گرفتاری از مؤمنین

شاید این عمل از بقیه‌ی اعمال زیباتر باشد چقدر خوب است هرکدام فکر کنیم در خانواده، فامیل، همسایه ها یا دوستان چه مشکلات و گرفتاری هایی وجود دارد ... اسلام دین شادی حقیقی است ... ای کاش این توفیق دست بدهد تا شادی واقعی را به محبین اهل بیت علیهم السلام هدیه کنیم.

امام کاظم علیه السلام فرموده اند: هركس نمی تواند ما را صله كند، پس نیكان پیرو ما را صله نماید، برای او ثواب صله ما نوشته می شود. (كامل الزیارات، 319، باب 105 به نقل از مكیال المكارم)

خیلی از کارهای زیبای دیگری وجود دارند تا عظمت و زیبایی این عید بزرگ را به نمایش ب        گذارد. انشالله که هر یک از ما توفیق داشته باشیم اعمال و رفتارهای شایسته ای در این روز داشته باشیم.


مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.