فوتبال بازی های آسیایی دوحه

قهرمان سوم شد

پیروزی در وقت های اضافی و در فاصله 9 دقیقه تا کشیده شدن کار به ضربات پنالتی ، مدال برنز و عنوان سومی رقابت هاى فوتبال بازیهاى آسیایى را براى تیم ما به ارمغان آورد تا با این نتیجه اندكى از تلخى شكست مقابل قطر و راه پیدا نكردن به فینال مسابقه ها كاسته شده و غلبه بر كره مرهمى بر زخم هایمان باشد.

روز پنجشنبه 2 تیم كره جنوبى و ایران كه از رسیدن به فینال بازمانده بودند با انگیزه كمتر و روحیاتى نه چندان مناسب پاى به دیدار رده بندى گذاشتند. دیدارى كه همیشه در اینچنین تورنمنت هایى حكم یك بازى اضافه و بیهوده داشته و چندان شور و حالى نداشته است. تیم ایران در این بازى با تغییراتى چند وارد میدان شد و از ابتدا 2 مهاجم اصلى خود اولادى و برهانى را روى نیمكت نشاند تا به خرسندى جوان، بازى برسد. در خط میانى و دفاعى نیز در غیاب محمد نورى و پژمان منتظرى تغییراتى داده شد تا تیم كم روحیه ما با شكلى جدید به مصاف حریف قدر خود برود.

در سوى مقابل كره هم كه از شانس هاى قهرمانى به شمار مى رفت لى چون سو ستاره خود را روى نیمكت نشانده بود تا از بازیكنان جایگزین نیز در این تورنمنت سود برده باشد.

بازى با برترى كره اى ها آغاز شد و در بیشتر دقایق این شاگردان وربیك بودند كه بر توپ و میدان تسلط داشتند. در حركات و نوع پاس دادن بچه هاى تیم ایران هم نوعى سرخوردگى و بى انگیزگى مشاهده مى شد و خط میانى تیم ما حرفى براى گفتن نداشت. در نوك پیكان تهاجمى نیز خرسندى تك و تنها اسیر مدافعان پر تعداد حریف مى شد و در معدود حملات سفیدپوشان ایران، خطرى دروازه كوانگ را تهدید نمى كرد.

در طرف مقابل كره ـ همان تیمى كه دقایقى طولانى تیم ملى ما را در تهران در زمین خود محبوس كرده بود ـ با انتقال سریع توپ از دفاع به حمله و استفاده از فضاهاى مناسب جریان بازى را در دست گرفته و خطرات متعددى را روى دروازه ما تدارك مى دید كه واكنش هاى رودباریان، دفاع منطقى بچه هاى ما و همچنین بى دقتى كره اى ها مانع از گلزنى آنها مى شد.

بازى به همین منوال دنبال مى شد تا پس از 10- 15 دقیقه از شروع نیمه دوم 2 تیم با به كارگیرى از ستاره هاى خود شكل جدى ترى به دیدار رده بندى بدهند و نشان دهند كسب مدال برنز و مقام سومى هم برایشان مغتنم است. با ورود لى چون سو به تیم كره و همچنین اضافه شدن برهانى و اولادى به حمله ایران هر دو تیم عزم خود براى پیروزى جزم كردند اما بعد از اینكه كره اى ها در گلزنى ناكام ماندند این تیم ما بود كه با استفاده از سرعت برهانى و انگیزه اى بیشتر بازى را در اختیار گرفت تا در دومین قسمت از وقت هاى اضافه به گل پیروزى بخش و برترى دست یابد.

درست كه تیم ما در این بازى در بیشتر دقایق اسیر حریف قدر خود بود اما شاگردان سیموئز نشان دادند حتى اگر روحیه بالایى براى مبارزه نداشته باشند دست از تلاش برنمى دارند و مى توانند حریفان بزرگى همچون كره را مغلوب خود سازند. بازى رده بندى تیم ما اگر چه به لحاظ فنى نكته ویژه و بارزى نداشت اما تیم ما این حقیقت را عیان كرد كه مى توانست بهتر از این هم باشد و كسب مجدد طلاى فوتبال حتى در خانه قطرى ها نمى توانست دور از انتظار و غیرحقیقى جلوه پیدا كند.