لطفا منتظر باشید ...
عيد نوروز
باد نوروز وزيـــده است به كوه و صح را
بلبل باغ جنان را نبـــود راه به دوست
صوفى و عارف ازين باديه دور افتـادند
همه در عيد به صحرا و گلستان بروند
عيد نوروز مبارك به غنــــى و درويش
گر مرا ره به در پير خــــــرابات دهى
سالها در صف اربــــــاب عمائم بودم
تـــا بـــه دلـــدار رسيدم نـــكنم بـــــاز خــطا
جامه عيـــد بپـــوشنـــد، چه شاه و چه گدا
نازم آن مطـــرب مجلـــس كـــه بود قبله نما
جــام مى گير ز مطــرب، كه رَوى سوى صفا
من ســرمست، ز ميخـــانه كنـــم رو به خدا
يــــــار دلـــــدار، ز بتخـــانــــه درى را بـــگشا
بــه سرو جان به سويش راه نوردم نه به پا
تـــا بـــه دلـــدار رسيدم نـــكنم بـــــاز خــطا
تـــا بـــه دلـــدار رسيدم نـــكنم بـــــاز خــطا
