كشاف حقایق

و ای فكر خدایی تو دانای دقایق

ای علم الهی تو كشاف حقایق

با قول خدا قول صحیح تو مطابق

با حرف نبی حرف متین تو مساوی

از پرده برون جلوه نمی كرد حقایق

گر جلوه نمی كرد علومت پس از احمد

بشكست چو شمشیر علی پشت منافق

نوك قلمت در پی احكام الهی

از دشمن و از دوست تو را جعفر صادق

بس صدق هویدا ز تو گردید كه خواندند

كز بحر گذر  نتوان ، بی كشتی و قایق

بی نور تولای تو كس صاحب دین نیست

هر پاكدلی كاو شده بر عشق تو عاشق

عاشق به خداوند تبارك و تعالی است

از مذهب تو خلق به دین آمده شائق

سوگند به ذات احدیت كه دوباره

نوری  است كه تا حشر بود لامع و بارق

هر قطره كه از خامه فضل تو فرو ریخت

آنان كه زدند افسرحكمت به مفارق

شد شامل شان در دو جهان خیر و سعادت

" طائی " نبود گر كه به تمجید تو لایق

شاها! بپذیر از من، این عذر و اردات" طائی شمیرانی"