تقدم تزکیه بر تعلیم!! در تبیان

بخش قرآنسایت تبیان مطلبی با عنوان «تقدم تزکیه بر تعلیم!!» منتشر کرد.
به گزارش روابط عمومی سازمان تابلیغات اسلامی، لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُومِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِن کَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِی
ضَلالٍ مُّبِینٍ (آل عمران ـ ۱۶۴)به یقین، خدا بر مومنان منت نهاد [که‏] پیامبرى از خودشان در میان آنان برانگیخت، تا آیات خود را برایشان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد، قطعاً پیش از آن درگمراهى آشکارى بودند. بزرگترین نعمت خداوند در این آیه، سخن از بزرگترین نعمت الهى یعنىنعمت "بعثت پیامبر اسلام" به میان آمده است و در حقیقت، پاسخى است به سوالاتى که در ذهن بعضى از تازه مسلمانان، بعد از جنگ احد خطور مى ‏کرد، که چرا ما این همه گرفتار مشکلات و مصائب شویم؟ قرآن به آنها مى‏ گوید: اگر در این راه، متحمل خسارت هایى شده‏اید، فراموش نکنید که خداوند، بزرگترین نعمت را در اختیار شما گذاشته، پیامبرى مبعوث کرده که شما را تربیت مى‏ کند، و از گمراهی هاى آشکار باز می دارد.هر اندازه براى حفظ این نعمت بزرگ، تلاش کنید و هر بهایى بپردازید باز هم ناچیز است.جالب توجه اینکه ذکر این نعمت با جمله" لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى
الْمُوْمِنِینَ": (خداوند بر مومنان منت گذارد) شروع شده است که شاید در بدو نظر تصور شود نازیبا است، ولى هنگامى که به ریشه اصلى لغت "منت" باز مى گردیم مطلب کاملاً روشن مى ‏شود.توضیح اینکه همانطور که راغب در کتاب مفردات مى‏ گوید: این کلمه در اصل از "من" به معنى سنگ هایى است که با آن وزن مى‏ کنند و به همین دلیل هر نعمت سنگین و گرانبهایى را "منت" مى ‏گویندکه اگر جنبه عملى داشته باشد یعنى کسى عملاً نعمت بزرگى به دیگرى بدهد کاملاً زیبا و ارزنده است و اما اگر کسى کار کوچک خود را با سخن، بزرگ کند وبه رخ افراد بکشد کارى است بسیار زشت، بنابراین منتى که نکوهیده است به معنى بزرگ شمردن نعمت‏ ها در گفتار است اما منتى که زیبنده است همان بخشیدن نعمت هاى بزرگ است.

تنظیم: هومن بهلولی