حکم افطار، در حین شروع اذان!

نه چیز روزه را باطل می کند: 1. خوردن و آشامیدن؛ 2. جماع 3. استمناء؛ 4. دروغ بستن به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم؛ 5. رساندن غبار غلیظ به حلق؛ 6. فرو بدن تمام سر در آب؛ 7. باقیماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح؛ 8. اماله کردن با چیزهای روان؛ 9. قی کردن. (توضیح المسائل 12 مرجع، ج 1، ص 925، م 1572)

چنانچه خون دهان عمداً از گلو پایین نرود، روزه باطل نمی‌شود. (تبریزى، جواد، استفتاءات جدید، ج‌2، ص 132) ولی اگر خون را عمداً فرو دهد، روزه‌ باطل است و فرقى نمی‌کند که در فرو بردن آن ضرورتی باشد یا خیر. بلى، در صورتی‌که ضرورت ایجاب کند، کفّاره ندارد. (بهجت، محمد تقى ، استفتاءات، ج‌2، ص 345، ، دفتر حضرت آیة الله بهجت ره)

البته اگر خون در آب دهان مستهلک شود، محکوم به طهارت است و بلعیدن آن اشکال ندارد و مبطل روزه نیست، و هم چنین در صورت شک در همراه بودن آب دهان با خون، فرو بردن آن اشکال ندارد و به صحت روزه ضرر نمى‌زند. (خامنه‌اى، سید على، أجوبة الاستفتاءات، ص 159؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج‌1، ص 975)

جواب: نه چیز روزه را باطل می کند: 1. خوردن و آشامیدن؛ 2. جماں 3. استمناء؛ 4. دروغ بستن به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر _ صلی الله علیه و آله و سلم _ ؛ 5. رساندن غبار غلیظ به حلق؛ 6. فرو بدن تمام سر در آب؛ 7. باقیماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح؛ 8. اماله کردن با چیزهای روان؛ 9. قی کردن. (توضیح المسائل 12 مرجع، ج 1، ص 925، م 1572)

جواب: زیر دوش گرفتن سر، روزه را باطل نمی کند. (استفتائات رهبری، ج1، ص 230، س 1783)

جواب: حرام است و کفاره هم دارد و کفارة آن 60 روز روزه و یا 60 فقیر را اطعام کردن یا یک بنده آزاد کردن است. (توضیح المسائل 12 مرجع، ج 1، ص 959، و ص 964، م 1653 و 1660)

جواب: ملاک برای افطار مغرب شرعی است و آن هنگامی است که سرخی طرف مشرق از بالای سر بگذرد، بنابراین اگر با اذان یقین کند که وقت داخل شده است افطار جایز است. و الا باید چند دقیقه صبر کند تا یقین به دخول وقت حاصل شود. (توضیح المسائل 12 مرجع، ج 1، ص 970)

جواب: باید فورا غذا را از دهان خارج نماید. (توضیح المسائل 12 مرجع، ج 1، ص 958، س 1650)

چند سوال از محضر مبارک آیة الله مکارم شیرازی دام ظله:

زنانى که بچّه شیر مى دهند خواه مادر بچّه باشند یا دایه، اگر روزه گرفتن باعث کمى شیر آنها و ناراحتى بچّه مى شود روزه بر آنها واجب نیست، ولى براى هر روز کفّاره (یک مدّ طعام) واجب است، بعداً نیز باید روزه را قضا کنند; امّا اگر روزه براى خودشان ضرر داشته باشد کفّاره لازم نیست، ولى بعداً روزه هایى را که نگرفته اند قضا نمایند.

بله باید قضای آن را هم بگیرد بنابراحتیاط واجب.

هم قضای آن روز را به جا آورید و هم برای هر روز یک مسکین را سیر کنید.

و دو استفتاء از آیة الله وحید خراسانی دام ظله:

اگر به چیز حرامی روزه خود را باطل کند (چه آن چیز اصلاً حرام باشد مثل شراب و زنا، یا به جهتی حرام شده باشد مثل نزدیکی کردن با عیال خود در حال حیض) بنابر احتیاط، کفاره جمع بر او واجب می شود، یعنی باید یک بنده آزاد کند و دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر کند، یا به هرکدام آنها یک مدّ طعام بدهد، و چنانچه هر سه برایش ممکن نباشد، هر کدام آنها که ممکن باشد واجب است انجام دهد، و بنابر احتیاط واجب استغفار هم بنماید.

روزه بر شما در صورتی که از گفته دکتر اطمینان پیدا می کنید و یا ترس ضرر مهم داشته باشید که منشاء این ترس عقلائی باشد، واجب نیست و گناهی بر شما نمی باشد و نزد خداوند متعال معذورید.

فرآوری: آمنه اسفندیاری  

بخش احکام اسلامی تبیان

منابع:

پایگاه اطلاع رسانی آیة الله مکارم شیرازی دام ظله

پایگاه اطلاع رسانی آیة الله وحید خراسانی دام ظله

سایت اسلام کوئیست

سایت اندیشه قم

مطالب مرتبط:

روزه قضا و روزه مستحبی

حکم حمام کردن در حال روزه

آیا در هنگام روزه میتوان غسل جنابت کرد؟

حکم افطار روزه با فعل حرام