"من روحانی هستم" مجاز شد ؟
اینکه وزارت ارشادتصمیم گرفته از عوامل تهیه و تولید و توزیع مستند " من روحانی هستم " درمراجع قضایی شکایت نکند،ازبابت کاهش پروندههای قضایی وهمچنین حرکت به سوی کاهش پرونده های ارسالی به سیستم قضایی ونهادینه کردن حسنات اخلاقی ازجمله "گذشت" وهمزیستی مسالمت آمیز منتقدین ومسئولین در کنار یکدیگر بسیار پسندیده است اما ...
وقتی در خبر ها آمد که معاون محترم حقوقی وزارت ارشاد از تصمیم برای عدم شکایت از عوامل مستند " من روحانی هستم " خبر داد ، ضمن خرسندی از بابت آنچه در خلاصه مطلب بیان داشتیم ، لیکن این موضوع به ذهنمان خطور کرد که پس آن همه سر و صدا راه انداختن ها و رفتار های پوپولیستی از سوی موافقان و مخالفان برای چه بود ؟
چرا مجددا اقداماتی را شاهدیم که یا واقعا جرمی اتفاق نیفتاده و همه به دنبال محکوم کردن مرتکب هستند و یا بعد از آن همه هیاهو و جریان سازی بین طرفین صلح و صفایی "مشکوک" پدید آمد که قطعا به مثابه ی اتش زیر خاکستر خواهد بود .
مگر نه این است که هر وقت برای ساختن فیلمی تصمیم بگیریم باید از فیلتر های مختلف ممیزی وزارت ارشاد عبور کرده و مجوز تولید اخذ نماییم و بعد از آن هم مجوز اکران یا توزیع ؟ آیا این گذشت وزارت ارشاد - به فرض ادعای آنان به غیر قانونی خواندن مراحل تولید این فیلم - نمی تواند عاملی باشد برای افزایش جسارت برای تکرار کارهای مشابه ؟ و اگر چنین نیست ، آیا نمی توانیم به کل این صلح مشکوک باشیم و فرض کنیم که ممکن است با رد و بدل شدن برخی اطلاعات ، طرفین به فکر مصالحه ای افتاده اند که بیش از قبل شاهد برملا شدن برخی پنهان کاری ها نباشیم ؟ و باز هم اگر چنین نیست باید منتظر افزایش پرونده های جنجالی باشیم که با فضا سازی های هزینه بری مطرح شده و بدون عاقبت با گذشت زمان به رسوبات پرونده هایی مثل " مرتضوی - سقوط هواپیما ها - کرسنت - رکسانا صابری - جاسوسان آمریکایی و ... "اضافه شود .
منبع : خبرانلاین
