شيطان چگونه به دست امام زمان عليه‏السلام كشته مى‏شود؟ - پرسش هایی راجع به امام زمان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پرسش هایی راجع به امام زمان - نسخه متنی

بنیاد حضرت مهدی موعود (عج)

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

شيطان چگونه به دست امام زمان عليه‏السلام كشته مى‏شود؟

پاسخ: اين سؤال را از سه جهت مى‏توان بررسى كرد:

الف) چگونگى كشته شدن شيطان: اگر منظور سؤال كننده
اين باشد كه شيطان به چه شكلى كشته مى‏شود؛ در پاسخ مى‏توان گفت: مرحوم مجلسى(ره)
به نقل از كتاب انوارالمضيئة چنين مى‏گويد: زمانى كه حضرت قائم عليه‏السلام قيام
كند و در مسجد كوفه مستقر شود؛ شيطان در حالى كه به زانو در آمده، مى‏گويد: واى بر
من از اين روز! سپس حضرت پيشانى او را گرفته و گردنش را مى‏زند.[1]

ب) امكان كشته شدن شيطان: اگر منظور از سؤال اين است كه
آيا امكان دارد شيطان كشته شود؛ در مقام جواب مى‏گوييم: چنانكه در قرآن به صراحت
بيان شده، شيطان از جنس جنّ است.[2] جنيان نيز مانند انسان ولادت و مرگ دارند. از
اين رو كشته شدن شيطان غير ممكن نيست.

ج) اشكال كشته شدن شيطان: ممكن است تصور شود، چون
دنيا محل امتحان انسان است و شيطان در اين امتحانات نقش مهمى دارد و با وسوسه‏هايش
انسان را به سوى بدى‏ها تحريك مى‏كند؛ از اين رو با مرگ شيطان ديگر امتحان كردن
معنى ندارد؛ چرا كه انسانها به دليل اينكه انگيزه‏اى و دعوت كننده‏اى به كارهاى
ناشايست ندارند، فقط كارهاى نيك انجام مى‏دهد.

ولى بايد توجه داشت، هر چند شيطان با اغواگرى‏هايش
انسانها را در دام مى‏انداخت و باعث مى‏شد كه آدميان راه تباهى را انتخاب كنند؛
امّا غير از وسوسه‏هاى شيطان، كه عامل خارجى است، در درون انسان نيز نفس اماره وجود
دارد،[3] كه آدمى را به سوى گناه و نافرمانى سوق مى‏دهد؛ بنابراين همچنان امكان
امتحان فراهم است.

از سوى ديگر، هر چند دوران ظهور دوران درخشان عالم انسانيت
است و شرك و كفر از روى كره زمين رخت بر مى‏بندد و مردم به راحتى مى‏توانند حركت
كمالى خويش را شروع كنند؛ ولى بايد توجه داشت كه مردمِ آن زمان نيز امتحان مى‏شوند؛
چرا كه اينان نيز داخل در جرگه انسانهاى داراى انتخاب و اختيارند؛ البته شكل و
چگونگى امتحان فرق مى‏كند.

به عنوان مثال، اگر به دانش‏آموز دوره راهنمايى گفته
شود: در بعضى جلسات امتحان، كتابهايى نيز در اختيار افراد قرار مى‏گيرد، تعجب
مى‏كند و نمى‏تواند چنين امرى را باور كند يا آن را ديگر امتحان نمى‏شمارد. ولى اين
مسئله براى يك دانشجو قابل درك و فهم است. بنابراين مى‏توان دو گونه امتحان در نظر
گرفت، كه هر كدام دقت، ظرافت و سختى مناسب با زمان و موقعيت خاص خود را دارد.

در روايات باب ظهور و ايام پس از آن، مى‏خوانيم هر
كس هر مقدار احتياج دارد، از جيب برادر دينى‏اش بر مى‏دارد؛ از گرفتن سود نهى
مى‏شود؛ كمك به برادران دينى اهميّت فراوانى پيدا مى‏كند و... طبيعى است كه چگونگى
عمل به اين احكام، خود امتحان بزرگى است؛ اينكه افراد در برابر اين دستورات چگونه
از خود واكنش نشان مى‏دهند.

از اين رو با وجود نفس اماره و شيوه متفاوت امتحان،
با مرگ شيطان، راه براى امتحان انسانها بسته نمى‏شود.

/ 46