چرا از دنگ شو جدا شدم؟

امید نعمتی یکی از خوانندگانی است که در دوران فعالیتش با گروه «دنگ شو»، صدایش طرفداران زیادی پیدا کرد. او که سال‌ها فعالیت با گروه‌های مختلف را در کارنامه‌ خود دارد حالا مدتی است که «دنگ شو» را به مقصد «پالت» ترک کرده و با گروه جدیدش که حسابی هم گل کرده در حال کار است. با او به گفتگو نشستیم تا جزئیات بیشتری درباره‌ جدایی‌اش از «دنگ شو» جویا شویم.

گفتگو با امید نعمتی خواننده جدا شده از گروه «دنگ شو»

دلیل اصلی جدایی تو از «دنگ شو» چه بود؟

یکی از مسائلی که وجود دارد این است که شاید «دنگ شو» به دنبال خواننده‌ای است که بخش سنتی گروه را به دوش بکشد. بنابراین من اصولاً شخصیت مورد نظر «دنگ شو» نیستم. من خودم را به عنوان خواننده سنتی نمی‌شناسم. بیشتر به این موضوع اعتقاد دارم که به واسطه‌ بزرگ شدنم در ایران، بخشی از ماهیت موسیقی سنتی را به همراه دارم. شاید من گزینه مناسبی برای «دنگ شو» نبودم و در مقابل «دنگ شو» نیز گزینه مناسبی برای ایده‌های من نبوده است.

«دنگ شو» از اواسط دهه 80 با فراز و نشیب‌های بسیار روبه‌رو شد. آدم‌های مختلفی به این گروه آمده‌اند و رفته‌اند. به نظر تو دلیل این موضوع چیست؟

من فکر می‌کنم «دنگ شو» گروهی 2 یا 3 نفره است. به نظر من «دنگ شو» 2 یا 3 عضو ثابت دارد که ایده‌ها از طرف آن‌ها مطرح می‌شود. به عنوان کسی که در حال حاضر ایده‌هایش در «پالت» اجرا می‌شود هیچوقت در «دنگ شو» ایده‌پرداز نبودم. در واقع افراد دیگری که به «دنگ شو» اضافه می‌شوند نقش اجرایی برای ایده‌های موجود را ایفا می‌کنند.

به نظر من برای این سه نفر اصلی اهمیت زیادی ندارد چه کسانی در گروه فعالیت می‌کنند، شاید همین باعث شده که بعضی از افرادی که با گروه کار می‌کنند از آن خارج شوند. از جمله خود تو که یکی از همین افراد بودی.

من فکر می‌کنم در «دنگ شو» اسم «دنگ شو» اهمیت بیشتری دارد تا آدم‌هایی که در آن حضور دارند. این رویه در «پالت» متفاوت است و من اطلاع ندارم که کدام یک درست هستند. شاید تاریخ نشان بدهد که کدام رویه درست‌تر است. مسئله اصلی اینجاست که به طور مثال اگر داریوش آذر را به عنوان نوازنده کنترباس که با ما در «پالت» همکاری می‌کند را از دست بدهیم گروهمان دچار تغییر می‌شود. دلیل اصلی این موضوع حضور داریوش آذر و دیگر اعضای گروه در ایده‌پردازی است. به نظر من در گروه‌های مطرحی همچون بیتلز یا پینک فلوید هم همین وضعیت جریان داشته است. شخصیت افراد گروه در موسیقی‌ها نقش داشته و با تغییر هر کدام از آن‌ها آلبوم‌های بعدی متفاوت با گذشته بوده‌اند.

به نظر تو موسیقی «دنگ شو» موسیقی عامه‌پسند است یا نوعی از موسیقی‌ است که فقط افراد خاصی سراغش می‌روند؟

سوال خوبی است اما من فکر می‌کنم «دنگ شو» موسیقی نخبه‌گرایانه‌ای نیست. اتفاقاً به نظر من موسیقی «دنگ شو» عامه‌پسند است. به نظر من تنظیم‌هایی که «دنگ شو» در راستای تلفیق موسیقی ایرانی با شکلی از جاز یا پاپ انجام می‌دهد، شبیه کاری است که حمزه یگانه و امین طاهری در «نایما» انجام می‌دهند. با این تفاوت که کار آن‌ها خیلی نخبه‌گرایانه‌تر است. به طور مثال حمزه یگانه قطعه‌ای دارد به نام رقص قاسم‌آبادی که به خوبی با جاز ترکیب شده است. به نظر می‌آید که ریشه‌های این دو را پیدا کرده و به یکدیگر متصل کرده است اما به نظرم این کار‌ها هیچوقت به کف جامعه نمی‌رسند.

چند در صد از اهداف تو در «دنگ شو» محقق شد و چند درصد در «پالت»؟

گفتن درصد دقیق سخت است اما در هر صورت «دنگ شو» نگاه جدیدی به موسیقی ایرانی دارد. نمونه این نگاه جدید کاور‌هایی است که برای موسیقی‌های قدیمی ایرانی انجام شده است. این کار بازنگری جدیدی از اتفاقات موسیقی طی سال‌های گذشته است. بخشی از این اتفاقات فراموش شده و با کار‌های انجام شده دوباره معرفی شده‌اند. در این زمینه من با «دنگ شو» موافق بودم. با این حال جنس موسیقی که «پالت» دنبال می‌کند با «دنگ شو» متفاوت است. در نتیجه من بیشتر متعلق به جریانی هستم که «پالت» پیگیری می‌کند.