حساب بانکی خود را خالی کنید!
هر یک از ما یک حساب بانکی داریم؛ حساب بانکی زمان! هر روز صبح در بانک زمان شما 86400 ثانیه واریز و تا پایان شب به پایان میرسد. هیچ برگشتی در کار نیست و هیچ مقداری از این زمان به فردا اضافه نمیشود. از این 86400 ثانیه چند ثانیه به یاد خداوند هستیم و چند ثانیه با او راز و نیاز میکنیم؟
آیا تا به حال این گونه اندیشیدهایم و برای ساعات و لحظات عمر و گنجینهی وجودیمان برنامه ریزی کردهایم ؟! وای بر کسانی که سرمایه و اعتبار زمان موجود در حساب بانکی دنیا را مفت خالی میکنند.
حساب بانکیتان را خالی کنید اما با برنامهریزی و مراقبت؛ ببینید این سخن خداست که میفرماید:
وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْر.
قسم به زمان! كه انسانها همه در زیانند مگر آنها كه ایمان آورده و اعمال شایسته كردند و یكدیگر را به حق سفارش نمودند و به صبر توصیه كردند.
قرآن كریم، قسم به زمان یاد می كند. قرآن، این همیشه ترین کتاب هستی، توجه بشر را هم به كمیت زمان جلب نموده و هم به كیفیت آن. در ابتدا ،با قسم یاد دادن به آن، توجه به كمیت، كه طول آن و محدوده برداری است؛ و در انتها، توجه به كیفیت، كه پهنای آن است و این كه شتابزده عمل نشود (و...بالصبر). از آنجائیکه مفهوم زمان مقدار حرکت است و با مفهوم عمل یکجا در ذهن متبادر میشود از اینرو آن را بعد چهارم خواندهاند.
ره رو آن نیست كه گه تند گهی خسته رود
ره رو آن است كه آهسته و پیوسته رود
رهرو را هم تعریف كرده است: آنانی كه ایمان آورده اند(یعنی درجه انطباق گفتارشان با عملشان نزدیك است) و "واو" واو حالیه است(یعنی همان لحظه، دارای عمل صالح شدهاند).
خداوند در قرآن، به همه مقاطع زمانی سوگند یاد کرده است. فجر, صبح, روز, شب, چاشت, سحر, عصر. گرچه به سحر چند بار سوگند یاد کرده است.
1- دوران تاریخ بشر، ارزش دارد و خداوند به آن سوگند یاد کرده است. پس از عبرتهای آن پند بگیریم. "والعصر"
2- انسان از هر سو در خسارت است. "لفی خسر"
3) تنها راه جلوگیری از خسارت، ایمان و عمل است. "امنوا و عملوا الصالحات"
در روایت آمده در روز قیامت پرونده عمر انسان را که باز میکنند ،ساعتی هست که در آن ساعت اطاعت خدا را انجام داده و کار خیری انجام داده است. وقتی آن مرحله را بررسی میکنند؛ آن قدر به این بنده خوشی و راحتی و لذت دست میدهد که قابل مقایسه با هیچ سروری در این عالم نیست.
به طور مسلم همه انسانها در زیانند (ان الانسان لفی خسر). سرمایههای وجودی خود را چه بخواهند یا نخواهند از دست میدهند، ساعات و ایام و ماهها و سالهای عمر به سرعت میگذرد، نیروهای معنوی و مادی تحلیل میرود، و توان و قدرت کاسته میشود. آری انسان، همانند کسی است که سرمایه عظیمی در اختیار داشته باشد، و بی آنکه بخواهد هر روز بخشی از آن سرمایهها را از او بگیرند، این طبیعت زندگی دنیا است.
تصور کنید حساب بانکی دارید که در آن هر روز صبح 86400 تومان به حساب شما واریز میگردد و شما فقط تا آخر شب فرصت دارید تا همه پولها را خرج کنید چون آخر وقت حساب شما خود به خود خالی میشود. در این صورت شما چه خواهید کرد؟ البته سعی میکنید تا آخرین ریال را خرج کنید!
رزش لحظات را چه کسی میداند؟
هر یک از ما یک چنین حساب بانکی داریم؛ حساب بانکی زمان! هر روز صبح در بانک زمان شما 86400 ثانیه واریز و تا پایان شب به پایان میرسد. هیچ برگشتی در کار نیست و هیچ مقداری از این زمان به فردا اضافه نمیشود.
ارزش یک سال را دانش آموزی که مردود شده ، میداند.
ارزش یک ماه را مادری که فرزند نارس به دنیا آورده ، میداند.
ارزش یک هفته را سردبیر یک هفته نامه میداند.
ارزش یک ساعت را عاشقی که انتظار معشوق را میکشد.
ارزش یک دقیقه را شخصی که از قطار جا مانده میداند و ارزش یک ثانیه را آن که از تصادفی مرگبار جان به در برده ، میداند .
باور کنید هر لحظه گنج بزرگی است !
گنجتان را آسان از دست ندهید!
از این 86400 ثانیه چند ثانیه به یاد خداوند هستیم و چند ثانیه با او راز و نیاز میکنیم؟
اگر روزانه فقط 10 صفحه مطالعه کنیم که چند دقیقه بیشتر وقت نمیگیرد در ماه ما 3600 صفحه کتاب خواندیم.
اگر روزی یک آیه قرآن بخوانیم در ماه ما 360 آیه از قرآن رو قرائت کردیم.
و بسیاری از کارهای مفید دیگر...
آیا تا به حال این گونه اندیشیدهایم و برای ساعات و لحظات عمر و گنجینهی وجودیمان برنامه ریزی کردهایم ؟!
به قول شاعر که میگوید :
این قافله عمر عجب میگذرد
دریاب دمی که با طرب میگذرد
ساقی غم فردای حریفان چه خوری
پیش آر پیاله را که شب میگذرد
اینجاست که وقتی در سخنهای بزرگان و معصومین کمی تأمل میکنیم ، اهمیت این گنجینهی عظیم را خواهیم دید .
عمر سریع خواهد گذشت
در روایت آمده در روز قیامت پرونده عمر انسان را که باز میکنند ،ساعتی هست که در آن ساعت اطاعت خدا را انجام داده و کار خیری انجام داده است. وقتی آن مرحله را بررسی میکنند؛ آن قدر به این بنده خوشی و راحتی و لذت دست میدهد که قابل مقایسه با هیچ سروری در این عالم نیست.
وقت، غنیمت دان هر قدر که بتوانی حاصل از حیات ای جان تا دانی
امیرالمۆمنین علیهالسلام فرمودند: من یک ساعت عمر دنیا را با آخرت عوض نمیکنم چون در دنیا محل کاشت است و در آخرت محل برداشت. «فَإِنَّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَ لَاحِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لَاعَمَل»(بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام / مجلسی / ج 74 / 419 / باب 15 مواعظ أمیر المۆمنین علیه السلام و خطبه أیضا و حکمه... /ص 378)
ایشان در جای دیگری میفرماید: برای من نشستن در مسجد بهتر از نشستن در بهشت است. چون مسجد بهشت ساز است. اصلاً مۆمن و کار مۆمن از بهشت مهمتر است چون کار اوست که بهشت را میسازد. «فَاعِلُ الْخَیْرِ خَیْرٌ مِنْهُ وَ فَاعِلُ الشَّرِّ شَرٌّ مِنْه»( بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام/ مجلسی/ ج 68 / 217/ باب 66 الاقتصاد فی العبادة و المداومة علیها و فعل الخیر و تعجیله و فضل التوسط فی جمیع الأمور و استواء العمل... /ص 209)
به عبارتی انجام دهنده کار خوب بهتر از خود کار خیر است. یعنی مۆمن از کار خیر و بهشت خیلی بهتر است و کسی که کار شری را میکند از خود کار شر بدتر است. یعنی کافر که جهنم را میسازد از خود جهنم هم بدتر است.
روایت میفرماید خداوند متعال هزاران آدم و هزاران عالم خلق کرده است که قبل از فرزندان حضرت آدم علیهالسلام بودهاند و بعد از ما هم فراوان خواهند آمد و به جز کره خاکی ما در جاهای دیگر هم خدا بندگان و عوالمی دارد. روایت میفرماید در آسمانها «مُدُنٌ کَمُدُنکم». یعنی شهرها و موجوداتی در عالم هست که مانند شما آنها هم زندگی میکنند و آنها از شما بیشتر حرفهای ما را گوش میدهند. عالم خلقت خیلی گسترده است ما که در محضر خدا کوچکیم.
پس در این دنیای عظیم از موجودات دیگر عقب نمانیم و عمر خود را درست و به جا مصرف کنیم که روزی که همهی انسانها انگشت خود را به نشان پشیمانی میگزند ، سربلند و سرفراز به پیشگاه خداوند حاضر شویم .
شبکه تخصصی قرآن تبیان
منابع :
سایت صد سۆال ،صد پاسخ
سایت واعظون