استوار چون شمشیر
از سرخ تا گندمگون ادبیات مقاومت
نوجوانان فلسطینی ساکن اردوگاه‌های آوارگان با غرور میهن‌پرستانه بدون کمترین حمایت نظامی تنها با سنگی در دست به سوی دشمن می‌تازند. حاتم السکر در این باره می‌گوید:
ماه بر روی زمین راه می‌پیماید
ماه من.
کودکان وطنم
چونان شمشیر استوار و پایا
و زبان دیگری از مقاومت را می‌نمایانند
السکر با تاکید بر مشخصه بارز اولین خیزش بزرگ علیه رژیم صهیونیستی، حرکت قهرمانانه پرتاب سنگ دلیرمرد کوچک فلسطینی را می‌ستاید: «آری، دلیرمردان قرص‌های هلالی ماه را در سرزمینمان پرتاب می‌کنند/پرچم پیروزی است این/ رعد زودرس/ به امید ظهور باران».
شاعر از وضعیت اسفبار جهان عرب در دهه 1990 سخن می‌گوید که با فروپاشی شوروی سابق بارقه‌های امید در میان اعراب جان گرفت؛ و اینک می‌بایست ناجی عزت و استقلال اعراب سر می‌رسید. از ان جایی که در میان رهبران کشورهای عرب که هر کدام به نوعی عروسک خیمه شب بازی اسراییل و آمریکا بوده و هستند، لذا کودک فلسطینی که شجاعانه به دشمن «نه!» می‌گوید، پرچم‌دار این مبارزه بزرگ می‌شود:
بازی امروز به دست کودک فلسطینی است که شجاعانه نه می‌گوید
همو که پرچم افتخار بدست دارد
«افتخار سنگ»
شاعر فلسطینی، روح بزرگ کودک فلسطینی در مقابل لشگر تا دندان مسلح رژیم صهیونیستی را ستایش می‌کند و رهبران جهان عرب که ذلت خفقان و ترس را به جان خریده و موجب بی عزتی همه اعراب گشته‌اند را به درس گیری از آن‌ها دعوت می‌کند:
در گذشته بازی بدست قبیله‌های رو به انحطاط بود
با زبانی سرتاسر کذب
وابسته به اسبانی در آستانه سقوط
در ظلمات چمنزار ترس
السکر خواری و خفت سران عرب را بسیار قبیح دانسته و آن‌ها را به خاطر تنها گذاشتن کودکان فلسطینی در مقابل رژیمی خون‌خوار و ظالم سرزنش می‌کند:
شما چه می‌کنید به غیر از صحبت
و امروز
محتاج پرتاب سنگ‌های کودکان فلسطینی شده‌اید!
سعدی یوسف، شاعر شهیر عراقی، در شعر زیبای خود تحت عنوان «یحیی» قصه یک نوجوان فلسطینی به نام یحیی که در جریان انتفاضه شهید می‌شود را روایت می‌کند. یحیی، به عنوان قهرمان ملی به همان حرفه‌ای گری که سرباز اسراییلی با مسلسل کار می‌کند، با تنها سنگ خود به مبارزه می‌پردازد:
درفش‌های یحیی.
جامگانش مملو از سوراخ گلوله.
یحیی در اردوگاه آوارگان
برای رویارویی با آتش بزرگ
سنگ می‌کند فراهم
در استانزای سوم شعر، یحیی سمبل استقامت و انقلاب فلسطین می‌شود:
یحیی در خیابان
تنها زره‌اش چفیه او
پسرم!
تو پادشاهی هستی که بیرق سبزش (صفحه 22 متن اصلی) را بالا برده است
فلسطین ملک پادشاهی توست
آنچه می‌خواهی از این دیار
از آن توست.
همه خیابان‌ها.
این سرزمین خدا
و وجود همه ما متعلق به توست!
جامه تکه تکه شده از گلوله نیز مشخصه ظلم و خون‌خواری رژیم صهیونیستی است. «چفیه» نماد مقاومت فلسطین از دهه 1930 و «بیرق‌های سبز رنگ یحیی» نماد تداوم این مقاومت بدون نیاز به کمک کشورهای عرب است. «شاخه زیتون یحیی» نماد امید فلسطینیان به استقلال میهنشان است. فلسطینیان چیزی نمی‌خواهند. ان‌ها به نیمی یا درصدی از خاک خودشان به عنوان یک دولت مستقل قناعت کرده‌اند. اما آمریکا، رژیم صهیونیستی و متحدانش همین را نیز دریغ می‌کنند.
سیاست‌های دورویانه آمریکا موجب رشد انتفاضه شد. به اعتقاد «اکبر احمد» پس از واقعه 11 سپتامبر 2001 برج‌های دوقلو، سیاست‌های دوگانه آمریکا در قبال فلسطین به نام «مبارزه با تروریسم» در قالب کشتار و خشونت شدید در کرانه باختری و نوار غزه به شدت افزایش یافت. به اعتقاد «اسما برلاس» ، از نظر غربی‌ها مناقشه اسراییل با فلسطین یک عمل جهانی و کاملا ملی‌گرایانه است. حتی اگر ادعای مالک بودن اراضی فلسطین توسط یهودیان ایدئولوژیک باشد و نه سیاسی، باز میثاقی با خداوند است.
غربی‌ها، مبارزه فلسطینیان علیه نظام سلطه اسراییل را «جهاد» که از نظر آن‌ها جنگی تروریستی است دانسته و نمی‌خواهند بپذیرند که این مقابله جهت دفاع از خود و استقلال میهنشان است. «چارلز اسمیت» معتقد است که مغز فرهنگی آمریکا انتفاضه را یک عمل تروریستی می‌خواند اما نمی‌خواهد چشمانش را به روی کارشکنی گروهک‌های «هاگانا» ، "ایرگوم"، و "استرن" ببندد که اولین حملات تروریستی را علیه جامعه اعراب شروع کردند. اسمیت ادامه می‌دهد که از نظر صهیونیست‌ها اعضای این گروه‌ها نه تنها تروریست نبوده بلکه میهن پرستانی هستند که پایه‌های استقرار "دولت یهود" (!) و "مناخیم بگین" را بنا نهادند. (مناخیم بگین رهبر حزب استرن بود که در دهه 1970 نخست وزیر اسراییل شد).
سوتی‌تر: جامه تکه تکه شده از گلوله نیز مشخصه ظلم و خون‌خواری رژیم صهیونیستی است. «چفیه» نماد مقاومت فلسطین از دهه 1930 و «بیرق‌های سبز رنگ یحیی» نماد تداوم این مقاومت بدون نیاز به کمک کشورهای عرب است
ترجمه:محمدرضاصامتی
بخش فرهنگ پایداری تبیان
منابع: پایگاه اینترنتی "دنیای شریف"
پایگاه اینترنتی "آگاهان ملی فلسطین"
