تبیان، دستیار زندگی
گی نامه · گالری تصاویر . قطعاتی از آثار در سال 1909 اولین بیوگرافی دبوسی به زبان فرانسه ، که توسط لویی لالوی نوشته شده بود، منتشر گردید و او شروع به تصنیف اولین کتاب «پرلود برای پیانو» نمود. درسال 1913 تصنیف «بازی» را برای پی...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آثار کلود دبوسی

· زندگی نامه

· گالری تصاویر

.قطعاتی از آثار

در سال 1909 اولین بیوگرافی دبوسی به زبان فرانسه ، که توسط لویی لالوی نوشته شده بود، منتشر گردید و او شروع به تصنیف اولین کتاب «پرلود برای پیانو» نمود.

درسال 1913 تصنیف «بازی» را برای پیانو به اتمام رسانید و در سال 1915ناشرش «ژاک دوران» از وی خواست نسخه ای ازآثار شوپن را تهیه کند. در نتیجه مطالعه ی فشرده ی موسیقی شوپن، او دوازده اتود برای پیانو نوشت. آخرین اثر وی سونات ویلون ، در ماه مه 1917 در حالی اجرا شد که دبوسی خود پیانوی آن را می نواخت. این آخرین اثر وی بود که در مقابل عموم مردم نواخت.

دبوسی مانند «شوپن» یک شاعر پیانو بود منتهی روش او با شوپن متفاوت بود.

در این زمینه دبوسی، سویت برای پیانو، «تصاویر چاپی» «ماسک» ، «جزیره شادی»، «ایماژها» ، «گنج کودکان» ، «بیست پرلود در دو مجله»، «بازیچه»، «سفید و سیاه» برای پیانو و دوازده اتود به یادگار گذاشته ولی یکی از عالی ترین آثار او سویت «برگاماسکBergamasque» است که «آهنگ مهتاب» در قسمت سوم آن قرار دارد. دبوسی یک فانتزی برای پیانو و ارکستر نوشته که از آثار شایسته اوست.

وی در موسیقی مجلسی، کوارتت زهی، سه سونات برای ویلونسل و پیانو، برای فلوت و هارپ و آلتو، برای  پیانو و ویلون، از آخرین آثار دبوسی است که به سال 1917 نوشته شده است. در موسیقی سمفونیک، پرلود «بعد از ظهر یک دیو» سه « نکتورن» (ابرها، جشن و دختر، ماهی) ، « دریا» (از طلوع آفتاب تا ظهر در دریا، بازی امواج ، مناظر باد و دریا) «ایماژها» (ژیک محزون، ایبریاIberia، رقص بهاری). راپسودی با ساکسفون، راپسودی با کلارینت، و بالت «بازی» ازدبوسی به یادگارمانده است.

در موسیقی آوازی دبوسی ابتدا تحت تأثیر آهنگسازان رمانتیک بود. در کانتات «فرزند بازیافته» از شیوه «ماسنه» و در اراتوریوی «دوشیزه برگزیده» از اوگنز الهام گرفت.

ترانه های «جشن های گالانت» روی منظومه  ورلن و « در شب نوئل برای کودکانی که خانه ندارند» چند اثر عالی او در آواز و پیانو است.

مهمترین اثر دبوسی در موسیقی آوازی اپرای «پلئاس و ملیزاند» است که در پنج پرده تصنیف شده است. شهادت سن سباستین، موسیقی صحنه برای ارکستر، همراه با آواز دسته جمعی که در سال 1911 نوشته شده از حیث آواز بسیار ساده، ولی دارای موسیقی عمیق و پرمایه است.