تبیان، دستیار زندگی
فرار از خانه (1) امروزه فرار از خانه یا ترک منزل یکی از هزاران افکار و احتمالاً آخرین فکر حلال نهایی است که گاه نوجوان تحت استرس و ناراحتی از شرایط را به خود مشغول می دارد و خطر بلقوه ای که در این تفکر نهفته است زمانی رخ می...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مامان، بابا ! نگذارید خانه را ترک کنم

فرار از خانه (1)


امروزه فرار از خانه یا ترک منزل یکی از هزاران افکار و احتمالاً آخرین فکر حلال نهایی است که گاه نوجوان تحت استرس و ناراحتی از شرایط را به خود مشغول می دارد و خطر بلقوه ای که در این تفکر نهفته است زمانی رخ می نماید که این اندیشه، پای در عرصه محل نهد و به صورت یک عارضه اجتماعی بروز نماید.

غالباً حوزه شکل گیری این عارضه در دو نقطه متمرکز است: نقطه اول آنجاست که بزرگتر ها نمی خواهند به خاطر آورند که روزی نوجوان بودند و نقطه دوم و بالاتر آنجا است که نوجوانان نمی خواهند باور کنند که با تصمیمات زمان حال زندگی شان، پایه های آتیه را خواهد ساخت و نیز نمی خواهند بپذیرند که گاهی تجربه شنیدن بهتر از تجربه کردن است! آنچه مسلم است این است که اگر روز نخست بدانیم که هر رفتار ما در قبال فرزندانمان تا چه اندازه قوه تشخیص و ابعاد شخصیت او را متاثر می کند، احتمال وقوع این حادثه را گاهی به حداقل و صفر کاهش خواهیم داد و مسلم تر از آن این است، همواره در همه زمینه ها، پیشگیری بهتر از درمان و چاره اندیشی است.

روان شناسان بر این اعتقادند که تجربات دوران کودکی، یکی از موثرترین عوامل در نوع شخصیت و حالتهای روانی فرد درآینده می باشد. بنا بر این اگر فرزند ما در آینده فردی مقتدر، دانا و منطقی شود و یا اگر فردی ضعیف، زیردست و بدون اعتماد به نفس شود و یا ...، در هر صورت یک چیز کاملاً مشخص است و آن اینکه، مسئول تمام این حالات و خصایص خود ما هستیم.

چرا که والدین با ایجاد شرایط مختلف و القاء هر نوع ویژگی به کودک خود می توانند مهمترین بخشهای سرنوشت او را رقم بزنند.اعتماد به نفس، منطق گرایی، رفتار حکیمانه، قدرت درک حقیقت، قدرت ابراز رفتار جرات مندانه، دوراندیشی، عدم بروز ناامیدی در ناکامی ها، اعتقادات درست مذهبی و ...، از جمله خصایصی است که قاعدتاً باید با برنامه ریزی و دقت والدین در جریان تربیت و پرورش فرزند، به وی تا حد زیادی آموزش داده شود تا فرد از لحاظ شعور تصمیم گیری، قدرت عملکرد و میزان موفقیت در سنین نوجوانی و بزرگسالی به میزان قابل توجهی بیمه شود.

در راستای این مبحث، می توان اشخاص را از جهت نحوه گزینش عملکرد در قبال مشکلات به سه دسته تقسیم کرد:

1- افراد مبارز

2- افراد تسلیم شونده

3- افراد گریزنده، که جایگاه سوم گروه مورد نظر ما را شامل می شود؛ افرادی که در مواجهه با هجوم مشکلات، کاستی ها، فشارها و ... نه شهامت مبارزه دارند، نه جرات تسلیم و سازگاری، بلکه از موقعیت نامطلوب می گریزند که البته این سطحی ترین و کم اثرترین واکنش به شرایط موجود است.

چرا که صورت مساله همچنان به قوت خود باقی می ماند و فرد فقط با فرار، موقتاً اندکی از مشکل فاصله می گیرد و حتی گاهاً دامنه آن را نیز گسترش می دهد.

لذا در اینکه فرار یا ترک منزل، اصلاً راه مناسبی نیست و کمک به این موضوع نمی کند، تردیدی نیست، اما اینکه قطعات جورچین چرا ها و چگونه های مختوم به ترک منزل، چطور شکل می گیرند و کنار هم می نشینند؛ مطلبی است که به تفصیل در مقاله بعدی به آن خواهیم پرداخت.

ادامه دارد....

مهدخت قربان عسگری ، کارشناس رشته روانشناسی عمومی


لینک:

- بایدها و نباید ها در روابط دختران و پسران

- ویژگی های دوران نوجوانی

- روان شناسی نوجوانی

- چگونه با فرزندنوجوانمان صحبت كنیم( قسمت اول)

- چه كنیم تا جوان ونوجوانمان به انحراف كشیده نشود؟ ( قسمت اول )

- با نوجوانان چگونه رفتار كنیم

- علل فرار كودكان و نوجوانان از خانه

- چگونه با فرزند نوجوان مان صحبت كنیم( قسمت سوم )

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.