هواپیمای بدون سرنشین آر-کیو170

این هواپیما می تواند از فاصله زیاد خود با زمین، پس از جمع‌آوری داده‌های موجود در امواج رادیویی و ارسال آنها به مرکز، تصمیم فرماندهان را مبنی بر ارسال پیغام‌های غلط به دشمن را با نفوذ سامانه اطلاعاتی آنها اجرا کند. و البته همه اینها به صورت «ریل‌تایم» اجرا می‌شود. سیستم پیشرفته اطلاعاتی کار گذاشته شده در این پهباد که به دروازه جهنم مشهور است، عملا آن را به یک غول بی‌شاخ و دم تبدیل کرده است. این سیستم می‌تواند به راحتی امواج رادیویی با برد بلند را شناسایی کند. قدرت دریافت داده‌های ویدئویی آن به حدی است که از ارتفاع بالا می‌تواند حتی الگوی حرکتی انسان را در سطح زمین پیگیری و شناسایی کند.این هواپیمای بدون سرنشین ساخت شرکت هواپیماسازی "لاکهید مارتین" آمریکاست ودرحال حاضر آر-کیو 170 را می‌توان پیشرفته‌ترین پهپاد پنهان‌کار عملیاتی دنیا و البته محرمانه‌ترین آنها دانست.

مشخصات آر-کیو170

آر-کیو 170 توسط دایره توسعه برنامه‌های پیشرفته شرکت لاکهید مارتین یا به بیان ساده، همان اکانس وروکس طراحی شده بود، همان گروه معروفی که از زمان ساخت اولین جت جنگنده در ایالات متحده طراحی تقریبا تمامی هواپیماهای فوق محرمانه ارتش ایالات متحده، از اف117 گرفته تا یو2 را بر عهده داشت.

در این‌جا، عبارت RQ مخفف پرنده بدون سرنشین شناسایی است، یعنی پهپادی (پهپاد مخفف پرنده هدایت‌پذیر از دور است) که مسلح نیست و فقط به جاسوسی و شناسایی می‌پردازد؛ و عبارت MQ مخفف پهپاد مسلح به موشک است. با این حال همچنان مشخص نیست که آر-کیو 170 دقیقا در چه بازه‌ای از هواپیماهای جاسوسی جای می‌گیرد، پهپاد‌های دوربرد شناسایی استراتژیک نظیر گلوبال‌هاوک یا پهپادهای میان‌برد شناسایی تاکتیکی، چیزی که احتمالش بیشتر است. هر چند ادعا می‌شود که این هواپیما سلاحی حمل نمی‌کند، ولی برخی کارشناسان نظامی معتقدند که این پهباد، یک پهباد استراتژیک برای جمع‌آوری اطلاعات نیست و طراحی مشابه پهبادهای عملیاتی دارد.

از دید فنی، آر-کیو 170 را می‌توان پیشرفته‌ترین پهپاد پنهان‌کار عملیاتی دنیا و البته محرمانه‌ترین آنها دانست. لاکهید در طراحی این بال‌پرنده نهایت ظرافت ممکن را به کار برده، با این حال مشخصا در پایان از به‌کار بردن نهایت تکنولوژی پنهان‌کاری در آن خود‌داری شده است. این موضوع را می‌توان به راحتی از دریچه‌های هوای بدون پوشش هواپیما فهمید. هواپیماهای پنهان‌کار با توجه به موتور جت و دریچه‌های هوای خود، بی‌صدا هستند و ارتفاع پرواز بالا، آنها را از دیده شدن در امان نگاه می‌دارد.

بر اساس برآوردهای انجام شده، این پهپاد تنها یک موتور دارد و وزن آن در زمان برخاستن از باند بیشتر از سه هزار و هشتصد و پنجاه کیلوگرم برآورد شده است. موتور استفاده شده نیز به احتمال زیاد از نوع موتور TF34 ساخت شرکت جنرال الکتریک است.ساختار بال این هواپیما نیز خمیده است و اگزوز موتور توسط بالها پوشانده نمی شود.

همچنین بر اساس برآوردهای انجام شده، حداکثر ارتفاع پروازی این هواپیما حدود پنجاه هزار پا (تقریبا پانزده هزار و دویست متر) است.آر-کیو170 همانند بیشتر هواپیماهای بدون سرنشین پنهان‌کار امروزی در قالب بال پرنده‌ای یکپارچه اما نه چندان بزرگ با کنترل تماما ماهواره‌ای طراحی شده است. اگر چه اطلاعات و حتی تصاویر بسیار معدودی از این پرنده مرموز منتشر شده، اما همین‌قدر را می‌دانیم که فاصله دو سر بال‌های این هواپیما در حدود 20 تا 27 متر است. سنسورهای اصلی این هواپیما در کنار رادار آرایه فازی (آرایه کاوش فعال الکترونیکی) در داخل بال‌های هواپیما قرار گرفته‌اند اما ماهیت آنها را تنها از شکل و شمایل ظاهری هواپیما می‌توان حدس زد. به عنوان نمونه هواپیما قطعا از سیستم‌های الکترواپتیکال (تلویزیونی) با ارتباط امن ماهواره‌ای با رمزنگاری 256 بیتی استفاده می‌کند. این گونه ارتباطات رمزنگاری‌شده توسط کد‌هایی 10 تا 11 رقمی محافظت می‌شوند که از امنیت به نسبت قابل‌توجهی در دنیای ارتباطات برخوردارند.

هواپیماهای بدون سرنشین در این کلاس عموما می‌توانند تمام مراحل عملیات را به صورت کاملا خودکار بر اساس نقشه‌های گرافیکی از پیش تعیین‌شده کنترل و اطلاعات تصویری دریافتی را در همان لحظه به مرکز کنترل منتقل کنند. این نقشه‌های از پیش تعیین شده همچنین به عنوان نقشه پشتیبان در هنگام قطع ارتباط ماهواره‌ای برای بازگشت خودکار به پایگاه مادر نیز استفاده می‌شود و به‌همین دلیل، قبل از هر پرواز، نقشه منطقه عملیات به کامپیوتر هواپیما داده می‌شود.

آر-کیو170 در میدان نبرد

آن‌طور که این روزها شنیده می‌شود، آر-کیو170 برای نخستین بار شش سال پیش عملیاتی شد، زمانی که اسکادران 30-ام شناسایی از وینگ 432 نیروی هوایی ایالات متحده اولین پرنده‌های سفیدرنگ خود را دریافت کرد. آر-کیو 170 به فاصله تنها دو سال از تحویل به نخستین یگان عملیاتی، بی سر و صدا در فرودگاه قندهار استقرار یافت. به‌دنبال انتشار نخستین تصاویر این پرنده در فرودگاه قندهار و از آن‌جاکه تا آن زمان حتی اسم هواپیما در هاله‌ای از ابهام قرار داشت،آن را جانور قندهار نامیدند. نبود نام رسمی و تاییدشده به شهرت سریع حیوان قندهار منجر شد.

به دنبال بالا گرفتن درگیری‌ها در شبه‌جزیره کره در سال 2010 ، یگان‌های شناسایی مجهز به آر-کیو170 به کره جنوبی انتقال یافتند تا فعالیت‌های موشکی کره شمالی را زیر نظر بگیرند.

از جمله عملیات هایی که توسط این هواپیماها انجام شد می توان به پروازهای متعدد بر فراز پاکستان با هدف جاسوسی از عمارت محل اختفای بن لادن اشاره کرد.

منبع: khabaronline- tabnak-shafaf-farsnews