شبهه: حضرت عیسی چگونه بدون پدر متولد شد؟!
طبق کدام آیه از قرآن کریم، حضرت مسیح (علیه السلام) بدون پدر متولد شده است و طبق کدام آیه ایشان هنوز زنده هستند؟
در متن سۆال قید شده که اگر دلیل قرآنی مبنی بر بدون پدر متولد شدن حضرت عیسی علیه‌السلام، آیه ذیل می‌باشد، ممکن است منظور از «آدم» در این آیه، هر آدمی باشد:
«إِنَّ مَثَلَ عِیسَى عِندَ اللّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثِمَّ قَالَ لَهُ كُن فَیَكُونُ» (آل‌عمران، 59)
ترجمه: در واقع مثل عیسى نزد خدا همچون مثل [خلقت] آدم است [كه] او را از خاك آفرید سپس بدو گفت باش، پس وجود یافت.
الف – این آیه‌ی مبارکه نیز یکی از دلایل قرآنی دال بر تولد بدون پدر حضرت مسیح (علیه السلام) می‌باشد. دقت شود که:
اولاً: «آدم» یک اسم خاص است که به حضرت آدم ابوالبشر تعلق دارد و اگر منظور هر انسانی بود، یا از واژه‌ی «بنی آدم» استفاده می‌شد، یا انسان و یا بشر و یا ناس.
ثانیاً: هیچ کس جز حضرت آدم، فقط از خاک خلق نشده است. لذا در آیات دیگر که به خلقت سایر بنی‌آدم اشاره دارد، ضمن آن که می‌فرماید ریشه‌ی خلقت همه شما همان خاک است، می‌افزاید: (و بعد از نطفه). یعنی مابقی مستقیم از خاک خلق نشده‌اید، بلکه از تبدیل خاک به مواد غذایی، و سپس به خون و سپس به نطفه که آن هم به واسطه ازدواج منتقل می‌شود، خلق شده‌اید، مانند:
«وَاللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْوَاجًا...» - و خدا[ست كه] شما را از خاكى آفرید سپس از نطفهاى آنگاه شما را جفت جفت گردانید ... (فاطر، 11)
ثالثاً: در این آیه تصریح دارد که نوع خلقت حضرت مسیح علیه‌السلام، مانند حضرت آدم و مبتنی بر «قَالَ لَهُ كُن فَیَكُونُ – به او گفت باش، پس بود شد» می‌باشد. یعنی خلقتی از نوع «عالم امر» که دیگر آن اسباب، وسایل و واسطه‌های «عالم خلق» را ندارد. مثل خلقت روح که فرمود بگو «من امر ربّی» می‌باشد، یعنی از عالم امر است و نه مثل خلقت جسم که مرحله به مرحله و واسطه به واسطه از عالم خلق می‌باشد.
ب – اما آیات دیگری نیز دال بر این معنا وجود دارد، مثل آن که فرمود: ملائکه آمدند و به حضرت مریم علیهاالسلام بشارت پسری به نام مسیح عیسی پسر مریم «اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ» دادند (در حالی که باید به اسم پدرش خوانده می‌شد). پسری که وجیه دنیا و آخرت است و در گهواره سخن می‌گوید و از صالحین است. اما حضرت مریم علیهاالسلام متعجب و وحشت‌زده گردید و سۆال کرد که برخورداری از فرزند، در حالی که هیچ مردی مرا لمس نکرده است؟! این چگونه ممکن است؟! و خداوند متعال مجدد تصریح می‌کند که برای خلق هیچ ، نیازی به اسباب و وسایل ندارد، این اسباب برای ماست، اما اگر امر او تعلق بگیرد، فقط فرمان بودن می‌دهد:
هیچ کس جز حضرت آدم، فقط از خاک خلق نشده است. لذا در آیات دیگر که به خلقت سایر بنی‌آدم اشاره دارد، ضمن آن که می‌فرماید ریشه‌ی خلقت همه شما همان خاک است، می‌افزاید: (و بعد از نطفه). یعنی مابقی مستقیم از خاک خلق نشده‌اید، بلکه از تبدیل خاک به مواد غذایی، و سپس به خون و سپس به نطفه که آن هم به واسطه ازدواج منتقل می‌شود
«قَالَتْ رَبِّ أَنَّى یَكُونُ لِی وَلَدٌ وَلَمْ یَمْسَسْنِی بَشَرٌ قَالَ كَذَلِكِ اللّهُ یَخْلُقُ مَا یَشَاء إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ كُن فَیَكُونُ» (آل‌عمران، 47)
ترجمه: [مریم] گفت پروردگارا چگونه مرا فرزندى خواهد بود با آن كه بشرى به من دست نزده است؟! گفت چنین است [كار] پروردگار؛ خدا هر چه بخواهد مىآفریند چون به كارى فرمان دهد فقط به آن مىگوید باش پس مىباشد.
ج – اما در مورد مرگ حضرت مسیح علیه‌السلام، در متن سۆال به آیه ذیل که دال بر مرگ همه نوع بشر و همه انبیا می‌باشد اشاره شده است [و جالب آن که می‌فرماید در حالی که حتی تو هم می‌میری، آنها زنده بمانند؟!) یعنی اگر حیات جاویدان برای کسی متصور باشد، حق توست.
«وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِّن قَبْلِكَ الْخُلْدَ أَفَإِن مِّتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ» (الإنبیاء، 34)
ترجمه: و پیش از تو براى هیچ بشرى جاودانگى [در دنیا] قرار ندادیم آیا اگر تو از دنیا بروى، پس آنان جاوید بمانند(؟!)
ج/1: البته که همگان مرگ را درک خواهند نمود، چنان چه فرمود: «كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ - هر نفسى چشنده مرگ است آنگاه به سوى ما بازگردانیده خواهید شد (العنکبوت،57)»، اما این که چه کسی، در چه زمانی، کجا و چگونه می‌میرد، بیان نشده است.
ج/2: پیروان قرآن و آگاهان نیز [بر عکس آنچه در اذهان عمومی رایج شده است]، قائل نیستند که حضرت مسیح علیه‌السلام حتماً زنده است تا برای آن دلیل قرآنی بیاورند.
در قرآن کریم، نه بر زنده ماندن آن حضرت (علیه السلام) تصریح شده است و نه بر مرگ او. بلکه می‌فرماید که خداوند به ایشان خبر داد که من حقیقت تو را تحویل می‌گیرم «إنّی متوفّیك».
این واژه‌ی «توفی» به معنای تحویل گرفتن، همان است که برای مرگ اشخاص دیگر نیز به کار می‌رود (اَلَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ). لذا خدا به ایشان فرمود که من تماماً تو را تحویل می‌گیرم و بالا می‌برم و از شرّ کفار نجاتت می‌دهم:
«إِذْ قَالَ اللّهُ یَا عِیسَى إِنِّی مُتَوَفِّیكَ وَرَافِعُكَ إِلَیَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَجَاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَیْنَكُمْ فِیمَا كُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ» (آل‌عمران، 55)
ترجمه: [یاد كن] هنگامى را كه خدا گفت: اى عیسى من تو را برگرفته و به سوى خویش بالا مىبرم و تو را از [آلایش] كسانى كه كفر ورزیدهاند پاك مىگردانم و تا روز رستاخیز كسانى را كه از تو پیروى كردهاند فوق كسانى كه كافر شدهاند قرار خواهم داد آنگاه فرجام شما به سوى من است پس در آنچه بر سر آن اختلاف مىكردید میان شما داورى خواهم كرد.
ج/3: در آیات دیگر نیز تصریح می‌نماید که خلاف آنچه شایع کرده‌اند، حضرت مسیح علیه‌السلام، نه کشته شد و نه به صلیب کشیده شد. این حرف‌ها همه شایعه، دروغ و مبتنی بر ظن و گمان آنهاست، بلکه خدا او را به سوی خویش بالا برد و مجدداً تأکید می‌نماید که یقیناً کشته نشد – اما نمی‌فرماید که این «توفی» با مرگ انجام گرفت، یا بعداً مرگشان رسید، یا هنوز زنده است و بعداً می‌میرد:
«وَ قَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِیحَ عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ رَسُولَ اللّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَـكِن شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُواْ فِیهِ لَفِی شَكٍّ مِّنْهُ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَ مَا قَتَلُوهُ یَقِینًا * بَل رَّفَعَهُ اللّهُ إِلَیْهِ وَكَانَ اللّهُ عَزِیزًا حَكِیمًا»(النساء، 157 و 158)
ترجمه: و گفته ایشان كه ما مسیح عیسى بن مریم پیامبر خدا را كشتیم؛ و حال آنكه آنان او را نكشتند و مصلوبش نكردند لیكن امر بر آنان مشتبه شد و كسانى كه در باره او اختلاف كردند قطعا در مورد آن دچار شك شدهاند و هیچ علمى بدان ندارند جز آنكه از گمان پیروى مىكنند و یقینا او را نكشتند * بلكه خدا او را به سوى خود بالا برد و خدا توانا و حكیم است.
نتیجه:
پس ما قائل نیستیم که ایشان حتماً هنوز هم زنده هستند که دلیل قرآنی نیز بیاوریم و اگر زنده باشند نیز منافاتی با آیات مرگ همگان ندارد. چرا که ممکن است پس از این رفعت، به وقتش مرده باشند و یا پس از رجعت بالاخره بمیرند. پس همگان مرگ را خواهند چشید.
منبع: سایت ایکس شبهه
مطالب مرتبط:
حضرت عیسى و یارى امام زمان (علیه السلام)
شباهت های امام حسین و حضرت عیسی علیها السلام
