طباق بين دو معناى حقيقى - جلوه های بلاغت در نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

جلوه های بلاغت در نهج البلاغه - نسخه متنی

محمد خاقانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

طباق بين دو معناى حقيقى

بين دو اسم

ثم جمع سبحانه من حزن الارض و سهلها و سبخها و عذبها تربه سنها بالماء. [ نهج البلاغه، خطبه 1. ]

پس خداى پاك باعظمت از زمين گونه گون طبيعت خاكى فراهم كرد از زمين نرم و ناهموار و از شيرين آن و از نمكزار بر آن خاك آب ريخت تا پاك شد.

در صفات متقين:و صار من مفاتيح ابواب الهدى و مغاليق ابواب الردى. [ نهج البلاغه، خطبه 86. ]

كليد درهاى هدايت گرديد و قفل درهاى هلاكت.

در اين جمله بين "مغاليق" و "مفاتيح" و "ردى" و "هدى" طباق برقرار است. [ شرح ابن ميثم ج 2 ص 293. ]

رب بعيد اقرب من قريب و قريب ابعد من بعيد. [ نهج البلاغه، نامه 31. ]

بسا دور كه از نزديك، نزديكتر است و بسا نزديك از دور، دورتر.

شاعر مضمون فوق را چنين سروده است:




  • لعمرك ما يضر العبد يوما
    اذا دنت القلوب من القلوب.



  • اذا دنت القلوب من القلوب.
    اذا دنت القلوب من القلوب.



[ شرح ابن ابى الحديد ج 16 ص 118. ]

/ 225