فصل اول: كيفيت نمازهاى يوميّه - پرواز با نماز نسخه متنی

فصل اول: كيفيت نمازهاى يوميّه

فايده نماز

نوجوانان، غالباًمىپرسند چرا بايد مشقتهايى را تحمل كرد و نماز به جا آورد. براى پاسخ آنان بايد فوايد نماز را برشمرد. دراين فصل مهمترين فايده نماز را شرح مىكنيم:

دورى از فحشاء و منكر

(وَاَقِمِ الصَّلاةَ اِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَالْمُنْكَرِ وَلَذِكْرُ اللهِ أَكْبَرُ وَاللهُ يَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ). «نماز را به جاى آر كه همانا نماز است كه اهل نماز را از هر كار زشت و منكر باز مىدارد و همانا ذكر خدا بزرگتر است و خدا به هر چه كنيد آگاه است».

نماز به حوضى مانند است كه اگر انسان روزى چند مرتبه خود را در داخل آن بشويد و بدن خود را از آلودگى پاك نمايد، هيچ آلودگى در او باقى نمىماند. و همچنين است انسانى كه روزانه پنج مرتبه با خداى خود خالصانه روبرومىشود و در ياد او آلودگىهاى معنوى را از ياد مىبرد. او به طهارتى روحانى دست پيدا مىكند. البته هر نمازى انسان را از فحشا ومنكر باز نمىدارد. نمازى چنين فايدهاى را به دنبال دارد كه با حضور قلب و بدون ريا و خودنمايى انجام شود.

يعنى نماز براى خدا باشد نه جلب توجه و نظر ديگران. اگر نماز براى خودنمايى پيش دوستان ،و يا فىالمثل پيش آموزگار باشد نماز نيست.اين نماز نه تنها نمازگزار را از فحشا دور نمىكند، بلكه به طرف فحشا مىكشاند، فحشا ومنكرى كه گناه كبيره است. خداوند در قرآن به نمازگزاران ريايى وعده عذاب داده است:(فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ* الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ* اَلَّذِينَ هُمْ يُراؤُونَ). «واى بر نمازگزاران، كه دل از ياد خدا غافل كردند، هم آنان كه ريا مىكنند».

رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمودند:نمازى كه انسان را از فحشا ومنكر باز ندارد، آدمى را از خدا دور مىكند. نمازى انسان را از فحشا و منكر باز مىدارد كه انجام آن به صورتى رياكارانه نباشد. نمازى مطلوب خداى تعالى است كه با حضور قلب انجام شود واز خودنمايى مبرا باشد. اساساً، نمازها، گرچه در ظاهر شبيه هم هستند ولى در حقيقت با هم تفاوت دارند. يك نماز، چون نماز حضرت على (عليه السلام) است كه نمازگزار به هنگام آن كاملاً در ذكر خدا مىرود
وحتى از بيرون آمدن تير از پايش نيز غفلت مىكند. ونمازهايى هم هستند كه در مرتبه پايينتر قرار دارند. هرچه نماز، از ذكر وتوجه به خداى تعالى بيشتر بهرهمند باشد، در حقيقت نمازى كاملتر خواهد بود. پس آن چه كه مطلوب خداى تعالى است ، نمازى است كه باتوجه كامل انجام شود. اين مرتبه عالىِ نماز است. ازاين مرتبه اگر به سمت پايين سير كنيم، به نمازى مىرسيم كه تنها صورت و ظاهر نماز را دارد. اين نماز ديگر هيچ فايدهاى به دنبال نخواهد داشت. و تنها رنج و زحمت است. در حديث، اين نمازگزاردن ، چون نوك زدن كلاغان دانسته شده.