دوران عقد؛ کوتاه یا طولانی؟

شما در این دوران فرصت دارید که شخصیت همسرتان را کشف کنید، عادت ها، تکیه کلام ها و خصوصیات منحصر به فرد او را بشناسید، رفتار اجتماعی اش را ارزیابی کنید، سطح توقع و انتظاراتش را برآورد کنید، با خیال آسوده به او دل ببندید و از مسافرت ها، مهمانی ها و همه لحظه های با هم بودن تان لذت ببرید، با این حال نگذارید این مدت خیلی طولانی شود.عشق همه آن چیزی نیست که ما برای شاد زیستن احتیاج داریم؛ برای یک زندگی شاد در کنار یک شریک و یک همراه ابدی به درایت، خلاقیت، انگیزه، تلاش و هوشمندی محتاجیم.

در دوران عقد، سعی کنید هوشمندانه و آگاهانه زندگی کردن را فرا بگیرید اما یادتان باشد: نه در مدت زمانی بیشتر از 2 سال.

مشاوران طول دوران عقد کمتر از 4 ماه و بیشتر از 2 سال را توصیه نمی کنند به این دلیل که شما و همسرتان را دچار 6 چالش جدی می کند:

* در دوران عقد شما و همسرتان در حقیقت زن و شوهرهای واقعی هستید که زیر سقف خانه پدری زندگی می کنید. بنابراین مجبورید هم توقعات همسر و هم توقعات خانواده را برآورده کنید در حالی که این توقعات و انتظارات گاهی در نقطه مقابل هم قرار دارند. اینجاست که دچار دوگانگی می شوید و ممکن است زیر فشارهای خانواده و همسرتان کنترل اوضاع را از دست بدهید.

* در رفت وآمدهای دوران عقد طولانی، ممکن است بین اعضای خانواده تنش هایی ایجاد شود. علاوه بر این بار اقتصادی این رفت و آمدها ممکن است فشار مضاعفی برای برخی خانواده ها ایجاد کند و زمینه ساز نارضایتی و ناراحتی آنها باشد.

* رفتار اطرافیان می تواند گاهی دل نگرانی های شما را تشدید کند؛ تصور دیگران درباره زندگی آینده شما، دخالت ها، سوال های از سر کنجکاوی و دلسوزی هایی در این باره که "هنوز سر خانه و زندگی خودتان نیستید " مدام ذهن را درگیر می کند و به تشویش ها دامن می زند.

* در دوران عقد، خانواده تمام حرکت ها و رفتارهای فرد تازه وارد را زیر نظر می گیرد و معمولاً عروس یا داماد از این حالت «زیر ذره بین بودن» شکایت دارند.

* در این دوران ضعف ها پر رنگ می شود، به دلیل مغایر بودن واقعیت ها با ایده آل های خانواده همسرتان، اعتماد به نفس تان کاهش پیدا می کند، گاهی نسبت به خودتان تردید پیدا می کنید و البته زیادی حساس می شوید.

* پس از مراسم عقد به لحاظ روانی آماده اید تا از همه مواهب همسری بهره ببرید اما طولانی شدن این روند به سرخوردگی و ناسازگاری می انجامد و ممکن است در زندگی مشترک شما تاثیر منفی بگذارد.

عقد طولانی بهتر است یا ازدواج دیرهنگام؟

هر قاعده ای یک استثنا دارد. این که دوران عقد نباید طولانی باشد یک قاعده است اما استثنا هم دارد. در بسیاری از موارد مواجه شدن با شرایط خاصی مانند ادامه تحصیل زوجین، انجام خدمت سربازی، مهیا شدن شرایط اقتصادی برای تشکیل زندگی مشترک، تهیه جهیزیه و... ایجاب می کند که دوران عقد بیش از 2 سال به طول بینجامد. برخی از جوانان به اشتباه تا رفع شدن این مسائل ازدواج نمی کنند با این تفکر که دوران عقد نباید طولانی شود. اما اگر در این شرایط به سر می برید و قصد ازدواج هم دارید بهتر است ازدواج کنید و نگران مشکلات عقد طولانی نباشید. چرا که عقد طولانی به مراتب بهتر از ازدواج دیرهنگام است.

از طرف دیگر دوران عقد کوتاه تر از 6 یا 4 ماه نیز می تواند آسیب های خاص خود را داشته باشد؛ چرا که فرصت شما برای به دست آوردن شناخت کافی از فرهنگ، آداب و رسوم، رفتارها و اخلاق های خاص و بسیاری از نکات ریز دیگر کم و ناچیز است.

عوامل موثر در شناخت

دوران عقد دوران شناخت است و در میزان این شناخت، خیلی عوامل می توانند نقش ایفا کنند، مانند تیزهوشی افراد میزان تماس و ارتباطات، میزان برون گرایی (چقدر با یکدیگر صحبت می کنند)، رشد ارتباطات اجتماعی.

میزان تماس ها و ارتباطات خیلی مهم است. محدودیت هایی که خانواده ها فراهم می کنند باعث می شود شناخت کمتر شود و در نتیجه نیاز به زمان بیشتری برای شناخت باشد. بعضی افراد باهوش هستند و می توانند یکدیگر را زود بشناسند. افراد مختلف هستند و به همین دلیل زوجین خودشان باید به حدی برسند که بگویند الان ما تقریباً یکدیگر را شناخته ایم. آنها با تجربه و دقیق هستند، به نشانه ها توجه می کنند و قبل از ازدواج، زوج های دیگر را الگو قرار داده و با دقت در روابط آنها سعی کرده اند نکات مهم در شناخت شخصیت جنس مخالف را یاد بگیرند.

دوران عقد فرصتی است برای در نظر گرفتن سلیقه های طرف مقابل، احترام گذاشتن، مهربان بودن، رازدار بودن، توجه به خواسته ها نیازهای فرد، هدیه دادن و به دست آوردن دل همدیگر و... تمام این ها باعث می شود که دوران عقد شاداب، عاشقانه و پر از شناختی داشته باشید و خاطره خوبی از آن در ذهنتان بماند.

برزخی به نام عقد

وقتی که دوران عقد طول می کشد حالت برزخ ایجاد می شود. برزخ بین بودن در خانه ی والدین و رفتن به زندگی مشترک، دختر و پسر از یک طرف، فرزند خانواده هستند و از طرف دیگر همسر فرد دیگری. اگر بخواهند مطیع خانواده و در خدمت آنها باشند، همسرشان را آزرده و ممکن است او را از دست بدهند. و اگر تابع همسر باشند، خانواده از آنها می رنجد. به همین دلیل بهتر است این دوران برزخی خیلی استمرار پیدا نکند.

برگرفته از خراسان، آستان مهر