آداب مهمانی در خانه مادربزرگ
پدر و مادرها کم کم پیر می شوند و از تحملشان کم می شود و شیشه ی احساساتشان نازکتر می شود ولی ما همچنان غافلیم و مثل گذشته ها عادت کرده ایم مهمانشان شویم و بریزیم و بپاشیم و برویم.
بچه ها با هم می دوند و بازی می کنند بزرگترها با هم انس می گیرند و سرگرم صحبت می شوند، اما سر مادر سالمندمان گیج می رود و قلبش تند می زند و اگر چه مشتاق بودن در جمع است تحمل شرایط حاکم بر محیط را ندارد ...
هیچ گاه سالمندان را با خودتان قیاس نکنید. شما فقط وقتی می توانید دلیل خیلی از رفتارهای ایشان را درک کنید که به سن آنها برسید. کم حوصلگی سالمندان از بداخلاقی نیست. از عوارض پیری است.
مراعات کردن به معنی کم رفتن نیست. بلکه باید دلتنگی پیرها را با دیدارهای کم فاصله و زود به زود مرتفع نمود و همواره جویای حالشان بود. اما این رفت و آمد ، باید متفاوت از دیگر معاشرت ها متناسب با شرایط روحی مادربزرگها باشد. بسیاری از اوقات، نیکویی در حق سالمندان ایجاب می کند به جای اینکه مهمانشان شوید و آنها را در زحمت بیندازید ،آنها را به منزل خود ببرید و دو سه روزی میزبانشان بشوید.
اما اگر لازم است یا خودشان دوست دارند بیشتر آنها را در منزل خودشان ببینید، نباید از حالشان غافل شوید. لازم است همواره مراقب رفتار بچه ها باشید. سر و صدا و بازی بچه ها برای سالمندان گاهی جدا آزار دهنده می شود اما ممکن است به خاطر رعایت حال شما اعتراضی نکنند. اگر هم اعتراض کردند انصاف نیست که دلخور شوید و قهر کنید. همانطوری با آنها رفتار کنید که انتظار دارید در سالمندی شما هم با شما همانطور رفتار شود. وقتی دور هم جمع می شوید به احساساتشان توجه داشته باشید. به بهانه شنوایی ضعیف یا کم حوصلگی، آنها را از جمع عاطفی خودتان خارج نکنید و از صحبتهای خصوصی پرهیز کنید. سالمندان اغلب دوست دارند خاطرات و تجربیاتشان را برای دیگران تعریف کنند. به حکم مهربانی، با حوصله و اشتیاق به حرفهایشان گوش دهید و از گفته هایشان استقبال کنید تا متوجه مهم و ارزشمند بودن گفته هایشان بشوند.
نوه ها را هم گاه گاه به دیدن مادر بزرگ ها ببرید اما به آنها مراعات حال سالمندان را سفارش کنید و از همین فرصت برای تفهیم نکات تربیتی استفاده کنید. وقتی بچه های شما می بینند شما برای رعایت حال پدر پیرتان آرام صحبت می کنید، برای تهیه داروهایشان حتی در گرمای هوای ظهر هم خیابان های شلوغ را می گردید، و... ،ضرورت رسیدگی و احترام به سالمندان را به خوبی درک خواهند کرد.
اختلافات سالمندان
بعضی سالمندان با افزایش سن به میزان اختلافاتشان با همسرانشان افزوده می شود. وظیفه ما احترام به هردوی آنهاست . برای ما شایسته نیست که در مسائل آنها دخالت کنیم یا در مقام قضاوت برآییم . حتی اگر خودشان هم بخواهند باز هم درست نیست که یکی را محکوم کنیم و از دیگری جانب داری کنیم. می توانیم به حرفهایشان گوش دهیم و سنگ صبورشان باشیم. به حداقل کلمات ممکن اکتفائ کنیم و در این عرصه اصرار به دخالت نداشته باشیم اما همدلی و محبت خودمان را اظهار کنیم تا گمان نکنند که تنها و بی یاورند. بسیاری از اوقات که سالمندان از هم شکایت می کنند یا با هم دعوا می کنند ، واقعا قصدشان کمک گرفتن و قضاوت خواستن نیست بلکه به نظر می رسد به این اختلافات عادت کرده اند و تنها گوش شنوا می خواهند. بنابراین اگر مهمان پدر و مادر پیرتان (یا پدربزرگ و مادربزرگتان) شدید و شاهد اختلافاتشان بودید، هیجان زده نشوید و به فکر تغییر رفتارشان یا اصلاحاتی که شایسته شرایط سنی آنها نیست نباشید. تنها نشان دهید که در کنارشان هستید و همواره بگویید که احترام هردوی شما بر ما واجب است.
انسیه نوش آبادی
بخش خانواده ایرانی تبیان
مطالب مرتبط:
