اعمال مهمي در اين شب براي اهل بيداري وجود دارد از قبيل:
عملي براي قبول شدن اعمال ماه رمضان
1- براي قبول شدن اعمال ماه رمضان اين عمل وارد شده است: عمل شريفي كه سيد قدس سره آن را در (اقبال) از (جعفر بن محمد الدوريستي) از كتاب (حسني) از پيامبر (ص) روايت كرده است كه فرمودند: (كسي كه در شب آخر ماه رمضان ده ركعت نماز بجا آورد، در هر ركعت يك بار فاتحه الكتاب و ده بار قل هو الله احد بخواند و در سجده و ركوع خود ده بار بگويد: (سُبحان اللهِ وَالحَمدُ للهِ و لا اِلهَ الا اللهُ وَاللهُ اَكبَرُ) و در هر دو ركعت يك بار تشهد خوانده و سپس سلام بدهد، و در پايان ده ركعت نماز بعد از سلام دادن صدبار (استغفرالله) بگويد و هنگامي كه از استغفار فارغ شد سجده كند و در سجده بگويد: (يا حَيُّ يا قَيُّومُ يا ذَالجَلالِ وَالاكرام يا رحمن الدنيا رَحمنَالدُّنيا والاخِرَه وَرَحيمَهُما، يا الهَ الاوَّلينَ والاخِرينَ اِغفِرلَنا ذُنوبَنا و تَقَبَّل مِنّا صَلواتَنا و صيامَنا و قيامَنا) - قسم به كسي كه مرا بحق به پيامبري برانگيخت، جبرئيل بنقل از اسرافيل و او از پروردگار متعال به من خبر داد كه: - او سرش را از سجده برنمي دارد مگر اين كه خداوند او را آمرزيده، ماه رمضان را از او قبول نموده و از گناهانش ميگذرد، گرچه هفتاد گناه انجام داده باشد كه هر كدام از آنان بزرگتر از گناهان بندگان باشد، و از تمام اهالي منطقهاي كه در آن است قبول ميكند تا اين كه فرمود: اين هديه، مخصوص من و مردان و زنان امتم ميباشد و خداوند متعال آن را به هيچكدام از پيامبران و مردم قبل از من نداده است.) مومني كه در پي اصلاح مردم بوده و بهرهاي از رحمت خداوندي دارد، بايد اين نماز را بخاطر خير زيادي كه براي بندگان خدا دارد بخواند. عالمي كه در طول ماه براي هدايت مردم و اصلاح اعمال آنان در جايگاه وعظ نشسته بود چگونه ميتواند نسبت به اين عمل جزيي كه حتي باندازه يك جلسه وعظ نيز زحمت ندارد بي تفاوت باشد در حالي كه بخوبي ميداند كه موعظههاي او براي تمامي كساني كه در مجلس وعظ او حضور پيدا ميكنند سودمند نيست، چه رسد به اهل منطقهاش كه ممكن است گاهي جمعيت آن به چند ميليون نفر برسد و نيز فايده وعظ براي آنان يك دهم فايده آمرزش و قبول تمامي اعمال اين ماه كه در روايت آمده نيست. اگر كسي بگويد كه روايت قطعي نيست. در جواب او بايد گفت: با تمسك به (روايات تسامح) اين مشكل حل ميگردد و اگر باز بگويد: فرض كن (روايات تسامح) اين روايات را مانند روايات قطعي گردانيد، ولي از كجا يقين كنيم كه اين عمل قبول ميگردد تا به فايده مذكور يقين پيدا كنيم؟ در جواب ميگوييم: اين اشكال در وعظ نيز موجود است، در حالي كه اين مشكل در اين عمل كمتر از وعظ ميباشد. زيرا اصلاح نيت در وعظ از چند جهت مشكلتر از اصلاح نيت در عبادات است. كه واضحترين آن همين است كه وعظ مناسب با دوستي مقام است، همچنين وعظ فقط در ميان جمعيت كثيري از مردم امكانپذير است كه موجب مشكل شدن اصلاح نيت ميگردد.