تبیان، دستیار زندگی
شاید کمتر گردشگری نام بردسیر را به عنوان یک گردشگاه شنیده باشد. معمولا وقتی صحبت از سفر به کرمان به میان می آید، گزینه های پرطرفدارتری مثل خود شهر کرمان، بم و رفسنجان هستند که شهرهای دیگر را پشت سایه خود پنهان می کنند
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

‌گلستانی در دل كویر
‌گلستانی در دل كویر


شاید کمتر گردشگری نام بردسیر را به عنوان یک گردشگاه شنیده باشد. معمولا وقتی صحبت از سفر به کرمان به میان می آید، گزینه های پرطرفدارتری مثل خود شهر کرمان، بم و رفسنجان هستند که شهرهای دیگر را پشت سایه خود پنهان می کنند. اما این بار اگر گذارتان به کرمان افتاد، سری هم به بردسیر بزنید که درست مثل یک لکه سبز در کویرهای تشنه مرکزی ایران جا خوش کرده است!

بردسیر در 60 كیلومتری شمال شرقی كرمان و در 120 كیلومتری غرب سیرجان قرار دارد؛ با آب و هوایی معتدل و كوهستانی كه زمستان‌های سرد و تابستان‌های ملایم دارد. به همین دلیل، این روزها فرصت خوبی برای گردشگرانی است که دوست دارند سفر در برف و کوهستان های برفی را تجربه کنند.

بردسیر كوه‌های معروفی دارد که خیلی وقت ها کوهنوردان حرفه ای را به سمت خود می کشاند. ارتفاعاتی مانند كوه كله گاو در شمال، كوه‌های جوپاری در مشرق، كوه چهل تن و چهل مراد در جنوب و كوه پنچ در مغرب. كمی دورتر هم كوه‌های هزار و لاله‌زار قرار دارد كه سرچشمه دائمی هلیل‌رود هستند.‌

‌گلستانی در دل كویر

کجا برویم؟

اگر گذارتان به بردسیر افتاد، حتما سری هم به جاذبه های طبیعی و تاریخی آن بزنید که شاید از بکرترین گردشگاه های ایران باشند.

چشمه آب گرم گیشكی را می توانید در 64 كیلومتری مسیر اصلی كرمان به بردسیر ببینید. در این جا راهی از جاده اصلی منشعب می‌شود كه به طرف «میهنه دره» در ضلع غربی رودخانه گیشكی می‌رود؛ آنجا از شكاف سنگ‌ها چشمه آب گرم جریان می‌یابد.

‌گلستانی در دل كویر

چشمه آب گرم لاله‌زار هم در جنوب شهرستان بردسیر و در شمال روستای قلعه عسگر قرار دارد؛ آب چشمه در وسط رودخانه به صورت جوشان از زمین خارج می‌شود و همواره گرم است.‌ از دیگر چشمه‌های بردسیر می‌توان به چشمه گزوییه، چشمه نور و چشمه سرخ هم اشاره كرد.

اما اگر اهل روستاگردی باشید، پیشنهاد می کنیم سری به روستای بیدخون یا بالاده بزنید که پیشینه‌ای كهن و قدمتی دیرینه دارد. مورخان قدمت این روستا را به دوره‌های پیش از اسلام مربوط می‌دانند. این روستا از شرق به كوه یشم، از جنوب شرقی به كوه قلعه دسكوئیه و از جنوب و جنوب شرقی به كوه بهر آسمان محدود می‌شود. در این روستا، درخت گردوی كهنسالی وجود دارد كه براساس برخی مستندات قدمت آن به 2000 سال قبل می‌رسد.‌ غار یخی و بندر یخدان هم در 7 كیلومتری جنوب شرقی روستا قرار دارد كه از جاذبه‌های طبیعی این منطقه محسوب می‌شود.

‌گلستانی در دل كویر

ارگ بردسیر

این اثر در مركز شهر بردسیر و روبه‌روی مسجد جامع كه خود نیز از آثار تاریخی است، قرار دارد. مساحت آن بیش از 2300 مترمربع است كه به‌طور میانگین 8 متر بالاتر از سطح خیابان قرار گرفته است. قدمت این ارگ به حدود 300 سال قبل می‌رسد.

فضاهای پیدا شده در كاوش‌های مختلف، از جمله یك حیاط با 4 ایوان قرینه كه دارای 8 ورودی است و نیز سایر امكانات سكونتی از قبیل آشپزخانه و سیستم آبرسانی بیانگر این واقعیت است كه ارگ بردسیر روزگاری مكان مناسبی برای سكونت حاكمان به شمار می‌رفته و به عنوان یك قلعه نظامی هم از آن استفاده می‌شده است. این بنا از خشت خام ساخته شده و در مواردی مانند سنگفرش حیاط و ساخت حوض، از آجر هم استفاده شده است.‌

تاكنون اشیای مختلفی مانند سفال‌های ساده و لعابدار، ظروف مربوط به دوره ایلخانی و صفوی، اشیای فلزی و آلات جنگی و دو گوی فلزی مربوط به توپ‌های دوران صفویه، معروف به زنبورك در اینجا یافت شده‌ است.

‌گلستانی در دل كویر

تل ابلیس

اسم عجیبی است؛ نه؟ تل ابلیس در نزدیكی روستای سلطان‌آباد و كنار جاده كرمان واقع شده و یكی از مهم‌ترین مراكز سكونت در عصر باستان و دوره‌های پیش از تاریخ ایران محسوب می‌شده است. تحقیقات و كاوش‌های باستان‌شناسی نشان داده كوره‌های ذوب مس با قدمت 5 هزار سال قبل از میلاد در این منطقه وجود داشته است.‌ از دیگر آثار تاریخی شهرستان بردسیر می‌توان به موارد زیر هم اشاره كرد.

آسیاب آبی واقع در شهر گلزار كه در دوران قاجاریه ساخته شده، مسجد جامع گلزار كه در مركز شهر واقع است و متعلق به دوره سلجوقیان است و برج بردسیر كه به دوران قاجاریه تعلق دارد.

بقعه پیر جارسوز در بلوار امامزاده شهر بردسیر قرار دارد. در تاریخ آمده است كه این بنا در گذشته به عنوان آتشكده استفاده می‌شده، پس از اسلام بازسازی شد و جمعی از عرفا این مكان را برای عبادت و عبودیت بر می‌گزینند و پس از وفات در همین محل به خاك سپرده می‌شوند

بقعه پیر جارسوز

بقعه پیر جارسوز در بلوار امامزاده شهر بردسیر قرار دارد. در تاریخ آمده است كه این بنا در گذشته به عنوان آتشكده استفاده می‌شده، پس از اسلام بازسازی شد و جمعی از عرفا این مكان را برای عبادت و عبودیت بر می‌گزینند و پس از وفات در همین محل به خاك سپرده می‌شوند. هنوز آثاری از قبور آنها برجاست. شكل این بنا از خارج به صورت چهارضلعی و از داخل هشت ضلعی است. وجود گچبری‌های داخل ساختمان با تزئینات نقاشی و مزین به خط كوفی، جلوه خاصی به آن بخشیده است.

فراوری: الهام مرادی

بخش گردشگری تبیان


برگرفته از جام جم، مهر