چرا سیم کارت ویژه ی نوجوانان؟
معاون سازمان تنظیم مقررات ارتباطات از الزام اپراتور های موبایل به ارائه سیم کارتهای ویژه کودکان و نوجوانان ظرف ٦ ماه آینده خبر داد و این طرح را گام نخست حرکت به سمت اجرای پیوست فرهنگی موبایل عنوان کرد.
وی گفت: اپراتورهای موبایل باید در سیم کارتهای مختص کودکان و نوجوانان، ویژگی هایی تعبیه کنند که والدین براساس نیاز فرزندان خود این سیم کارتها را تهیه کرده و در اختیار فرزندانشان بگذارند. همچنین براساس این طرح، اپراتورها می توانند تعدادی از شماره های قابل واگذاری خود را به کودکان و نوجوانان اختصاص دهند.
این سیم کارت ها به منظور مراقبت از کودکان و نوجوانان تصویب شده و براساس آن اپراتورهای موبایل موظف هستند سیم‌کارت کودک و نوجوان با قابلیت دسترسی به بسته‌های خدماتی جذاب تلفن همراه متناسب با گروه‌های سنی کودک و نوجوان (افراد زیر 18 سال) را همراه با بسته آموزشی استفاده صحیح از خدمات باند پهن موبایل ارائه کنند. وجود این قانون و قوانینی شبیه این لازم است و خانواده ها باید مراقب فرزنداشنا در فضاهای نوظهور ارتباطی باشند. گاهی سو استفاده از نوجوانان و اطلاعات آنها برای خانواده ها دردسر ساز می شود و به غیر از آن دیدن ژس ها و صحنه های نامناسب در لوازمی که مهمانان ناخوانده ی فرهنگی ما هستند ، مشکلات زیادی را به همراه دارد.
کامپیوتر، اینترنت، ماهواره، فیلم، دی‌وی‌دی، موبایل و... زیاد شده‌اند، رسانه‌ها را می‌گویم آنقدر زیاد که دیگر نمی‌شود با ممنوع کردن ماهواره و محدود کردن ساعات استفاده از اینترنت و پایین آوردن مدل موبایل‌ها جلویش را بگیریم. زیاد شده‌اند... آنقدر که دیگر جدا کردن خوب و بدش سخت شده، گاه به محتویات موبایل پسرم که برای خودش مردی شده شک می‌کنم، گاهی هم نگران صفحه‌های باز شده در لپ‌تاپ دخترم می‌شوم که برای خودش خانمی شده.
نه این‌که اعتماد نداشته باشم، ستون‌های این چاردیواری با اعتماد محکم شده‌اند. مشکل اینجاست که هیچ وقت نتوانستم با آنها درباره فیلم‌های نامناسب، تصاویر تحریک‌کننده یا بلوتوث‌های غیراخلاقی صحبت کنم. این دیوارِ خجالت میان ما نگران‌کننده است.
آمارها می‌گوید، بیشترین تقاضا برای محصولات هرزه‌نگاری، در نوجوانان دوازده تا هفده ساله است. برای دستیابی به این محصولات هم راه سختی پیش رو نیست، کافی است تا سر خیابان قدم بزنید و تعداد دی‌وی‌دی فروش‌هایی را که کنار خیابان بساط کرده‌اند بشمارید تا دستتان بیاید، چقدر ساده می‌توان یک فیلم مستهجن تهیه کرد.کافیست فرزند شما یک موبایل هوشمند و اینترنت پر سرعت داشته باشد که دیگر نیازی به رفتن تا سر کوچه هم نباشد و بتواند خواسته و حتی ناخواسته بسیاری از این صحنه ها راببیند ، اما چرا اینقدر دیدن این صحنه ها می تواند اسیب زا باشد مخصوصا در این سن. دلایل زیر را مطالعه کنید:
بلوغ زودرس: وقتی کودک و نوجوان با تصاویر مهیج یا با موضوعات مختلف جنسی مواجه می‌شود، احتمال بلوغ زودرس در او بسیار بالاتر می‌رود، این مساله برای پسران خطرآفرین و برای دختران ناخوشایند است و زمینه را برای رفتار جنسی زودهنگام، بروز هیجانات منفی ناشی از تغییرات بدنی و حتی طرد شدن از سوی همسالان فراهم می‌کند.
شکل‌گیری باورهای نادرست: محصولات هرزه‌نگاری تصویری اغراق‌آمیز و نادرست از روابط جنسی را به نمایش می‌گذارد و فرد با همین تصویر نادرست و افراطی بزرگ می‌شود و آن را به عنوان الگوی درست جنسی می‌پذیرد، او با این تصویر نادرست وارد یک زندگی واقعی و دچار مشکلات متعدد می‌شود.
تقلید و تجربه کردن: مشاهده یک فیلم مستهجن ممکن است نوجوان را به سوی تجربه کردن ترغیب کند و باعث شود او وارد روابط خطرناکی شود که هم از نظر جسمی، هم از نظر روانی و هم از نظر قانونی و شرعی بشدت آسیب‌زاست.
بروز خودارضایی و عوارض پس از آن: خودارضایی یکی دیگر از نتایج مشاهده تصاویر و فیلم‌های مستهجن است، کسانی که خودارضایی می‌کنند، در دام تکرار آن می‌افتند و کم‌کم عوارض جسمانی ناشی از خودارضایی، آنان را ضعیف می‌کند، علاوه بر عوارض جسمانی، معمولا نوجوانانی که درگیر این مساله هستند، دچار عوارض روانی مثل احساس گناه می‌شوند و کم‌کم خود را خارج از دایره رحمت الهی می‌بینند. این وضع، روان فرد را آماده بیماری‌هایی همچون افسردگی و اضطراب می‌کند.
چه باید کرد؟
ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که مسائل جنسی نوعی تابو محسوب می‌شود تا جایی که هنوز بسیاری از والدین نمی‌دانند چگونه باب گفت‌وگو درباره مسائل جنسی را باز کنند و فرزندانشان را در این زمینه آگاهی دهند. این حریم به گونه‌ای حفظ می‌شود که حتی فرزندان هم به مرور زمان می‌فهمند نباید در این زمینه سوالی بپرسند، در حالی که هیچ منبع معتبری برای ارضای حس کنجکاوی‌شان نمی‌یابند، بنابراین اگر خودشان دست به کار نشوند و به دنبال کسب اطلاعات ممنوعه(!) نگردند، مجبورند به اطلاعات ناکافی و ناقصی بسنده کنند که در دوران بلوغ، از طریق معلمان مدرسه یاد گرفته‌اند. پس دو راه باقی می‌ماند، دوستان و رسانه‌هایی که در کنار اطلاعاتی که می‌دهد تصاویر و فیلم‌های هرزه‌نگاری را هم عرضه می‌کند. لازم است والدین بدانند که آسیب‌های ناشی از این محصولات در افراد مختلف، متفاوت است و تاثیرات آن معمولا بتدریج بر روان فرزندان اثر می‌گذارد، پس اگر فرزند شما یک بار به صورت تصادفی با چنین صحنه‌هایی مواجه شده، نباید دچار وسواس و وحشت شوید.
نوجوانتان را به رسمیت بشناسید: بررسی‌ها نشان داده است که معمولا مادران اطلاعاتی درباره بلوغ و مسائل جنسی به دختران خود می‌آموزند و پدران برای آموزش این مسائل به پسرانشان کمتر تلاش می‌کنند. معمولا سه مساله اصلی مانع می‌شود تا والدین فرزندان را به رسمیت شناخته و با آنها در این‌باره صحبت کنند:
1 ـ فقدان آگاهی والدین از چگونگی آموزش جنسی
2 ـ ترس از شکستن حریم‌های خانوادگی
3 ـ ناآگاهی از زمان مناسب برای چنین گفت‌وگویی. پس والدین باید ابتدا آگاهی خودشان را بالا ببرند و بدانند صحبت کردن در این حوزه بسیار مهم و سرنوشت‌ساز است و به دنبال زمانی باشند که برای صحبت در این حوزه مناسب است و بهترین زمان، وقتی است که فرزند خودش از والدین سوال می‌پرسد، حتی اگر سوال کودک نشان‌دهنده یک کنجکاوی است، فرصت را غنیمت شمرده و با او در این مورد صحبت کنید. نکاتی که ذکر شد را با زبانی پدرانه و اندکی قاطعیت برایش بگویید.
با رسانه‌های جدید آشنا شوید: بسیاری از والدین هنوز با محیطی مثل اینترنت آشنا نیستند و برای این آشنایی هم تلاش چندانی نمی‌کنند. در حالی که باید در نظر داشت اینترنت فضایی مجازی است که سراسر فرصت و تهدید است، همان‌طور که قطع مراوده با یک دوست ناباب برایتان مهم است و شما را نگران آینده فرزندتان می‌کند، شناختن این محیط و استفاده درست از آن هم باید دغدغه شما باشد.
و در آخر حتما قوانینی مثل سیم کارت های ویژه می تواند کمک کند تا نظارت والدین بر استفاده ی فرزندان از برخی از این فضاها بیشتر شود و همچنین خود نوجوانان هم نا خواسته در معرض اسیب ها ی اینچنینی واقع نشوند.
فراوری: ندا داودی
بخش خانواده ایرانی تبیان
منابع: جام جم سرا / مهر
مطالب مرتبط:
