احیای فرد غرق شده
هرگاه با فردی روبه‌رو شدید که در حال غرق شدن است، اولین گام خروج او از آب است. این کار را همیشه به افراد دارای مهارت نجات غریق بسپارید.
در کنار دریا ایستاده‌اید که یک لحظه متوجه صحنه‌ای غیرمعمول می‌شوید؛ کودکی را می‌بینید که در حال غرق شدن است و مرتب به زیر آب می‌رود. کودک را به ساحل انتقال می‌دهند و شما می‌خواهید کمکی بکنید، چه کاری را باید انجام دهید؟
غرق شدگی یکی از علل مرگ و میر غیرعمدی است که براحتی قابل پیشگیری است. حصارکشی استخرها، شنا نکردن در مکان های ممنوعه، داشتن همراه در حین شنا و شنا نکردن افرادی که به علت بیماری همچون تشنج برای شنا منع دارند، می تواند از بروز غرق شدگی در حین شنا کردن و تفریحات آبی بکاهد.
مهم ترین عامل در غرق شدگی، نرسیدن اکسیژن به اعضای بدن است، بنابراین وجود فردی که توانایی انجام احیاء و بویژه تنفس مصنوعی را داشته باشد، می تواند عاقبت این گونه حوادث را تغییر داده و به نجات مصدوم منجر شود.
هرگاه با فردی روبه‌رو شدید که دچار غرق‌شدگی شده است، اولین کار خروج غریق از آب است. این کار را همیشه به افراد دارای مهارت نجات غریق بسپارید.
فراموش نکنید که مهارت در شنا با توانایی نجات غریق، دو مقوله متفاوت است. چه بسیار شناگرانی که برای نجات کسی اقدام کرده‌اند، اما خودشان غرق شده‌اند.
بیشتر غرق شده‌‌ها نیازی به بی‌حرکت‌سازی گردن ندارند، مگر این‌که گردن آسیب‌دیده باشد.
زمانی که فرد در عمق کم شیرجه می زند، یا بر اثر سقوط از سرسره آبی دچار آسیب شده است، یا این که فرد بدنبال مصرف زیاد الکل یا دارو اقدام به شنا کرده، یا نشانه هایی از آسیب گردن دیده می شود، باید گردن غریق را بی‌حرکت کرد. برای این کار کافی است که با دو دست سر را در امتداد گردن در یک خط صاف نگه داشت. همچنین می توانید از گردنبند طبی استفاده کنید.
گام بعدی، باز کردن راه تنفس غریق و دادن تنفس است. تنفس دهان به دهان و دهان به بینی از روش‌های مرسوم است.
اگر راه تنفس مصدوم را باز کرده و تنفس مصنوعی را شروع کردید، اما غریق به هوش نیامد، باید ماساژ قلبی را شروع کنید.
به این معنا که باید 30 ماساژ و به دنبال آن دو نفس داد. این کار تا به هوش آمدن مصدوم ادامه یابد.
بسیاری از بیماران به دستگاه های شوک خودکار نیازمند هستند که اگر در دسترس باشد بسیار مفید است. این دستگاه ها برای اقدام به شوک نیازمند تنظیمات نبوده و خودشان به صورت خودکار، وضع قلب بیمار را بررسی کرده و در موقع لزوم به بیمار شوک می دهند.
اگر بیمار در حین دریافت تنفس یا ماساژ استفراغ کرد، باید به سرعت وی را به یک طرف گرداند تا از ورود محتویات معده به درون راه های تنفسی جلوگیری شود. اگر چیزی در دهان بیمار دیده شد، باید به کمک انگشت یا پارچه ای آن را خارج کرد.
در غرق شدگی باید ابتدا یک سیکل کامل از تنفس و ماساژ به مدت دو دقیقه انجام شود. سپس اقدام به اطلاع رسانی به اورژانس 115 کرد. فراموش نکنید که تمام مصدومان را باید به اورژانس انتقال داد.
در دیگر موارد احیا مانند سکته‌های قلبی، باید ابتدا با 115 تماس گرفت و سپس سراغ بیمار آمد و احیا را شروع کرد.
تلاش برای خارج کردن آب لازم نیست. اغلب غریق‌ها به دنبال تماس قطره‌ای از آب به حنجره‌شان دچار بسته‌شدن ناگهانی در حنجره و تارهای صوتی می‌شوند که همین مکانیسم دفاعی از ورود آب به راه‌های هوایی جلوگیری می‌کند.
در آن عده‌ای هم که آب وارد ریه می‌شود، سریعا جذب شده و انسداد در مسیرهای هوایی رخ نمی‌دهد.
خارج کردن آب از معده اقدام خطرناکی است و می‌تواند با عوارض فراوانی برای غریق همراه باشد. آب خروجی از معده ممکن است وارد راه‌های هوایی شده و وضع را بدتر کند؛ بنابراین فشردن شکم برای خروج آب به هیچ‌وجه نباید انجام شود.
بخش سلامت تبیان
منبع : جام جم - دکتر بهروز هاشمی، متخصص طب اورژانس
مطالب مرتبط:
توصیه‌هایی به مسافران تابستانی
اهمیت فراگیری احیای قلبی – تنفسی
