نگاهی به فیلم "رقص در غبار" به کارگردانی اصغر فرهادی محکوم به باختن
اصغر فرهادی را پیش از این با مجموعه ی تلویزیونی "داستان یک شهر" می شناختیم . مجموعه ای که در زمان پخش خود توانست هم ذات پنداری مخاطب خاص و عام را برانگیزد. "رقص در غبار" به دلیل نوع نگاه مضمونی اش در راستای مجموعه "داستان یک شهر" قرار می گیرد. نگاه تلخ فرهادی به یک موقعیتی بحرانی از ویژگی های فیلمنامه ی "رقص در غبار" به شمار می آید . فیلم آغاز بسیار موجزی دارد. کارگردان به شکلی کاملاً بصری اطلاعات مورد نیاز داستان را در اختیار بیننده قرار می دهد. فصل آشنایی "ریحانه" و "نظر"، ازدواج آنها با در آمیختن تیتراژ آغازین وجهه ای نمادین یافته است.
فصول بعد نیز در همین راستا قرار می گیرد و فیلم ساز هیچ گونه نما و یا اطلاعات اضافی به بیننده ارائه نمی دهد. اما از زمانی که نظر با پیرمرد مارگیر همراه می شود، طول نماها و فصول طولانی می شود. فیلم ساز علاوه بر ارائه اطلاعات تصویری ، سعی می کند در قالب یک مساله فصول انتهایی ، داستان وار از زبان مرد باز گو می شود. از دیگر سو وقتی " نظر" جذب مارگیر می شود تفکر اولیه مخاطب در مورد داستان به فراموشی سپرده می شود وداستان نخستین تنها در قالب یک انگیزه باقی می ماند.
شخصیت های "رقص در غبار" به لحاظ مضمونی در چنبره تقدیر گرفتار آمده اند. پسر برای فرار از سرنوشت در دام حوادث می غلتد. "نظر" می بازد چون محکوم به بازنده شدن است . او به آرامش نمی رسد تا مانند پیرمرد سرنوشت خود را بپذیرد. نوع کشمکشی که در داستان رقص درغبار مطرح می شود کاملاً منطبق با الگوهای رایج داستان نویسی است. درگیری انسان با تقدیر همواره از دیرباز دغدغه ی نویسندگان بی شمار بوده است. فرهادی در پرداخت این کشمکش موفق به نظر می آید. "رقص در غبار" به عنوان گام اول می تواند در رده فیلمی استاندارد قرار گیرد. البته نمی توان کاستی ها را که در کار نخست اجتناب ناپذیر است ، منکر شد.
