وقت ازدواج تان رسیده؟

از بچگی به ما یاد داده اند که ازدواج پیوندی ثابت و ماندگار بین دو نفر است که عمیقاً به هم متعهد هستند و می خواهند با هم زندگی نو بسازند. ازدواج باید سرشار از عشق، همراهی، اعتماد، حمایت و شادی باشد.

یکی از مهم ترین پرسش هایی که برای جوانان و خانواده هایشان مطرح می شود، سن مناسب برای ازدواج است. خیلی وقت ها، والدین به جای فرزندان تصمیم می گیرند و می گویند حالا دیگر وقت ازدواج است. در حالی که شاید خیلی توجهی به آمادگی دختر و پسر نداشته باشند و فقط به دلیل این که سنشان به حد مشخصی رسیده، آنها را به ازدواج تشویق کنند. متاسفانه گاهی چنین اتفاقی در خانواده ها می افتد و به آمادگی دختر یا پسر برای پذیرش نقش همسر توجهی نمی شود. در حالی که توصیه می شود شرایط اولیه ای را برای ازدواج در نظر بگیرید و پس از بررسی آنها برای این کار اقدام کنید.

ازدواج را نمی توان محدود به سن خاصی کرد اما برای این تصمیم بزرگ یک دوره طلایی وجود دارد که زودتر یا دیرتر از آن اقدام کردن، شانس موفقیت را پایین می آورد.

سن مناسب ازدواج برای زن و مرد وقتی تعریف می شود که مرد و زن از نظر عقلى و ذهنى به چنان رشدى رسیده باشند که بتوانند به‌راحتى از والدین خود جدا شوند. در واقع به خودکفایى دوران بزرگسالى رسیده باشند و بتوانند جایگاه اجتماعی و شغلی مناسبی پیدا کرده باشند. منظور از جایگاه شغلی و اجتماعی، ثروت و شغل پر درآمد نیست بلکه بدانند چه کسی هستند، چه کاره هستند و قرار است در زندگی چه کاره باشند. کسی که هنوز نمی داند به چه شغلی علاقه دارد یا نمی تواند بگوید حرفه اش چیست و چه کاره است، به بلوغ شغلی و اجتماعی نرسیده است.

وقتی جوان تر هستیم و دهه بیست سالگیمان را پشت سر می گذاریم، بعضی وقت ها نمی دانیم که بعنوان یک "فرد" چه هویتی داریم. همین باعث می شود در رابطه مان خود را گم کنیم. بعد از بیست سالگى، زندگى افراد از ثبات بیشترى برخوردار خواهد بود و آمادگى پذیرش مسئولیت‌هاى بیشترى را دارند، درصد طلاق در این افراد به کمترین حد خود مى‌رسد.

یکی از این شرایط اصلی که حتما باید مورد توجه قرار گیرد، موضوع بلوغ است. البته یادمان باشد، علاوه بر بلوغ جسمی که معمولا شش ماه پس از یک رشد قد ناگهانی اتفاق می افتد، باید به بلوغ اجتماعی و عقلی فرد نیز توجه کنیم. بلوغ اجتماعی از زمانی شروع می شود که حضور در جامعه برای فرد مهم می شود و نگاهش نسبت به آن تغییر می کند. به این معنی که اگر قرار است در جمعی حاضر شود، سعی می کند با ظاهری آراسته و مرتب برود و این موضوع برایش اهمیت خاصی پیدا می کند. به این ترتیب، بلوغ اجتماعی شروع می شود و حضور در اجتماع و داشتن هویت اجتماعی برای فرد اهمیت می یابد.

علاوه بر این، هنگامی که فرد به تفکری منطقی می رسد نیز می توان گفت به بلوغ عقلی رسیده است. همه ما انسان هایی را دیده ایم که رفتار و کردارشان طوری است که آنها را بزرگ تر از سن واقعی شان نشان می دهد و در مقابل کسانی هم هستند که باوجود سن زیادشان، رفتاری بچگانه دارند. بنابراین برای این که دختر یا پسر جوان بتوانند ارتباط متقابلی با همسرشان برقرار کنند، حتما باید به این شرایط توجه شود و آنها هم باید این مراحل را پشت سر گذاشته باشند. زمانی که فردی به مرحله ای می رسد که احساس می کند برای ازدواج و تشکیل خانواده آماده است و می تواند یک رابطه دو طرفه را مدیریت کند، نوبت انتخاب می شود. البته نباید این نکته را فراموش کنیم که ارتباط برقرار کردن در اجتماع موضوعی مهم است، اما مدیریت این ارتباطات مهم تر از آن به حساب می آید.

درواقع، شاید بتوان چنین گفت که افزایش آمار طلاق و جدایی همسران، اغلب به دلیل ناآشنایی با مهارت مدیریت رابطه شان است؛ رابطه عاشقانه ای که ابتدا نسبت به همسرشان داشته اند و پس از مدتی با مشکل مواجه شده و از بین رفته است.

البته نباید تصور کنیم این قدرت مدیریت صددرصد ذاتی است؛ بلکه بخش زیادی از آن هم قابل تعلیم و آموختن است. بنابراین افراد قبل از ازدواج باید با روحیات و روان شناسی جنس مخالف آشنا شوند تا هرچه بهتر یکدیگر را درک کرده و به تفاهم برسند.

شرط بعدی، صمیمیت عاطفى و تعهد به شریک زندگی است که باید با رشد عاطفی و بلوغ در این زمینه به دست بیاید.

ازدواج که رابطه‌اى پایدار و متعهدانه ایجاد مى‌کند، یکى از هیجان‌انگیزترین و مقدس‌ترین پدیده‌هاى موجود در زندگى فرد است. پس چنین تعهد طولانى مستلزم آماده‌سازى خویش و رسیدن به سنى خاص براى تعامل روحى، روانى و جسمى است. فرد باید قبل از ازدواج تعهدى صادقانه احساس کند و براى شناخت خود و طرف مقابل صمیمانه بکوشد.

زن و مرد باید توانایى تعهد را در مواجهه با فشارهاى قدرتمند بدنى، روانى و محیطى دارا باشند؛ با افراد، در سنین مختلف روابط دوستانه برقرار کنند؛ قدرت پذیرش نقش همسر و به تبع آن پدر یا مادر بودن را از ابعاد مختلف روان‌شناختى و زیستى دارا باشند.

همچنین داشتن امنیت مالی هم اهمیت زیادی دارد. چیزهایی مثل تهیه مسکن و شروع یک خانواده نیاز به مقدار زیادی پول دارد. وقتی جوان تر هستیم، می توانیم بدون خرج پول زیادی زندگی را بگذرانیم اما وقتی به کسی متعهد شوید، خیلی مهم است که هر دوی شما ثبات مالی داشته باشید. هیچ چیز بدتر از دعوا کردن بر سر پول یا بالا آوردن بدهی برای مخارج خانه نیست. این مشکلات ایجاد رنجش می کند و استرس زیادی بر رابطه وارد می کند. هرچه سنمان بالاتر می رود، یاد می گیریم که چطور بودجه بندی کنیم و چطور مدیریت مالی داشته باشیم. لازم به ذکر نیست که وابستگی مالی به خانواده ها هم فشار زیادی بر زوج وارد می کند.

همسر خوب کسى نیست که تمام شرایط ایده آل را داشته باشد، ولى دارا بودن اکثر شرایط چیزی است که باید به دنبالش باشید. در مقابل خودتان هم به عنوان یک همسر خوب باید بیشتر این شرایط را دارا باشید. هرکس در بررسى و انتخاب همسر، موارد خاصى را که به نظرش مهم‌تر است برمى‌گزیند. این شرایط براى همه یکسان نیست و بر اساس خواسته‌هاى فردى تنظیم و بر آن‌ها تأکید مى‌شود.

حرف آخر...

اگر بدانید ازدواج کاملاً متعهد چیست، هیچوقت برای رسیدن به آن عجله نمی کنید. طلاق گرفتن سخت است. همه جدایی ها همینطور هستند اما طلاق بسیار مشکل سازتر است، مخصوصاً اگر پای بچه هم وسط باشد. در ازدواج کردن هیچوقت نباید عجله کنید. درست است که ازدواج قدم بسیار خوبی در زندگی می باشد که نشان دهنده عشق و محبت است، اما نباید به آن بعنوان راهی برای جلوگیری از بی وفایی یار، به دست آوردن امنیت بیشتر یا نجات رابطه نگاه کنید. ازدواج تعهدی واقعا جدی است و نباید آسان به آن نگاه کرد.

وقتی هنوز جوان هستیم و فردیت خودمان را کشف نکرده ایم، بهتر است این قدم را برای زمانی که بزرگتر و بالغ تر شدیم و از نظر مالی و احساسی ثبات و امنیت بیشتری به دست آوردیم، نگه داریم.

منابع:جام جم سرا/بیتوته/سایت پزشکان آنلاین