افرادى كه خدمت امام زمان(عج) رسيده‏اند، آيا بعد جسمانى حضرت را مشاهده كرده‏اند؟ يا بُعد روحانى و يا هر دو را؟ - پرسش هایی راجع به امام زمان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پرسش هایی راجع به امام زمان - نسخه متنی

بنیاد حضرت مهدی موعود (عج)

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

افرادى كه خدمت امام زمان(عج) رسيده‏اند، آيا بعد جسمانى حضرت را مشاهده كرده‏اند؟ يا بُعد روحانى و يا هر دو را؟

ايشان هم مثل هر انسان ديگرى، از بعد جسمانى و روحانى برخوردارند؛ اگر جسم
باشد و روح نباشد جسد بى‏جان است و اگر روح باشد و جسد نباشد، ديگر دست‏گيرى كردن،
مصافحه و... ممكن نخواهد بود؛ حال آن كه، زائرين آن حضرت، ايشان را در همان جسم
شريف ديده‏اند.

نكته ديگر آن كه حضرت مهدى برخلاف حضرت عيسى عليه‏السلام كه به آسمان رفته
است، در ميان مردمان است. زندگى مى‏كند و در موسم حج حاضر مى‏شود. اگرچه اكثر مردم
او را نمى‏شناسند، و اين‏ها به معناى نداشتن جسم نيست.








آيا متن نامه حضرت مهدى(عج) به شيخ مفيد در دست‏رس مى‏باشد؟ در صورت امكان براى اين‏جانب ارسال فرماييد؟

پاسخ اين سؤال مثبت است و اين توقيع شريف در منابع معتبر شيعى ثبت و ضبط شده
است. توقيعات حضرت به شيخ مفيد كه در منابع شيعى نقل شده است، سه توقيع است كه يكى
در تاريخ (صفر 410 هجرى) و ديگرى در (شوال 412 هجرى) و سومى در (ذى الحجه 412 هجرى)
صادر شده است كه از اين سه تا معروف‏ترين آن، توقيعى است كه ترجمه آن اين است:

«اما بعد، سلام بر تو اى دوست با اخلاص در دين كه در اعتقاد به ما از روى علم
و يقين امتياز دارى. در منظر تو، خداوندى را كه جز او خدايى نيست، سپاس گذارده و از
(سوى) او بر آقا و مولا و پيامبرمان حضرت مهدى(عج) و نيز خاندان پاكش درود و رحمت
فرستاديم.

تو ـ اگر براى يارى حق، (كار مى‏كنى) خداوند توفيقت را دوام بخشد و پاداشت را
به خاطر سخنانى كه با صداقت از جانب ما مى‏گويى، افزون گرداند ـ را آگاه مى‏كنيم كه
به ما اجازه داده شده كه تو را به شرافت و افتخار مكاتبه مفتخر سازيم و موظف كنيم
كه آن‏چه به تو مى‏نويسيم به دوستان ما كه نزدت مى‏باشند، برسانى. تا خداوند به
اطاعت از خود گرامى‏شان بدارد و با حراست و عنايت خود، امورشان را كفايت نمايد و
مشكلات‏شان را بر طرف سازد.

پس تو ـ كه خداوند با يارانش در برابر دشمنان كه از دينش خارج شده‏اند، تأييدت
نمايد ـ به آنچه كه ياد آور و متذكر مى‏شوم، متوجه باش و در رساندن و ابلاغ آن به
كسانى كه به آن‏ها اعتماد دارى بر طبق آن‏چه كه براى تو ـ اگر خدا بخواهد ـ ترسيم و
تعيين مى‏كنيم، عمل نما.

ما اگرچه هم اكنون در مكانى دور از جايگاه ستمگران، سكنى گزيده‏ايم؛ كه خداوند
صلاح ما و شيعيان با ايمان ما را مادامى كه حكومت دنيا به دست تبهكاران است، در اين
كار به ما ارائه فرموده است، ولى در عين حال بر اخبار و احوال شما آگاهيم و هيچ
چيزى از اوضاع شما براى ما پنهان و مخفى نمى‏باشد. از خوارى و مذلّتى كه دچارش
شده‏ايد با خبريم؛ از آن زمان كه بسيارى از شما به برخى كارهاى ناشايستى كه
پيشينيان صالح شما از آنها دورى مى‏جستند و عهد و ميثاق مأخوذ خدايى را آن‏چنان پشت
سر انداختند كه گويا به آن پيمان آگاه نيستند.

ما شما را رها نكرده و يادتان را از خاطر نبرده‏ايم، كه اگر جز اين بود بلاها
و مصيبت‏ها بر شما فرود مى‏آمد و دشمنان، شما را ريشه كن مى‏كردند. پس تقواى الهى
را پيشه كنيد و ما را يارى دهيد تا از فتنه‏هايى كه به شما روى آورده، نجات‏تان
دهيم. فتنه و آشوبى كه هر كس مرگش فرا رسيده باشد از آن دور ماند و آن فتنه، نشانه
نزديكى حركت و جنبش ما و آگاه كردن شما به امر و نهى ما است. و خداوند نور خود را
تمام خواهد كرد گرچه مشركان را خوش نيايد.

چنگ زنيد به تقيه؛ چرا كه هر آتشى كه جاهليت را برافروزد، گروه‏هاى اموى آن را
شعله‏ور ساخته و با آن، گروه هدايت شده را بيمناك سازند. من عهده‏دار نجات كسى هستم
كه در آن فتنه براى خود مقام و جايگاهى نجويد و در عيب‏جويى از آن به راهى پسنديده
گام گذارد.

از حادثه‏اى كه هنگام فرا رسيدن جمادى‏الاولى در همين سال روى خواهد داد، عبرت
گيريد و از خوابى كه شما را فرا گرفته است، براى حوادث بعدى آماده و بيدار شويد. به
زودى از آسمان نشانه روشن و آشكار و از زمين نيز علامتى همانند آن براى شما پديدار
مى‏شود. در مشرق زمين حوادثى غمبار و نابسامان كننده، روى خواهد داد و بعد از آن
گروه‏هايى كه از اسلام روى گردانيده و خروج كرده‏اند، بر عراق سلطه پيدا خواهند
نمود و بر اثر بدكارى و سوء اعمال آنان اهل عراق دچار سختى معيشت مى‏گردند و پس از
مدتى با هلاكت و نابودى فرمانروايى بدكار، ناراحتى‏ها بر طرف مى‏شود و سپس
پرهيزكاران نيكوكار از هلاكت و نابودى (او) شاد مى‏گردند.

كسانى كه از گوشه و كنار دنيا به حج مى‏روند، به تمام آرزوها و اهداف خود
مى‏رسند و هر چه مى‏خواهند در دست‏رس آن‏ها وجود خواهد داشت. ما نيز در آن وقت براى
آسان نمودن حج آنان بر طبق دلخواهشان، برنامه داريم كه با انسجام و نظم ظاهر
مى‏گردد.

بنابراين، هر يك از شما بايد كارى كند كه وى را به محبت و دوستى ما نزديك
نمايد و از آن‏چه كه خوش آيند ما نيست و باعث كراهت و خشم ما است، دورى گزيند؛ زيرا
امر ما ناگهان فرا مى‏رسد؛ در هنگامى كه توبه و بازگشت براى كسى سودى ندارد و
پشيمانى او از گناه، وى را از كيفر ما نجات نمى‏بخشد.

خداوند راه رشد و هدايت را به شما نشان دهد و به لطف و رحمت خود، وسايل توفيق
را براى‏تان فراهم فرمايد.»

متن عربى اين توقيع شريف را مى‏توانيد در كتاب الاحتجاج، جلد 2، صفحه 596
مطالعه نماييد.



/ 46