محكمترین سند حقانیّت دین اسلام!
مقدمه
هنگامی كه حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) از سوی پروردگار عالم به عنوان آخرین پیامبر الهی، و دین و شریعتش نیز به عنوان آخرین دین معرفی شد، دیگر برای هیچ طالب حقیقتی جای شك و تردیدی باقی نمی ماند كه برترین دین كدام است و او باید به كدام یك از ادیان موجود پایبند باشد؟! با وجود روشن بودن موضوع خاتمیت، ممكن است كه عده ای در انتخاب و گزینش دین و آیین صحیح برای خود دچار شك و تردید باشند و هنوز هم به یك نتیجه ی مطلوب و قابل قبول در این زمینه دست نیافته باشند، بدیهی است كه آنها باید در این زمینه وسواس لازم را به خرج دهند تا با انتخاب صحیح خود، برترین دین را برگزینند چرا كه در غیر این صورت ممكن است به یك دین وآیینی پای بند شوند كه هرگز با آنچه خداوند خواهان آن است تطابق نداشته باشد كه بی شك در چنین موقعیتی سعادت ابدی آنها تأمین نشده و خالق بی همتا نیز در سرای باقی به جهت قصور و كوتاهی ای كه داشته‌اند عذر آنها را پذیرا نخواهد بود.
در این مقاله سعی شده تا حقیقت آخرین دین الهی شناخته شود.
محكمترین سند حقانیّت دین اسلام
اعلام ختم نبوت از سوی پروردگار هستی و بسته شدن باب نبوت خود به صورت عیان و آشكار این حقیقت را نمایان می سازد كه دین و شریعتی كه آمده نسخه ی كاملی از دین است كه به خوبی می تواند تمام نیازهای بشر را در مسیر سعادت و خوشبختی ابدی پاسخ گو باشد. بنابراین پس از آن دیگر نیازی به آمدن دین و شریعت جدید نخواهد بود.
به همین دلیل است كه خداوند بی همتا در كلام نورانی خود رسماً از حضرت محمد (صلی الله علیه واله) به عنوان خاتم الانبیا‌ء یاد نموده و در این باره فرموده است« ما كانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ وَ لكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّینَ وَ كانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیماً». 1
" محمد پدر هیچیك از مردان شما نبود، ولى رسول خدا و خاتم و آخرین پیامبران است و خداوند به هر چیز آگاه است."
در جای دیگر دین اسلام را تنها دین مورد پسند و رضایت خود ،معرفی می كند و در این باره می فرماید:« الْیَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِینَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْكُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِیناً».2
امروز دین شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تكمیل نمودم و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم.
آنچه می تواند این دسته از انسان ها را یاری كند توجه به این مطلب است كه سند گویای هر دینی كتاب مقدس آن دین به شمار می آید به این معنا كه اگر ما بخواهیم با هویت و محتوای هریك از ادیان موجود آشنا شویم نخست باید با كتاب مقدس آن دین آشنا شویم كه ما در اینجا به نحو اختصار اندكی به این موضوع می پردازیم.
در مورد كتاب مقدس ادیان این نكته را باید پذیرفت كه در زمینه تأمین سعادت ابدی بشر، كتابی قابل اعتماد است كه كاملاً آسمانی و الهی باشد، تا انسان در گفتار و كردار و اندیشه ی خود بتواند آن را به عنوان یك نسخه ی مۆثر و كار آمد به كار گیرد.
حال اگر ما بخواهیم به عنوان یك انسان جستجو گر كه به دور از تعصبات قومی و قبیله ای صرفاً به دنبال یافتن حقیقت است در این موضوع نظر صحیح و درستی ارائه دهیم بدون هیچ بلند پروازی و اغراقی باید بگوییم كه در میان كتب ادیا ن موجود، تنها كتابی كه به طور قطع ویقین می توان آسمانی بودن آن را پذیرفت كتاب ارزشمند قرآن كریم است، كتابی كه آیات نورانیش تراوشی از علم بی پایان پروردگار عالم است، كتابی همراه با كلمات جذّاب و زیبا كه همواره با آهنگ دلنشین خود طراوت و تازگی را به فضای جان هر خواننده ی شیفته و دلباخته ای هدیه می كند.
یكی از امتیازهای ویژه ی قران كریم – كه تنها مختص به این كتاب شریف است و در سایر كتاب های مقدس ادیان دیگر به چشم نمی خورد- آسمانی بودن آن است بگونه ای كه تمام الفاظ آن بدون ذرّه ای كم و كاست، از سوی پروردگار متعال بر قلب نازنین رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نازل شده است و احدی به غیر خدا در تدوین و گردآوری آن نقش نداشته است.
آنچه آسمانی بودن قرآن كریم را به خوبی نمایان می سازد، تحدی و دعوت به مبارزه ای است كه از سوی خداوند بی همتا در این كتاب درج شده است. به این معنا كه پروردگار هستی با قاطعیت تمام، همه ی معاندان و منكران را به مبارزه با قرآن دعوت نموده و از آنها خواسته تا به میدان آمده و همانندی برای قرآن بیاورند و اگر در این زمینه احساس ضعف و ناتوانی كردند از دوستان و رفیقان خود نیز كمك بگیرند.
«وَ إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِینَ».3
"اگر در باره آنچه بر بنده خود (پیامبر) نازل كردهایم شك و تردید دارید (لا اقل) یك سوره همانند آن بیاورید و گواهان خود را غیر از خدا بر این كار دعوت كنید اگر راست مىگویید."
نكته ی قابل توجه پیرامون آیه شریفه وجود جمله من دون الله در این آیه نورانی است. این جمله با ظرافت خاصی كه دارد بیانگر آن است که اگر همه ی انسان های كره زمین دست به دست هم دهند برای اینكه همانندی برای قرآن بیاورند باز هم قادر نخواهند بود.
جالب این است كه تحدی قرآن، منحصر به زمان و مكان خاصى نیست و تمام جهانیان و مراكز علمى دنیا را به سوى این مبارزه دعوت مىكند و هیچگونه استثنایى در آن وجود ندارد و هم اكنون نیز به تحدى خود ادامه مىدهد.
آنچه ما را به بیش از هر چیز به اعجاز قرآن رهنمون می سازد توجه به این مطلب است كه از زمان نزول قرآن كریم تا كنون بیش از 14 قرن می گذرد اما ما شاهدیم كه دشمنان قسم خورده ی دین اسلام همچنان در میدان مبارزه با قرآن كریم ناكام مانده و هر گاه به قصد ضربه زدن پای به این میدان گذاشته اند به جهت سستی عملكرد خویش خیلی زود در مقابل قرآن زانو زده و عزّت و آبروی نداشته خود را بر باد می دهند كه به عقیده ما مسلمانان این روند تا قیامت نیز ادامه داشته و قرآن كریم به عنوان تنهاترین كتاب آسمانی باقی خواهد ماند.
«نقل شده كه" مسیلمه كذاب" از مردم یمامه به مبارزه با قرآن برخاست و به اصطلاح آیاتى آورد كه جنبه تفریحى آن بیشتر است، بد نیست چند جمله از آنها را در اینجا بیاوریم:
1- در برابر سوره" الذاریات"، این جملهها را آورده است.
" و المبذرات بذرا و الحاصدات حصدا و الذاریات قمحا و الطاحنات طحنا و العاجنات عجنا و الخابزات خبزا و الثاردات ثردا و اللاقمات لقما اهالة و سمنا."
یعنى قسم به دهقانان و كشاورزان، قسم به درو كنندگان، قسم به جدا كنندگان كاه از گندم، قسم به جدا كنندگان گندم از كاه، قسم به خمیر كنندگان، قسم به نانپزندگان، قسم به ترید كنندگان! قسم به آن كسانى كه لقمههاى چرب و نرم بر مىدارند.
2- یا ضفدع بنت ضفدع، نقى ما تنقین، نصفك فى الماء و نصفك فى الطین، لا الماء تكدرین و لا الشارب تمنعین.
" اى قورباغه دختر قورباغه! آنچه مىخواهى صدا كن! نیمى از تو در آب و نیمى دیگر در گل است، نه آب را گلآلود مىكنى، و نه كسى را از آب خوردن جلوگیرى مىنمایى.4
نتیجه:
تحدی قرآن، منحصر به زمان و مكان خاصى نیست و تمام جهانیان و مراكز علمى دنیا را به سوى این مبارزه دعوت مىكند و هیچگونه استثنایى در آن وجود ندارد و هم اكنون نیز به تحدى خود ادامه مىدهد.
بی نوشت:
1- سوره الاحزاب،آیه 33
2- سوره مائده،آیه5
3- سوره بقره ،آیه 23اب
4- برگرفته از تفسیر نمونه، ج1، ص 135
مهدی صفری
بخش اعتقادات شیعه تبیان
مطالب مرتبط:
شبهه: همه می توانند مثل آیات قرآن بیاورند!
