من از لطف تو دارم هر چه دارم

این شعر با عنوان «من از لطف تو دارم هر چه دارم» از نظرتان می گذرد:

علی ای پیشوای پارسایان

شكوه دین یزدان روح قرآن

امام و مقتدای راستینی

به راه دین حق و سلك عرفان

همای رحمت بی منتهایی

كه داری سایه طوبای رضوان

تو یار و حامی احرار بودی

در آن شب های ظلمانی دوران

كنون در هر هر دل و هر دیده داری

مكان ای جان جانان در خراسان

مقام آفتاب عشق تو هست

سپهر آریانا قلب ایران

تو باب شهر علم مصطفی ای

تویی معیار حق از لوث بطلان

مرا این بس كه در شهر تو دارم

مقام و منزل و ماوا و عوان

تو فرمودی كه بلخ همچون اناری ست

و در آن دانه ها دانش پژوهان

دل بلخ است آری جایگاهت"

مزار توست الحق مهد عرفان

من از لطف تو دارم هر چه دارم

تویی آیینه الطاف یزدان

گرفتی دست من در بینوایی

ندارم جز سیاست در دل و جان

نپویم جز طریق روشن تو

مرا این است راه و رسم و پیمان