Selasil: Zincirsiz Bir Kale

İran destanları ve halk efsaneleri Şuşter Şehrinin düzelmesini Şahname kitabında zikredilen Huşeng adlı bir padişaha bağlıyorlar.

Çok eski bir kalıntı:

Şuşter kendi doğal koşulları yüzünden, insanın yaşamı boyunca her zaman yaşam yeri olmuştur. Aynı halde, zor geçilen dağlar bir doğal koruyucu olarak ve Zagros Dağlarının bu şehrin kuzeyinde olması tarih öncesi insanın da burada yaşayıp sığınmasına iyi bir yer hazırlamıştır. Bu bölgenin dağlarında ve dağların eteklerinde sayısız yaşam yerleri bulunmuştur. Bu yerlerin daha çok keşfedilip tanıttırılması ise daha çok arkeoloji araştırmalara ihtiyacı vardır. Moğolların bölgeye saldırılarında Şuştere de telafi edilmez zararlar geldi. Ancak tarih boyunca bu eski şehre yönelen saldırılar ve zararlara rağmen bu şehrin sakinleri hiç bir zaman düzeltmecilik, binalar yapmak ve geçilmez hisarlar düzeltmekten vaz geçmemişlerdir. Şuşterin eski dokusuna bir bakış her şeyi ispat etmektedir. Şuşterin eski mahallesine girdiğimizde her şey güçlülük, azemet ve büyüklüğü göstermektedir. Taş duvarlar seyredene öyle bir azemeti yansıtıyor ki, insanın nefesi göğsünde hapsediliyor.

Şehrin hisarı ve savunma duvarı hakkında bu önemli noktaya teveccüh etmeliyiz: Sasani padişahı Hormozan bu şehir saldırıya uğradığında Şuşter Kalesi (Selasil)e sığındı; çünkü bu kalenin kuleleri, burçları ve hendeki bir o kadar azemetli idi ki, İslam ordusu onu ele geçiremedi. En sonunda kalenin içinde yiyecek bitince ve yerel adamların işbirliği ile Hormozan kendini İslam ordusuna teslim etti. Bu kalenin azemeti ve ele geçmezliği yüzünden Kacarlar devrine kadar hakimler onun içinde kalırlardı.

Pehlevi döneminde yerel ve bölgesel güçlerin zayıflanıp onların merkezi hükümete itaat etmeye mecbur oldukları için şehirde ve bölgede güvenlik hakim olunca bu şehrin sakinleri artık çapulcu ve yağmaçılardan bir korkusu kalmadı ve şehir gelişmeye başladı. Bu sırada şehrin hisarı da tehlikeye düştü ve onun bir büyük kısmı şehrin büyümesi sırasında mahvoldu.

Yazdır