میانه روی حتی در ابراز احساسات!
احساس گرایان بیش از اندازه احساساتی اند و نیاز دارند احساسات خود را بیان کنند. آن ها باهر موضوعی احساساتی برخورد می کنند. هر موضوعی روی احساساتشان تأثیر می گذارد .همیشه از شما می خواهند که بدانید آن ها چه احساسی دارند و هیچ گاه این احساسات را ساده بیان نمی کنند بلکه فریاد می زنند، تهدید می کنند، چیزی پرتاب می کنند، شیشه می شکنند و برای مثال می گویند: کار تو نابخشودنی است و در بعضی موارد نیز متوسل به خشونت های جسمانی می شوند.مواقعی که ناراحتند از شما توقع دارند احساساتشان را جدی بگیرید.
هر یک احساسات مخصوص خود را دارند برای مثال: بعضی از آن ها مدام در حال نق زدنند و از هر چیزی شکایت می کنند. بعضی اهل فریاد کشیدن و چیز پرت کردنند . این رفتارها تاثیر هیجان هایی است که در وجود احساس گرایان به اوج می رسد و اطرافیان را می ترساند. عده ای هم از خشونت کلامی استفاده می کنند ، به عبارت دیگر با حرف های خود دیگران را می آزارند. انگار واقعا می دانند چه باید بگویند تا طرف مقابل را از لحاظ روانی آشفته کنند و خیلی دقیق روان دیگران را نشانه می گیرند. بعضی دیگر اهل گریستن اند. هر امری احساساتشان را جریحه دار می کند. گروهی هم پرتابگران و پاره کنندگان اند و از این راه می خواهند به شما بفهمانند که پایتان را از خطی نامرئی فراتر گذاشته اید و یا کاری اشتباه انجام داده اید و شاید کاری باید می کردید که نکرده اید.
این همه واکنش احساسی؟!
محیط رشد آن ها محیط عصبی است. محیطی که همیشه در آن احساس وحشت و نگرانی فراوان می کنند. نگرانی و ترسی که یکی از اطرافیان مانند پدر یا مادر یا هر فرد و چیز دیگری برای آن ها ایجاد می کند و با این درگیری حسی رشد می کنند و آن را می پذیرند .آن ها برای مدتی طولانی با ترس زندگی کرده اند و نمی دانند بدون آن چه باید بکنند. هر اتفاقی که بیفتد حتی اگر بسیار کوچک باشد با ترس به آن می نگرند.
نکته ای را که احساس گرایان باید بیاموزند و در روابط خود به کار ببرند
این افراد باید بیاموزند که راه های دیگری هم برای ابراز احساسات وجود دارد. آن ها باید نکته های فراوانی را درباره احساسات یاد بگیرند. این که چگونه دربیان احساسات خود میانه رو باشند. برای مثال باید بدانند هر خطا و اشتباهی مجازات بزرگ نمی خواهد.باید بدانند قرار نیست تمام احساسات جنبه برونی داشته باشند و انسان بخواهد آن ها را با قدرت هر چه تمام تر بیان کند. باید بتوانند یک سری از احساسات را در درون خود حفظ کنند و بیان نکنند تا روابطشان را آرام تر و لذت بخش تر کنند.
احساس گرایان چگونه می توانند به آرامش و تعادل برسند؟
- آن چه باعث ترس و دلهره دائمی بوده است ازدوران کودکی خود را مشخص کنید
در جایگاه یک کودک تمام احساسات و درک خود را از آن دوران به روی کاغذ بیاورید. گاهی اوقات انسان کاملا از پدر و مادر خود تقلید می کند. آیا آن ها از دسته کسانی بودند که فریاد می کشیدند و شما هم برای بیان منظور خود فریاد می کشید؟ اگر بتوانید به این شباهت ها پی ببرید و مورد عصبی خود را مشخص کنید قادر خواهید بود تا امکان تغییر را هم تقویت کنید.
- زمزمه کردن یا فکر کردن
با تأمل کردن قادر خواهید بود که فقط نظاره گر افکار باشید نه این که واکنش نشان دهید.وقتی متوجه شوید که راه های دیگری هم برای پاسخگویی به احساسات وجود دارد ،بیشتر و بیشتر قادر خواهید بود تا مشکلات روابط خود را با آن هایی که به شما عشق می ورزند حل کنید و هیچ گاه شرمنده خود نخواهید بود.
-از خود بپرسید که به راستی چه موضوعاتی شما را نگران می کند؟ یا نگران چه هستید؟
عامل اصلی واکنش های احساساتی افراد این دسته ترس است. سعی کنید دلیل حقیقی ترس خود را پیدا کنید. برای مثال ترس از این که همسرم دیگر مرا دوست نداشته باشد. با همسرتان در این باره صحبت کنید و موضوع را مطرح نمایید. هر چه بیشتر بتوانید دلیل ترس خود را پیدا کنید بیشتر قادر خواهید بود جلوی واکنش های ناهنجار احساسی را بگیرید.
- برای حل مشکلات احساسی خود از دیگران کمک بگیرید
به جای این که سریع قضاوت کنید و بدترین امکان موجود را برگزیند ، به راحتی از شخص مقابل تان بپرسید که موضوع چیست و آیا به راستی آن گونه است که شما فکر می کنید؟ تحقیق کردن یکی از راه های مناسب برای حل مشکلات احساسی است. هر چه بیشتر بتوانید در فهمیدن اصل ماجرا آرامش خود را حفظ کنید بهتر و بیشتر می فهمید ماجرا از چه قرار بوده است.
- مشکلات را بزرگ نکنید
آن ها معمولا مشکلات کوچک یک رابطه را بزرگ جلوه می دهند و رفتار بد و نامعقولی از خود نشان می دهند. مشکلاتی از قبیل :با چند دقیقه دیر کردن و فراموش کردن تماس یا ایمیل و تاخیر در آن باعث می شود که رفتاری افراطی از خود نشان دهند. این افراد باید واقع گرا باشند و بدانند که اکثر مشکلات یک رابطه آن قدر بزرگ نیستند که بخواهند رفتاری افراطی از خود نشان دهند و دیگران هیچ گاه تحمل نمی کنند که چنین رابطه ای را ادامه دهند.
- به زندگی در آرامش تمایل نشان دهید
سعی کنید در کنار واکنش های احساسی از راه های دیگری برای رضایت خاطر خود استفاده کنید. سعی کنید به کارهایی بپردازید که تمام توجه شما را به خود جلب کنند و خلاقیت تان را بر انگیزند. از این راه تمام انرژی احساسی تان صرف کارهایی می شود که نتایجی سودمند دارند و دیگر این انرژی را صرف واکنش های احساسی نخواهید کرد. در وجود احساس گرایان انرژی زیادی وجود دارد که این انرژی همیشه به دنبال راه خروج می گردد. سرگرمی پیدا کنید، ورزش یا هر نوع تمرین بدنی یا راهی مناسب که محل فرار انرژی وجودی تان باشد و سپس می بینید که از لحاظ احساسی به تعادل می رسید.
- واکنش های خود را زیر نظر بگیرید و عذر خواهی کنید
گاهی اوقات واکنش های افراطی احساسی، باعث به وجود آمدن ناراحتی های جدی می شود. فقط کافی است که هر بار که واکنش تندی نشان می دهید ، عذر خواهی کنید. این کار هم باعث به وجود آمدن آرامش و نزدیکی می شود و هم سبب می شود تا شما فرق بین واکنش به جا و افراطی را بشناسید. عذر خواهی سبب می شود تا شما خود را به چشم انسانی بنگرید که می تواند احساسات خود را کنترل کند.
فرآوری: زهرا سادات طباطبایی
بخش خانواده ایرانی تبیان
منبع:9 دسته از عشاق
مطالب مرتبط:
