مسئولان روزنامه هاى کيهان، اطلاعات و جمهورى اسلامى وظيفه مطبوعات در تشويق افراد به فعاليت البته ، من نسبت به همه مسائل مربوط به مطبوعات نمى توانم نظر بدهم. الان آنچه مربوط به مسائل آخر است، اين است که راديو - تلويزيون و مطبوعات مال عموم است -چنانچه شما هم همين اعتقاد را داريد که عموم بر آنها حق دارند - از اين جهت، من به سهم خود خيال دارم که راجع به من کم باشد، مگر در مواقع حساسى که لازم است که آن هم بايد از ما سؤال شود که آيا مطلبى را بايد نقل بکنند يا خير. والا آنچه خوب است در راديو - تلويزيون و مطبوعات باشد، آن است که براى کشور اثرى داشته باشد. مثلا اگر زارعى خوب زراعت کرد و زراعتش خوب بود، شما اين شخص را به جاى مقامات کشور در صفحه اول بگذاريد و زيرش بنويسيد اين زارع چگونه بوده است، اين منتشر بشود. و يا کارمندى خوب کار کرد، و يا اگر طبيبى عمل خوبى انجام داد، عکس او را در صفحه اول چاپ کنيد و بنويسيد که اين عملش چطور بوده است. اين باعث تشويق اطبا مى شود و بيشتر دنبال کار مى روند. يا مثلا اگر کسى کشفى کرد، بايد مفصل با عکس و مطلب باشد، يا اگر کسى سارقى را دستگير نمود، و يا يک کشاورز و يا هنرمند و يا جراح، که متاسفانه نه اسمشان است و نه عکسشان، در حالى که اينها لايقاند تا در روزنامه ها مطرح شوند، خلاصه ، بايد اساس تشويق اشخاصى باشد که در اين کشور فعاليت مى کنند، اينها به اين کشور حق دارند، به اين روزنامه ها حق دارند، به راديو - تلويزيون حق دارند، ولى ماها نسبت به آنها حقمان کم است. البته ، آنچه من مى گويم راجع به خودم است، به ديگران هيچ کارى ندارم، آنها اختيارش با شما و با خود آنهاست. من ميل ندارم راديو هر وقت باز مى شود اسم من باشد، مدتهاست که از اين جهت متنفرم، اين کار غلطى است، به اندازه متعارف نسبت به همه خوب است، زيادى اش مضر است، اين به ضرر مطبوعات است و مطبوعات را سبک مى کند. اشخاص، شخصيتهايشان با خودشان است، اين طور نيست که اگر اسمشان زياد يا کم مطرح گردد، شخصيتشان زياد يا کم شود. در ايران هرکس معلوم است چه جورى است. بنابراين، آنچه راجع به خودم مى گويم اين است که اگر قرار است عکس مرا بگذاريد، به جاى آن، عکس يک رعيت را بگذاريد و زيرش بنويسيد اين رعيت چه کار مهمى کرده است. مسئله ديگر، عمده اين است که تکرار نباشد. به عقيده من اين سه روزنامه با هم تفاهم کنند و مسائل را مختصرتر بنويسند، مفيدتر و کمتر بنويسند، طولانى و تکرارى نباشد. مردم وقتى مى خوانند استفاده کنند، احساس کنند مطلبى است. اينکه بگويند من هر روز به کى، چى گفتم، اين تکرارى است. آخر هر روز من يک مسئله اى را مى گويم، و هى تکرار مى کنند که فلانى چه گفت. اين چه فايده اى دارد. اما در هر گوشه کشور اگر اتفاقى افتاده باشد، اين خبر است و اخبار را براى مردم گفتن مفيد است. طرح انتقادات سالم در مطبوعات، نه انتقامگيرى مسئله ديگر راجع به انتقاد، البته روزنامه ها بايد مسائلى که پيش مى آيد را نظر کنند، يک وقت انتقاد است، يعنى انتقاد سالم است، اين مفيد است. يک وقت انتقام است، نه انتقاد، اين نبايد باشد، اين با موازين جور در نمى آيد.انسان چون با يکى خوب نيست، در مطبوعات او را بکوبد، کار درستى نيست. اما اگر کسى خلاف کرده است، بايد او را نصيحت کرد، پرده درى نباشد، ولى انتقاد خوب است. بايد در اين امور خيلى ملاحظه بفرماييد تا مطبوعات مرکزى باشد براى استفاده عموم، و اينکه مردم بفهمند بايد چه بکنند و بايد چه بشود. بيان اخبار مفيد در مطبوعات در مورد اخبار، اخبار روزنامه ها تکرارى نباشد، آخر کى با کى ملاقات کرده ، اين چه خبر مهمى است اين اصلا قابل نيست بگوييم خبر، تا بگوييم مهم! اينکه بگوييد من هر روز با کى ملاقات و به او چه گفتم، اين تکرارى است. آخر هر روز من يک مسئله را مى گويم، و هى تکرار مى کنند که فلانى چه گفت، اين چه فايده اى دارد من راجع به خودم مى گويم که عکس من مطلقا در صفحه اول نباشد، همان طور که گفتم. گاهى لازم است که گفته شود، مثلا فرض کنيد بناست رياست جمهورى معرفى شود، خوب، اين مسئله مهمى است و يا مثلا هيات دولت آمده است، خود اين مسئله اى است، ولى هر چند وقت يک بار از اين مسائل پيدا مى شود. اما هر روز کى آمد اين جا و من چى گفتم و چى شد و يا کى با کى ملاقات کرد، اين چه اثر و فايده اى دارد بايد با اخبار مردم را تعليم کرد و بايد اخبار به صورتى باشد که مفيد باشد، بايد کارى شده باشد تا اخبار باشد. آن اشخاصى که در اطراف ايران زحمت مى کشند، وقتى خبرشان را داديد تشويق مى شوند. اين طور نيست که همه للّه کار کنند و چه بنويسيد و چه ننويسيد، فرقى نکند. ما مکلفيم تا افراد را در هر رشته تشويق کنيم تا امثالشان زياد شود. اگر مطلبى از اين طبقه ها در روزنامه ها آمد، روزنامه ها آبروى خوبى پيدا مى کنند. روزنامه ها مال طبقه سوم است، مال طبقه اول نيست و اين هم نيست که همه اش مال حکومت باشد و از چيزهاى حکومتى بنويسيد، اين صحيح نيست. به نظر من روزنامه ها براى همه مردم است و همه مردم در آن حق دارند و مى شود گفت که گاهى جاى ديگران غصب مى شود، - البته بدان معناى غصب نه ! ولى نظير آن - اين عرض من است. البته از آقايان هم تشکر مى کنم که مشغول کار ارزنده اى هستند. و اميدوارم که موفق باشند و کارها را با شايستگى عمل کنند و اغراض را کنار بگذارند و روى مصالح مملکت صحبت کنند. يک وقت اين است که انسان مى بيند افرادى خلاف مى کنند، به او تنبه مى دهد، آن هم با ملايمت و بدون اينکه آبروريزى باشد. انتقاد صحيح از دولت مانع ندارد، ولى انتقام و تضعيف نبايد باشد
لطفا منتظر باشید ...
