تبیان، دستیار زندگی
با یک جستجوی ساده، خیلی سریع متوجه یکی از دغدغه های مهم و اصلی سایت ها و گروه های مرجعی که در زمینه مسائل و معضلات خانواده فعالیت می کنند، می شویم. به راستی چرا خانواده به این اندازه اهمیت دارد؟ روابط بین اعضای خانواده چه تاثیری بر روی افراد و اجتماع دارد
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : سوده موحدی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

یک رمز کوچک برای خوشبختی


با یک جستجوی ساده، خیلی سریع متوجه یکی از دغدغه های مهم و اصلی سایت ها و گروه های مرجعی که در زمینه مسائل و معضلات خانواده فعالیت می کنند، می شویم. "به راستی چرا خانواده به این اندازه اهمیت دارد؟ روابط بین اعضای خانواده چه تاثیری بر روی افراد و اجتماع دارد؟ و ...

خانواده خوشبخت

آیا لازم است به شکلی جدی به این دغدغه ها پرداخته شود؟ آیا خانواده ها نیاز به حمایت اجتماع دارند؟ چگونه می توان از خانواده ها حمایت کرد؟ پر واضح است که با توجه به اهمیت نقش خانواده و تاثیر شیوه های تربیتی شان بر اجتماع، آگاهی و حمایت خانواده ها لازم و ضروری به نظر می رسد. ولی به واقع حمایت و آموزش را از کجا و چگونه باید آغاز کرد؟
برای حمایت از خانواده ها و رفع چالش هایی که امروزه خانواده ها بیشتر با آن روبرو هستند نیاز به فرهنگ سازی داریم. فرهنگ سازی و آگاه ساختن خانواده ها باید در الویت کاری گروه هایی که در زمینه خانواده مشغول فعالیت هستند قرار گیرد.

فرهنگ سازی یک فعل اجتماعی است که هدف از آن تاثیر روی افراد جامعه است. رفتار یک جامعه ناشی از اندیشه حاکم بر جامعه است لذا برای تغییر فرهنگ و یا نهادینه کردن یک رفتار اجتماعی باید به فکر اصلاح افکار و اندیشه مردم در آن جامعه بود. در راستای اصلاح افکار مردم لزوم هدایت افراد جامعه به سمت تفکر و اندیشه و اصلاح آن بیشتر خود را نمایان می سازد.
با وجود اینکه می دانیم یکی از ابعاد تاثیرگذار بر زندگی، نحوه اندیشه افراد است به چه اندازه در فرهنگ عمومی به تفکر بها داده ایم تا شاهد نقش تاثیرگذار تفکر در بهبود زندگی و روابط اعضای خانواده باشیم؟هر چند که آموزش مهارت تفکر احتیاج به زیر ساخت های اساسی از دوران کودکی و بستر سازی فرهنگی دارد ولی هیچ گاه دیر نیست و یادتان نرود که عدم آموزش مهارت تفکر و اندیشه می تواند مشکلات بسیاری را بر خانوادهو اجتماع تحمیل کند.
وجود مشغله های شهر نشینی از یک طرف و پیشرفت پر سرعت تکنولوژی از طرف دیگر، منجر به تاثیرپذیری غالبا کورکورانه از فرهنگ های دیگر شده که یکی از تاثیرات آن کمرنگ شدن روابط اعضای خانواده است. برای داشتن خانواده و جامعه سالم باید فرهنگ سازی کنیم و فرهنگ تفکر را در بین خانواده ها رواج دهیم. تفکر راهی است برای احیای دل، به این معنا که گرایش های فطری درون انسان را زنده می کند. انسان با تفکر از جایگاه و مقام رفیع انسانی خود مطلع می شود و در جهت کمال و رشد آن می کوشد.

همچنان که امام علی (ع) در نهج البلاغه می فرمایند: " هر کس نفس خود را گرامی بدارد، شهوت ها برای او کوچک و بی ارزش خواهد بود." ولی متاسفانه برخی خانواده ها به جای آموزش مهارت تفکر و اندیشه و تلاش برای آموزش هر چه بهتر مهارت تفکر، بیشتر به فکر خدمات معیشتی هستند، غافل از اینکه مشکلات معیشتی دلیل قانع کننده ای برای کوتاهی تربیت فرزندان نیست. مشغولیت های روزمره نباید انسان را از خودش غافل کند. انسان باید با برقراری تعادلی بین درون و بیرونش، راه کمال و سعادت را طی کند. یعنی به همان اندازه که انسان باید به دنیای پیرامونش واقف باشد باید به همان اندازه درونش را هم بشناسد. باید فرصتی برای درون اندیشی داشته باشیم.

مهارت تفکر از کودکی باید آموزش داده شود، کودکان باید شیوه و چگونگی تفکر را یاد بگیرند. ما به بچه های خودمان در خانه و مدرسه تفکر کردن را یاد نداده ایم، ما به بچه های خود حفظ کردن آموخته ایم. آموزشی که با تفکر همراه نباشد، ارزش چندانی ندارد

برای بهبود روابط و تعامل افراد خانواده باید به دنبال راه کارهایی اساسی و موثر باشیم. یک راهکار اساسی برای بهبود روابط خانواده، تقویت اخلاق و تزکیه نفس است. تزکیه و تهذیب نفس از اهداف اولیه انبیاء به شمار می رود و توجه به آن به عنوان موضوعی اساسی در راه سعادت و کمال بشری و اجتماعات انسانی است. به واقع برای تقویت اخلاق چه باید کرد؟ برای موفقیت در تزکیه نفس رعایت چه مواری الزامی است؟ اینجاست که ضرورت نقش زیربنایی و اصولی تفکر آگاهانه بیشتر آشکار می شود.تفکر نقش مهمی در اندیشه انسان ایفا می کند. بر هر انسانی لازم و ضروری است که بر اعمال و رفتار خود فکر کند. آری ما برای بهبود روابط باید اخلاق حسنه را در خود تقویت کنیم و برای تقویت اخلاق حسنه باید در ابتدای امر تفکر کنیم سپس رفتار و کردارمان را به سمت اخلاق نیک تغییر دهیم. با توجه به جایگاه والا و ارزشمند تهذیب نفس، انسان برای رستگاری باید خود را تزکیه کند و گرنه از سعادت و رستگاری محروم می شود. اکنون باید به فکر جبران کاستی ها بود، فردا دیر است.
انسان می داند که دنیا فانی و زودگذر است ولی به دلیل اینکه تفکر نمی کند مانع مواردی که به کرامت و جایگاه انسانی ضربه می زند، نمی شود. اگر انسان تفکر را فراموش نمی کرد، هیچ گاه حاضر به انجام رفتارهای ناپسند نمی شد. متاسفانه تفکر در مهارت های زندگی ما وجود ندارد. مهارت تفکر از کودکی باید آموزش داده شود، کودکان باید شیوه و چگونگی تفکر را یاد بگیرند. ما به بچه های خودمان در خانه و مدرسه تفکر کردن را یاد نداده ایم، ما به بچه های خود حفظ کردن آموخته ایم. آموزشی که با تفکر همراه نباشد، ارزش چندانی ندارد. تفکر در اثر تربیت به فعلیت می رسد، لذا فرآیند تربیت باید در راستای تقویت اندیشه باشد و به گونه ای باشد که تفکر پرورش یابد و به فعلیت برسد.تفکر، آموزش و تمرین می خواهد، وگرنه تفکر تبدیل به تخیل می شود.
انسان به واسطه تفکر، از عاقبت کارهای خوب و بد مطلع می شود. به واسطه فکر کردن است که در مبارزه علایق و خوب و بد، خوبی ها پیروز می شوند. در حقیقت اندیشیدن به انسان کمک می کند تا به مسائل از زوایای مختلف نگاه کند و در پی آن راه حل ها و پیامدهای مختلف و جدید آن را بررسی کند تا به عاقلانه ترین و مناسب ترین راه حل برسد. مهارت تفکر در همه حال به انسان کمک می کند، هم در زمان بروز مشکلات به نحوه تصمیم گیری کمک می کند و هم در مواقعی که مشکلی وجود ندارد به فرد کمک می کند تا با سازگاری و آرامش بیشتری به زندگی خود ادامه دهد.

سوده موحدی

بخش خانواده ایرانی تبیان


مطالب مرتبط:
یک تصمیم کبرای نود و چهاری!
ایستگاه تقویت اراده؛ ایست!
با زندگی کنار بیایید.... 

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.