پیامبران کشورهای مترقی
به نظر می رسد نزول پیامبران در کشورهای مترقی مثل اروپا، آمریکا نبوده و پیامبران فقط در کشورهای معروف به جهان سوم نازل شده اند.به همین لیل این مطلب به ذهن متبادر می شود که چرا اینگونه بوده و پیامبران در کشورهای مترقی ارسال نشدند و همه مربوط به جهان سوم بودند؟
تمدن های اولیه بشر
ظاهراً فرض این است که این تقسیم بندی جهان ، به کشورهای جهان سوم و جهان اول از اول خلقت وجود داشته است. اگرچه اصل سوال درست است که چرا در کشورهای اروپایی و کشورهای آمریکایی پیامبر نبوده. اما قبل از هر چیز باید مشخص شود که آیا این تقسیم بندی در باره کشورهای جهان که الان وجود دارد در آن زمان هم بوده؟
آن زمانی که پیامبران نازل می شدند کشورهای مترقی مثل اروپا و آمریکا در توحش و بربریت به سر می بردند و بویی از تمدن نبرده بودند. نه تنها آن زمان بلکه، صدها سال بعد هم در بربریت بودند. پیغمبر آخرالزمان یعنی آخرین پیغمبری که آمد، پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله وسلم) بود و پیغمبران قبلی، همه قبل از ایشان آمده اند. در آن زمان و حتی سالها بعد از رسالت پیامبر اسلام اروپا و آمریکا با ساختار کنونی وجود نداشت و آنها در حضیض ذلت و بربریتی به سر می بردند که اگر فرصت بود برخی از اوضاع زندگی اروپائیها را هم به لحاظ علمی، هم به لحاظ تمدن، هم به لحاظ توحش اشاره می کردیم.
پس اینکه بگوئیم که پیغمبران در کشوهای مترقی نازل نشدند این درست نیست. آن زمان تمدن در بین النهرین و در خاور میانه بوده. تمدن های اولیه بشر در این مناطق بوده و پیامبران الهی هم در نقاطی ظهور کردند و به نقاطی مبعوث شدند که آنجا مهد تمدن بوده و مردم زندگی می کردند و دلیل آن هم روشن است. پیغمبر برای مردم و برای انسان ها می آید. پیغمبران برای اجتماعات بشری که جمع هستند می آیند وبر حسب تاریخ اجتماعات اولیه بشر، بین دجله و فرات و بین النهرین یعنی همین خاورمیانه کنونی اجتماعات اصلی وجود داشته.
یک نظر این است که شام و ایران مناطقی هستند که درآنها تمدن بوده و در جاهای دیگر تمدنی نبوده و انسانی زندگی نمی کرده که خدا آنجا پیغمبر بفرستد. البته این نکته مهمی است که جای تأمل و بررسی دارد.
نظر دیگر این که اصولاً ما خبر نداریم که پیغمبران کجا ارسال شدند؟ در قرآن فقط نام حدود بیست و شش تا بیست و هفت پیغمبر آمده. در روایات هم قریب ده تای دیگر اضافه می شود. ازبین صد و بیست و چهار هزار پیغمبر سی و هفت یا سی و هشت پیغمبر کلاً اسامیشان را می دانیم. ممکن است پیامبرانی در نقاط دیگری ظهور کردند که ما خبر نداریم.
در بعضی از روایات داریم که در بین مردم آفریقا، در بین قوم سیاه پیغمبری از خودشان ظهور کرد ه و مردم را دعوت می کرده و سرگذشتش در روایات نیز آمده پس دلیلی نداریم که در جاهای دیگر پیغمبری نیامده. مثلاً در آمریکای لاتین یا در آمریکای قبل از فتح، اگر مردم بومی آنجا زندگی می کردند دلیل نداریم که پیغمبر نداشته اند.
قرآن هم اشاره می کند که ما قصه بعضی از اینها را برای تو می گوئیم و قصه بعضی دیگر را نمی گوئیم.
حاصل سخن این است که چه کسی گفته آنها پیغمبر نداشتند؟ در واقع حضرت مسیح و بعضی از پیغمبران که در شام ظهور کردند بخشی از قلمرو دعوتشون در اروپا بوده چنانکه الان اروپائی ها مسیحی هستند.
بر فرض که بگوئیم که همه آنها در خاورمیانه بودند و قلمروشان در خاورمیانه بوده ما خبر نداریم که آیا در اروپا پیغمبری ظهور کرده یا خیر؟ همین طور در بین بومیان آمریکا ما یقین نداریم که پیغمبری ظهور نکرده باشد. گفته شده در ایران نیز پیغمبری ظهور کرده است.
حاصل این دلیل این شد که ما نه صدر و نه کبرا ونه صغرای این سوال را نمی پذیریم و قبول نمی کنیم که در آن کشورها پیغمبری نیامده باشد و از طرفی هم قبول نداریم که آن کشورها آن زمان مترقی بوده اند.
نتیجه:
اصول و قواعد کلی به ما می گوید که هر جا مردمی باشند خداوند برای آنها پیغمبرانی فرستاده و اگر پیغمبری نفرستاده باشد آنها هرگز مواخذه و عذاب نخواهند شد به خاطر اینکه حجت بر آنها تمام نشده است.
بازآوری: مریم جعفری
بخش اعتقادات شیعه تبیان
منبع: پاسخ به سوالات اعتقادی استاد محمدی موجود در سایت رادیو معارف
مطالب مرتبط:
