تبیان، دستیار زندگی
عید قربان برای بسیاری از ما مصادف است با بوی کباب ، آبگوشت خوشمزه برای ناهار ، نشر دادن لطیفه هایی در مورد گوسفندان قربانی... .
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

عید قربان، عید کباب خوردن!!

عید قربان برای بسیاری از ما مصادف است با بوی کباب ، آبگوشت خوشمزه برای ناهار ، نشر دادن لطیفه هایی در مورد گوسفندان قربانی... . ولی حواسمان نیست که این عید چه عظمتی دارد ، و اصلا فلسفه اش چیست؟

فاطمه محمدی/کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث -بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

قربانی کردن

همه ما مختصری می دانیم که حضرت ابراهیم علیه السلام از طرف خداوند تبارک و تعالی امر شد که فرزندش اسماعیل را در راه خداوند قربانی کند، و حضرت ابراهیم علیه السلام هم، موضوع را با حضرت اسماعیل علیه السلام مطرح می کند و هر دو برای اجرای حکم خداوند راهی قربانگاه می شوند و ادامه ماجرا...
اما شاید هرگز نتوانیم تصور کنیم که این امتحان برای حضرت ابراهیم علیه السلام که در راه خداوند متعال آن همه رنج و محنت کشیده است، چقدر می تواند آزمون سختی باشد، پدری که قریب صد سال، فرزندی ندارد و در دوران پیری خداوند حضرت اسماعیل علیه السلام را به او می بخشد.
فرزندی پاک و نیک سرشت که اکنون بالیده است و موجب دلخوشی پدر است باید قربانی شود.
در سوره صافات آیه 102خداوند متعال می فرماید : «یا بنَیَّ إِنِّی أَرى فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحكَ فَانْظرْ ما ذا تَرى قالَ یا أَبَتِ افْعَلْ ما توْمَر سَتَجِدنی إِنْ شاءَ اللَّه مِنَ الصَّابِرینَ»(صافات/102) ؛
آن گاه که ( آن پسر رشد یافت و ) با او به سعی و عمل شتافت ( یا در جهد و عبادت یا در سعی صفا و مروه با پدر همراه شد) ابراهیم گفت: ای فرزند عزیزم، من در عالم خواب چنین می بینم که تو را قربانی ( راه خدا ) می کنم، در این واقعه تو را چه نظری است؟ جواب داد: ای پدر، هر چه مأموری انجام ده که ان شاء اللَّه مرا از بندگان با صبر و شکیبا خواهی یافت.

قربانی کردنمان هم پر از حس خودخواهی و خودپرستی است، قربانی هم می کنیم، خودمان و نزدیکانمان را در اولویت قرار می دهیم، برای وعده شام دل و جگر قربانی را در نظر می گیریم، برای صبحانه کله پاچه اش را، برای خواهر و برادرمان بهترین قسمت های گوشت را، و در نهایت دلمان را خوش می کنیم که قربانی داده ایم

این گذشت و ایثار از چه کسی بر می آید؟ حضرت ابراهیم تسلیم محض است، اعتراض نمی کند نعوذ بالله منت نمی گذارد که خداوندا من سال ها در راه تو سختی کشیدم، از همه چیز گذشتم، این چه آزمونی است؟
یک چشم می گوید، فرزند را با خود همراه می کند ،شیطان موج علاقه های پدر فرزندی را در نظرش هویدا می کند، اما حضرت ابراهیم علیه السلام خم به ابرو نمی آورد، به راه خود ادامه می دهد و عاشقانه در راه معبود گلوی فرزند را بر قربانگاه می گذارد و می برد محکم هم می برد، ولی چاقو به اذن خداوند برندگی ندارد، آزمون انجام شده و حضرت ابراهیم علیه السلام سرفراز بیرون می آید.
این، درس بزرگ عید قربان است، درس گذشتن از محبوب ترین ها در راه خداوند متعال، درس بندگی و آزادگی از وابستگی های مادی.
ولی در جامعه می بینیم که مردم به دلیل گران شدن قیمت گوشت، کمتر به قربانی کردن اقدام می کنند، در عین حال بسیاری هستند که قدرت مالی دارند ولی دل کندن از مال و صرف کردن در راه خدا برایشان سخت است.
برای امثال ماست که خداوند متعال حضرت ابراهیم علیه السلام را مأمور به قربانی کردن فرزندش می کند، چه بسا که درس بگیریم و دل از محبوب های مادیمان بکنیم.
بعضی از ما قربانی کردنمان هم پر از حس خودخواهی و خودپرستی است، قربانی هم می کنیم، خودمان و نزدیکانمان را در اولویت قرار می دهیم، برای وعده شام دل و جگر قربانی را در نظر می گیریم، برای صبحانه کله پاچه اش را، برای خواهر و برادرمان بهترین قسمت های گوشت را، و در نهایت دلمان را خوش می کنیم که قربانی داده ایم.
در صورتی که هنوز نمی دانیم اصل این قربانی کردن ها فقط و فقط برای رهایی از وابستگی هاست. این قبیل قربانی های ما، قربانی شکممان می شود، قربانی بستگانمان می شود، چگونه می خواهیم اثر سازندگی داشته باشد؟ 
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «مَن صَدَقَت نِیَّته ، كانَت أوّل قَطرَةٍ لَه كَفّارَةً لِكلِّ ذَنبٍ » (دعائم الاسلام ، ج 1 ، ص 148) ؛ هر كس نیّتش صادق باشد، اوّلین قطره از خون قربانى اش، كفّاره همه گناهان او است.
دقت کنیم  که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند، نیت قربانی باید صحیح باشد، وقتی نیت ها وارسته باشد، آنگاه این قربانی اولین قطره خونش باعث کفاره گناهان ما می شود. 
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در جای دیگری می فرماید: إنَّما جَعَلَ اللّه الأضحى لِشبَعِ مَساكِینِكم مِنَ اللَّحمِ فَأطعِموهم ؛ خداوند عید قربان را برنهاد تا مستمندان از گوشت سیر شوند؛ پس از گوشت قربانى به ایشان بخورانید. (ثواب الأعمال، ص 59)

دعای هنگام قربانی کردن !

دقت کنیم  که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند، نیت قربانی باید صحیح باشد، وقتی نیت ها وارسته باشد، آنگاه این قربانی اولین قطره خونش باعث کفاره گناهان ما می شود

«بسم اللّه وجهت وجهی للّذی فطر السّموات والارض حنیفا مسلما و ما انا من المشركین. ان صلاتی و نسكی و محیای و مماتی للّه ربّ العالمین لاشریك له و بذلك امرت و انا من المسلمین. اللّهمّ منك و لك بسم اللّه واللّه اكبر.

اللّهمّ تقبل منّی؛ به نام خدا، رو به سوی او می كنم كه آفریدگار آسمان ها و زمین است. او را یگانه و یكتا می دانم. فرمان او را گردن می نهم. برای او هیچ شریک نمی شناسم. همانا كه نماز من و نیایش من و زندگی من و مرگ من برای خدا، پرودگار جهانیان است و شریكی ندارد و به آن امر شده ام و از تسلیم شدگان هستم. خدایا [این قربانی و همه چیز] از تو و برای تو است. به نام خدا و خدا بزرگتر است. خدایا از من بپذیر.» (دعای موقع ذبح گوسفند یا گاو در روز عید سعید قربان به نقل از مناسک امام خمینی (قدّس سرّه) ).




مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.