تبیان، دستیار زندگی
وقتی در برابر «آینه كمال» می‎ایستیم، به كمبودهای خویش پی می‎بریم. «فاطمه»، همان آینه كمال است. اسوه مكتبی «زن مسلمان» و سرمشق عفاف و تلاش و خلوص و خدمت است. سطر سطر كتاب زندگی‎اش خواندنی و الگو گرفتنی است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

برگی از سلوك زهرایی


اهل كار و تلاش بود. كارهای خانه را انجام می‎داد، گاهی دستانش تاول می‎زد. اسوه حجاب و عفاف و حیا و متانت بود. بر این باور بود كه بهترین چیز برای زن آن است كه نه مردان نامحرم او را ببینند، نه او مردان نامحرم را.


حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

وقتی در برابر «آینه كمال» می‎ایستیم، به كمبودهای خویش پی می‎بریم.

«فاطمه»، همان آینه كمال است.

اسوه مكتبی «زن مسلمان» و سرمشق عفاف و تلاش و خلوص و خدمت است. سطر سطر كتاب زندگی‎اش خواندنی و الگو گرفتنی است.

این چند سطر را مرور می‎كنیم:

آن ‎قدر شیفته عبادت بود و عاشقانه به نماز می‎ایستاد، كه قدم‎هایش ورم می‎كرد. اشك‎های نیمه شبش، دعاها و تعقیبات خاص و ذكرهای ویژه‎اش، نشانه‎ای از عشق به عبادت بود.

اهل كار و تلاش بود. كارهای خانه را انجام می‎داد، گاهی دستانش تاول می‎زد. اسوه حجاب و عفاف و حیا و متانت بود. بر این باور بود كه بهترین چیز برای زن آن است كه نه مردان نامحرم او را ببینند، نه او مردان نامحرم را.

از «خود» رسته بود، چه در پیشگاه خدا، چه در رابطه با مردم. گاهی شب‎های جمعه، تا صبح به نماز و دعا پرداخته و برای دیگران دعا می‎كرد، برای خود چیزی نمی‎خواست. وقتی علت را می‎پرسیدند، می‎فرمود: اول همسایه، سپس خانه!

وارسته از تعلقات و تكلفات بود. سازده‎زیستی شعار عملی او بود و از تجملات پرهیز داشت. سختی‎های زندگی دنیا را تحمل می‎كرد، تا به شیرینی‎های آخرت برسد.

ادب نسبت به پدر، خصلت او بود. هرگاه پیامبر خدا نزد فاطمه می‎رفت، وی برمی‎خاست، پدر را می‎بوسید، احترام می‎كرد و او را در جای خود می‎نشاند. وی نزد پیامبر بسیار محبوب بود

وسایل زندگی‎اش ساده و مهریه‎اش اندك بود. یك ‎بار پارچه‎ای را كه داشت، نزد حضرت رسول فرستاد. آن حضرت آن را تكه‎تكه كرد و به تعدادی از اسیران بی‎لباس داد كه خود را بپوشانند.

ادب نسبت به پدر، خصلت او بود. هرگاه پیامبر خدا نزد فاطمه می‎رفت، وی برمی‎خاست، پدر را می‎بوسید، احترام می‎كرد و او را در جای خود می‎نشاند. وی نزد پیامبر بسیار محبوب بود.

در چشم و دل پیامبر، یادگار حضرت خدیجه بود. زهد و عبادتش، یاد خدیجه كبری را نزد پیامبر اكرم زنده می‎كرد و حالاتش شبیه مادر بود.

حضور در صحنه، خصلت دیگرش بود. در جنگ احد حضور داشت و به امدادگری و مداوای زخم‎های رسول خدا (صلی‎الله‎علیه‎وآله‎وسلم) مشغول بود. در جنگ خندق هم حضور داشت. «مسجد فاطمه»، در منطقه مساجد سبعه مدینه، به یاد آن حضور و شركت، بنا شده است.

گاهی در خانه غذایی نبود و بچه‎ها گرسنه بودند، اما فاطمه زهرا (علیها‎السلام) چیزی به حضرت علی نمی‎گفت و چیزی از او نمی‎خواست. بیم داشت كه علی (علیه‎السلام) نتواند خواسته‎اش را تأمین كند و شرمنده شود.

روزهای دوشنبه و پنج‎شنبه به دامنه كوه أحد، سر مزار شهدا می‎رفت و قبر حضرت حمزه را زیارت می‎كرد و به ترسیم صحنه جنگ برای دیگران می‎پرداخت و می‎فرمود: این‎جا پیامبر بود و آن‎جا مشركان بودند و... .

باشد كه همه افراد جامعه ولایی ما از او سرمشق بگیرند، به‎خصوص زنان و دختران، كه مدال محبت او را بر سینه دارند.

گروه دین تبیان


منبع: پنجره ؛ جواد محدثی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.