در شرايطى كه هر روز با اثر جديدى در زمينه تاريخ انديشه بيگانگان روبه روهستيم متأسفانه نسل امروز ما هنوز منابع در خورى براى آشنايى با انديشه گذشتگان و سازندگان هويت اسلامى و ايرانى خويش در اختيار ندارد. غالباً از ريشه و پيشينه خود بى اطلاع است؛ تا آن جا كه مى بينيم حتى برخى از فارسى نويسان به تقليد از نويسندگان غربى سير انديشه در فلسفه و علوم را پس از دوره يونان و روم باستان در دوره مدرسى مسيحى و سپس در دوره مدرن دنبال مى كنند و به يك باره دوره اسلامى -يعنى دوره تاريخى مهمى كه مركز ثقل علوم مختلف عقلى و تجربى در سرزمين هاى اسلامى بوده است و به ويژه دانشمندان ايرانى نقش مؤثرى در شكوفايى علوم داشته اند- به دست فراموشى سپرده مى شود.در اين ميانه شايد سرنوشت انديشه هاى سياسى - اعم از فلسفى يا فقهى اسف بارتر از شاخه هاى ديگر علوم باشد؛ همين امر زمينه ساز برخى پيش داورى هاى ناروا نسبت به تطور تاريخى انديشه سياسى مسلمين و بالندگى هاى آن گرديده است. لذا چندى است كه گروه پژوهشى تاريخ انديشه سياسى مسلمانان، احياء ميراث سياسى اسلامى را وجهه همت خود قرار داده است و به مدد توفيق الهى هر بار بامعرفى انديشه هاى يكى از عالمان بزرگ اسلامى برگى از اين دفتر گران بها را تقديم اهل نظر مى نمايد.