زندگانى و تحصيلات شريف رضى - جلوه های بلاغت در نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

جلوه های بلاغت در نهج البلاغه - نسخه متنی

محمد خاقانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

زندگانى و تحصيلات شريف رضى

او نقيب علويين و شريف اشراف بغداد بود... نسب وى با پنج واسطه به حضرت "امام موسى بن جعفر" و با ده واسطه به "امام على بن ابيطالب" مى رسد. ولادت "سيد رضى" در سال 359 ه. ق.

در بغداد و وفاتش در سال 406 ه. ق. در همان شهر اتفاق افتاده و در خانه خودش در محل "كرخ بغداد" دفن گرديده است.

"سيد رضى" تحصيلات خويش را در "بغداد" شروع كرد و فقه و علوم شرعى را از "شيخ مفيد" "محمد بن نعمان- متوفا به سال 413 ه. ق" و "شيخ ابوبكر محمدبن موسى خوارزمى" "قرن چهارم هجرى" و ديگر مشايخ اين فن فرا گرفت و از آنها روايت كرد و علم قرائت را از "ابوحفص كنانى"
"عمربن ابراهيم بن احمد قارى" و علم كلام را از "قاضى عبدالجبار معتزلى بغدادى" "متوفا 415 ه. ق" و علم حديث را از "على بن عيسى ربعى" "متوفا 420 ه. ق" و "ابوعبيدالله محمد بن عمران مرزبانى" "متوفا 371 ه. ق" و علم نحو و ادب را نزد "شيخ ابوالفتح عثمان بن جنى" "متوفا 392 ه. ق" و "ابن سيرافى ابومحمد يوسف بن حسن" "متوفا 385 ه. ق" و "ابوالحسن على بن عيسى ربعى" "متوفا 420 ه. ق" و ديگران فرا گرفت. [ روضات الجنات ج 6، ص 202. ]

ديرى نپاييد كه در فقه و فرايض آداب و فنون شعرى و علوم قرآنى، مسلم موافق و مخالف گرديد. [ الكنى و الالقاب ج 2، ص 272- مقدمه دكتر محمد فاضل مترجم "حقايق التاويل فى متشابه التنزيل". ]

مولف لولوه از "ابوالفتوح ابن جنى" نقل كرده است كه "رضى" براى آموزش نحو در محضر "سيرافى نحوى" تلمذ مى كرد و در آن زمان طفلى بود كه سنش به ده سال نمى رسيد. روزى "سيرافى" در حلقه ى درس به عادت تعليم و آموزش اعراب از او پرسيد:اذا قلنا: رايت عمر، فما علامه نصب "عمر"؟

رضى پاسخ داد: "بغض على"!

و "سيرافى" و همه ى حضار از تيزهوشى او در شگفت ماندند.

آشوب و اغتشاشات بغداد، ماجراها و حوادث تلخى كه بر او و خاندانش وارد آمد، محروميتهاى برخى علويان و طالبيين و... او را در مشكلات سياسى به عنوان مردى مهم و جدى درگير ساخت و در انديشه ى تشكيل حكومت اسلامى گامهايى برداشت و در اين راه به موفقيتهاى هم نايل آمد، چنانكه توانست ميان "حجاز" و "عراق"، "ايران" و "عراق"، "شام" و "عراق" ارتباطهايى برقرار كند. [ تاريخ ادبيات زبان عربى، حنا الفاخورى، ترجمه ى عبدالمحمد آيتى ص 492. ] هر چند بيشتر از 47 سال نزيست اما بر شعراى عرب تفوق يافت. [ مقدمه مشكات بر تلخيص البيان فى مجازات القرآن. ]

/ 225