تبیان، دستیار زندگی
باستان‌شناسان در تونلی بر جای مانده از چپاول دزدان عتیقه‌های باستانی به کتیبه‌ای به ابعاد 8 در 2 متر زیر شالوده‌های هرمی مستطیلی در هولمول گواتمالا برخورد کردند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

کشف قلم‌زنی‌های غول‌آسای قوم مایا


باستان‌شناسان در تونلی بر جای مانده از چپاول دزدان عتیقه‌های باستانی به کتیبه‌ای به ابعاد 8 در 2 متر زیر شالوده‌های هرمی مستطیلی در هولمول گواتمالا برخورد کردند.

فرانچسکو استرادا-بلی و گروهش مشغول حفاری در تونلی بر جای مانده از چپاول دزدان عتیقه‌های باستانی بودند، که ناگهان به کتیبه‌ای غول‌آسا برخورد کردند؛ کتیبه‌ای به ابعاد 8 متر در 2 متر که منقش به پیکره‌های انسانی با زمینه‌ای اساطیری بود. آنها جایزه تلاش خود را ماه جولای / تیرماه، و در زیر شالوده‌های هرمی مستطیلی در هولمول گواتمالا پیدا کرده‌اند.

تاریخ بخشی از معبد هولمول که این کتیبه در آنجا پیدا شده است، به سال 590 میلادی باز می‌گردد؛ زمانی که مطابق با دوره کلاسیک مایاها است. این عصر با کشمکش قدرت میان دو سلسله بزرگ قوم مایا تعریف می‌شود: سلسله تیکال و سلسله کانول. هنوز مشخص نیست که سلسله هولمول به کدام یک از این دو پادشاهی وفادار بوده است، اما شاید کشفیات تازه بتواند به این سوال پاسخ دهد.

فرانچسکو استرادا-بلی و گروهش مشغول حفاری در تونلی بر جای مانده از چپاول دزدان عتیقه‌های باستانی بودند، که ناگهان به کتیبه‌ای غول‌آسا برخورد کردند؛ کتیبه‌ای به ابعاد 8 متر در 2 متر که منقش به پیکره‌های انسانی با زمینه‌ای اساطیری بود

بر اساس نوشته‌های کتیبه تازه کشف شده، حاکمیت معبد در اختیار آجووساج بود؛ حاکم شهر-ایالت همسایه معبد به نام نارانجو، که بر اساس سایر کشفیات باستان‌شناسان مشخص شده است خراج‌گزار سلسله کانول بوده است.

کشف قلم‌زنی‌های غول‌آسای قوم مایا

کشف بزرگ

آنیا شتلر باستان‌شناس مشغول تمیز کردن سنگ‌نوشته زیر حاشیه یک کتیبه گچی باستانی است که زیر شهر مدفون مایاها در گواتمالا کشف شده است. نور خورشیدی که از یکی از تونل‌های ورودی می‌گذرد، پاهای پادشاهی باستانی را روشن کرده است؛ پادشاهی که بر بالای سر یکی از ارواح کوهستانی مایاها نشسته است.

کشف قلم‌زنی‌های غول‌آسای قوم مایا

پادشاهی محلی؟

این عکس موزاییکی از کتیبه‌ای که اخیرا از زیر شهر هولمول در آورده شده است، ترکیبی از صدها عکس باکیفیت است که الکساندر توکووینی، کتیبه‌شناس دانشگاه هاروارد و عضو گروه باستان شناسی کاشف کتیبه تهیه کرده است. این کتیبه نمایانگر سه پیکره انسانی است که با سه سرپوش پرنده‌شکل و جواهراتی از یشم سبز آراسته شده‌اند.

این پیکره‌ها چهارزانو بر بالای سر یکی از ارواح کوهستان قوم مایا نشسته‌اند. گلوله توپی که روی سرپوش هر کدام از آنهاد قرار دارد، نام هر کدام را مشخص می‌کند. پیکره‌ای که در مرکز قرار گرفته است، تنها پیکره‌ای است که نام آن قابل خواندن است: اوچ چان یوپات، به معنای «خدای طوفان وارد آسمان می‌شود.»

کشف قلم‌زنی‌های غول‌آسای قوم مایا

نشان سلطنتی

نشان هیروگلیف بزرگی که در عکس می بینید، نشانی است که پیرامون ساختمان محل کشف کتیبه با آن تزئین شده است. این نشان بیانگر این است که ساختمان عمارتی سلطنتی بوده که به احتمال فراوان به حکمرانان محلی تقدیم شده است؛ حکمرانانی که در شهر به عنوان خدا پرستش می‌شدند.

کشف قلم‌زنی‌های غول‌آسای قوم مایا

سنگ نوشته مذهبی

عکس بالا جزئیات بخشی از سنگ نوشته‌ای است که در اطراف پایه کتیبه حکاکی شده است. این پیام در بر گیرنده یکی از افعال غیرمعمول مایا است که معنای «وی سر جای خود است» می‌دهد.

در ادامه این فعل، نام یکی از خدایان گمنام قوم مایا آمده است که استرادا-بلی و گروهش حدس می‌زنند از خدایان محافظ محلی مربوط به سلسله کانول است.

استرادا-بلی می‌گوید: «این سنگ نوشته به ما می‌گوید که در تاسیس دوباره پادشاهی کانول و سلسله‌های وابسته آن، تعدادی از خدایان مذهبی نیز درگیر سیاست شده‌اند.

کشف قلم‌زنی‌های غول‌آسای قوم مایا

پیشکش مقدس

این خدای باستانی در هر دو دست خود نشانه‌ای را حمل می‌کند که نآه واج خوانده می‌شود. این واژه اشاره به ظرفی است که محتوی غذای پیشکش شده به خدایان است. در پشت وی سر ماری بزرگ و پوشیده از پر دیده می‌شود. نوشته‌های روی بدن مار نشان می‌دهد که این موجود روحی مقدس است که از دهان کوهستان بیرون آمده است؛ جایی که محل تولد پیکره‌های اجدادی سلسله هومول است.

کشف قلم‌زنی‌های غول‌آسای قوم مایا

تدفین باستانی

استرادا-بلی به دقت در حال پاک کردن خاک‌های اسکلت مرد بالغی است که جزئی از طبقه حاکم هومول بوده است. بدن وی درون مقبره‌ای قرار داشت که زیر پله‌های منتهی به ساختمان محل قرارگیری کتیبه واقع شده بود. در میان اقوام مایا معمول بود که سازه‌های جدید را بر روی بقایای ساختمان‌های قدیمی‌تر بسازند. دلیل این کار این بود که هم به دلیل موجود بودن شالوده سازه در زمان صرفه‌جویی می‌شد، و هم اینکه حس پیوستگی هدف را زنده نگاه می‌داشت.

بخش هنری تبیان

منبع: خبرآنلاین