كاهش عملكرد كليه در طي روزه‌داري
منجر به افزايش اسيد اوريك خون مي‌شود

افزايش
ميزان اسيداوريك سرم احتمالا به دليل
كاهش دفع اين ماده به دنبال كاهش ميزان
تصفيه گلومرولي بوده يا به دليل تجزيه
بيش از حد اسيد نوكلئيك بافت‌ها در طي
روزه‌داري است.

به
گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا،
دكتر پيام صالحي و دكتر محمدرضا
ميربلوكي از مركز تحقيقات غدد درونريز
و متابوليسم در تحقيقي به مقايسه‌ي
غلظت اسيداوريك، الكتروليت‌هاي سرم و
وزن روزه‌داران قبل و بعد از دوران
روزه‌داري پرداختند.

در اين تحقيق آمده است:‌

مساله‌ي
احتمال آسيب كليوي در حين روزه‌داري در
برخي افراد در معرض خطر، همواره مورد
بحث مجامع علمي، پزشكان و حتي علماي
ديني بوده است.

يكي از
مباحث مهم اين حيطه كه هنوز سوالات
زيادي را به همراه دارد، احتمال افزايش
ميزان سنگ‌سازي كليه‌ها در حين دوران
روزه‌داري است. يكي از عوامل خطرساز
سنگ سازي كليه‌ها ميزان اسيداوريك سرم
مي‌باشد، از طرف ديگر بعضي مقالات بر
هم خوردن تنظيم الكتروليتي مايعات بدن
را شاهدي بر اختلالات جديد‌تر كليه
دانسته‌اند.

در برخي مقالات اشاره شده
است كه ميزان اسيداوريك خون با وزن
افراد نسبت مستقيم دارد.

اين تحقيق حاكي از آن است،
در اواخر فصل پاييز و اوايل زمستان كه
ساعت روزه‌داري كمتر از ‌13 ساعت در
روز بود، ‌44 مرد داوطلب كه همگي از
كاركنان يك مركز نظامي واقع در تهران
بودند‌ پس از دريافت شرح حال و معاينه
ابتدايي و نظر پزشكي مبني بر سلامت
جسماني و عدم وجود مانع براي روزه‌داري
وارد طرح شدند. از تمامي افراد دوبار
وزن
و نمونه خون گرفته شد، يك بار قبل از
شروع ماه رمضان و يك بار در روز ‌29 ماه
رمضان و در هر بار دقت شد كه حداقل ‌8
ساعت از آخرين وعده غذايي افراد گذشته
باشد.

نمونه‌هاي خون
هر دو بار به يك آزمايشگاه برده شدند و
با يك نوع كيت ميزان اسيداوريك، سديم و
پتاسيم به دست‌ آمد.

در ادامه اين پژوهش آمده است:
ميانگين
سني افراد شركت كننده در طرح ‌4/5 + -
‌8/39 سال بود. ميانگين سديم سرم قبل و
بعد از دوران روزه‌داري به ترتيب ‌9/1+
- ‌142 و ‌9/1 + ـ ‌141 mEq/‌1 و ميانگين
ميزان پتاسيم سرم قبل و بعد از دوران
روزه‌داري به ترتيب ‌16/0 + - ‌1/4 و
‌15/0 + - ‌1/4 mEq/‌1 بود كه هيچ يك تفاوت
معني‌داري را نشان نداد، ولي ميانگين
غلظت اسيداوريك سرم بعد از دوران
روزه‌داري به مقدار ‌6/0 ميلي‌گرم
نسبت به قبل از آن افزايش نشان داد.

آگهي

ميانگين وزن روز‌ه‌داران، بعد از
ماه
رمضان ‌2 كيلوگرم نسبت به قبل از آن
كاهش نشان داد.

نتايج
اين تحقيق نشان مي‌دهد،‌ علي‌رغم
وجود نظراتي دال بر تغييرات سديم و
پتاسيم سرم در طي دوران

روزه‌داري و تاثير بر ايجاد اختلال
عملكرد كليوي، در اين تحقيق تغيير واضح
و معني‌داري در ميزان سديم و پتاسيم
سرم افراد روزه‌دار، قبل و بعد از
روزه‌داري ديده نشد.

ولي مطابق اكثر
تحقيقات مشابه ميزان اسيداوريك سرم
علي‌رغم كاهش وزن در طي زمان
روزه‌داري، پس از اين دوران به طور
معني‌داري نسبت به قبل از آن افزايش
نشان داد، كه اين افزايش اسيداوريك
مي‌تواند نه تنها زمينه‌ساز سنگ‌سازي
كليه‌ها، بلكه باعث ايجاد عوارض ديگري
نظر افزايش ميزان بروز آنژين قفسه صدري
مي‌گردد.

در پايان
پيشنهاد مي‌شود كه علت مشخص اين مساله
به طور خاص در تحقيقات آينده مورد بررسي
قرار گيرد. همچنين، آموزش برنامه‌هاي
غذايي مناسب به افراد روزه‌دار و با
هدف جلوگيري از تحليل بافتي و ديگر
عوارض بايد مد نظر قرار گيرد