کسانی که در گناه دیگران شریک اند!
سوره مبارکه «الشمس» با اشاره به اینکه قهر خدا در دنیا هم سخت است می‌فرماید: هر کس به گناه دیگری راضی باشد با او شریک جرم است.
پیام‌های سوره «الشمس»
شکست قداست‌ها نشانه شقاوت است، اگر انسان به فکر خودسازی نباشد در ابتدا پیروی از نفس را مخفیانه انجام می‌دهد، در انجام کار آن کس که شقی‌تر است زودتر تحریک می‌شود، هر چه به خدا منسوب باشد مقدس است مثل روزها، مکان‌ها و افراد خدایی که قابل احترامند.
زدودن علف‌های هرز کافی نیست؛ بارور کردن هم لازم است مثل هرس کردن شاخه درختان که هم شاخه را کوتاه می‌کند و هم درخت را بارور می‌سازد، به کامیابی‌های زودگذر نفس مغرور نشوید که عاقبتش محرومیت است، هر کس به گناه دیگری راضی باشد شریک جرم است؛ مانند قاتلان امام حسین (علیه السلام) که در زیارت نامه‌ها می‌خوانیم کسانی که به قتل سیدالشهدا (علیه السلام) راضی بودند جزء قاتلان هستند، خداوند بر هر چیز مسلط است و از نابود کردن ستمگران هیچ پروایی ندارد، کیفر الهی جلوه‌ای از روبیت و پرورش دادن خدا است، قهر خدا در دنیا نیز سخت است.
نکته قابل توجه این که یکی از عوامل زمینه ساز برای انجام گناه، رضایت به آن است که موجب سوق دادن نیت و عمل به سوی گناه می شود، اسلام برای دوری از گناه، رضایت به آن را نیز گناه شمرده.
تنفر از گناه
در سخنی از رسول خدا(صلی الله علیه وآله) مسأله دوری و تنفّر و ترس از گناه چنین آمده که آن حضرت در میان پندهای خود به ابوذر فرمود: «انّ المۆمن لیری ذنبه کانّه تحت صخرةٍ یخاف ان تقع علیه، و انّ الکافر لیری ذنبه کانّه ذبابٌ مرّ علی انفه؛( بحارالانوار، ج 77، ص 79) انسان با ایمان نسبت به گناه خود، به گونه ای برخورد می کند و می ترسد که گویی در زیر سنگ بسیار سنگینی در سختی قرار گرفته و هرلحظه ترس آن را دارد که آن سنگ بر روی او بیفتد و او را به هلاکت برساند، ولی کافر گناه را همچون مگسی می پندارد که از کنار بینیش عبور می نماید.»
نکته قابل توجه این که یکی از عوامل زمینه ساز برای انجام گناه، رضایت به آن است که موجب سوق دادن نیت و عمل به سوی گناه می شود، اسلام برای دوری از گناه، رضایت به آن را نیز گناه شمرده، گرچه سال ها از انجام گناهی گذشته باشد .
در این راستا رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمود: «هرگاه گناهی پدید آید، کسی که در کنار گناه ناظر و حاضر است ولی از آن متنفّر می باشد، مانند کسی است که از آن غایب است، ولی کسی که از گناه غایب است اما به انجام آن خشنود است، مانند کسی است که در انجام آن حاضر و شریک می باشد.»( وسائل الشیعه، ج 11، ص 410)
و در زیارتنامه امام حسین(علیه السلام) آمده: «لعن اللّه امّة سمعت بذلک فرضیت به؛ خدا لعنت کند امّتی را که ماجرای کربلا را شنید و به ظلم های آن نسبت به امام حسین(علیه السلام) و یارانش راضی شد.»
فرآوری : زهرا اجلال
بخش قران تبیان
منبع:
خبرگزاری فارس ؛ حجة الاسلام و المسلمین محمد محمدی اشتهاردی
