شاید در نگاه اول وجود لخته خون در عروق تحتانی پاها چندان خطرناک و جدی به نظر نرسد، اما واقعیت این است که اگر به موقع نسبت به رفع این مشکل اقدام نشود، امکان دارد لخته ها از رگ های خونی جدا شده و در ریه ها لانه کنند که در این صورت، مشکل آمبولی ریه بروز می‌کند.

در اغلب موارد، لخته‌ی خونی در پاها در اثر بی‌تحرکی طولانی مدت مانند بستری شدن طولانی مدت، سفرهای طولانی هوایی یا سفرهایی زمینی زیاد با اتوبوس و قطار بروز می‌کنند. در این مطلب کوتاه، 9 علامت نشان دهنده ی وجود لخته‌ی خونی در پاها را عنوان می کنیم.

قرمزی

تغییر رنگ و قرمزی جزئی پوست ناحیه ای که لخته خون در آن وجود دارد، اغلب اولین نشانه ی وجود لخته در وریدهای عمقی پا محسوب می‌شود.

تورم

اگر لخته‌ای در پا وجود داشته باشد و بخصوص اینکه در طول پا، قوزک و یا پشت ساق پا پیش رفته باشد، خود را با تورم دردناک پا نشان می دهد که باید به آن رسیدگی شود.

گرم شدن پوست

انعقاد خون اغلب باعث تغییر دما و تشکیل لخته در پاها می‌شود. در این صورت، پوست منطقه ای که دچار لخته شده است، گرم تر می‌شود.

بیهوشی

غش و سرگیجه ممکن است نشان دهنده ی این باشد که بدن به طور طبیعی قادر به حل کردن لخته‌ی خونی نیست. بنابراین احتمال دارد لخته جدا شده و به سمت ریه ها برود. در این صورت نفس کشیدن مشکل خواهد شد.

افزایش ضربان قلب

هر چه اندازه ی لخته‌ی خونی بزرگ‌تر باشد، بدن تلاش بیشتری برای از بین بردن آن می‌کند. در نتیجه کار ارگان‌های حیاتی بدن مانند قلب دوبرابر می‌شود. به همین دلیل نیز ضربان قلب افزایش پیدا می‌کند.

خستگی

هر نوع بیماری و مشکلی در بدن مانند وجود یک لخته‌ی خون، فشار مضاعفی بر سیستم ایمنی بدن وارد می‌کند. این مسئله نیز باعث بروز خستگی و بی حالی بدون دلیل موجه می‌شود.

تب

لخته‌ی خون بویژه زمانی که جدا شده و وارد جریان خون می‌شود، تبی خفیف ایجاد می‌کند. در این موارد، افزایش دمای بدن ناشی از واکنش سیستم ایمنی بدن است.

حساسیت به لمس

پوست اطراف لخته‌ی خونی حتی اگر این لخته در عروق عمقی تر پاها قرار بگیرد، نسبت به لمس حساس می‌شود.

بدون هیچ علامت خاص

نیمی از افرادی که از ترومبوز وریدی رنج می‌برند، متوجه علائم آن نمی‌شوند و این مسئله می‌تواند مشکل ساز شود.